تبیان، دستیار زندگی
اى مردم! اگر در باره‏ى قیامت شك دارید (با دقّت در وجود خود، شكّ خود را برطرف كنید،) ما شما را از خاك آفریدیم (مواد غذایى خاك از طریق غذا به صورت نطفه در آمد) سپس از نطفه، سپس (به صورت) خون بسته شده. سپس (به صورت چیزى مانند) گوشت جویده شده كه بعضى خلقت كام
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دلائل معاد در عالم جنین و گیاهان

(محتوای سوره حج)

قرآن

یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَ غَیْرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَیِّنَ لَكُمْ وَ نُقِرُّ فِی الْأَرْحامِ ما نَشاءُ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلاً ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ وَ مِنْكُمْ مَنْ یُتَوَفَّى وَ مِنْكُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلى‏ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیْلا یَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئاً وَ تَرَى الْأَرْضَ هامِدَةً فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَیْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ (حج5)

اى مردم! اگر در باره‏ى قیامت شك دارید (با دقّت در وجود خود، شكّ خود را برطرف كنید،) ما شما را از خاك آفریدیم (مواد غذایى خاك از طریق غذا به صورت نطفه در آمد) سپس از نطفه، سپس (به صورت) خون بسته شده. سپس (به صورت چیزى مانند) گوشت جویده شده كه بعضى خلقت كامل یافته (و به دنیا آید) و بعضى خلقت كامل نیافته (و سقط شود)، تا براى شما روشن سازیم (كه بر هر چیز قادریم) و آنچه (از جنین‏ها) را كه بخواهیم تا سرآمدى معیّن در رحم مادران قرار دهیم، سپس شما را به صورت طفل بیرون مى‏آوریم، تا به حدّ رشد و بلوغ برسید و (در این میان) بعضى از شما مى‏میرند و بعضى به پست‏ترین مرحله زندگى (و پیرى) مى‏رسند تا جایى كه دانسته‏هاى خود را از دست دهند. (همچنین) زمین را (در زمستان) خشك و مرده مى‏بینى امّا هنگامى كه باران بر آن فرو مى‏باریم، به حركت در آید و رشد كند و انواع گیاهان زیبا مى‏رویاند.

از آنجا كه قبل از این آیه در آیات گذشته گفتگو از تردید مخالفان در "مبدأ" و" معاد" بود در آیه مورد بحث به دو دلیل محكم و منطقى براى اثبات معاد جسمانى استدلال شده است، یكى از طریق توجه به تحولات دوران جنینى، و دیگرى از طریق تحولات زمین به هنگام رشد گیاهان.

در حقیقت قرآن مى‏خواهد صحنه‏هاى معاد را كه مردم در همین زندگى دنیا با آن سر و كار دارند و پیوسته با چشم خود مى‏بینند و از آن غافلند براى آنها تشریح كند تا بدانند زندگى بعد از مرگ نه تنها امر غیر ممكنى نیست، بلكه دائما صحنه‏هاى مشابه آن را در زندگى روزمره با چشم خود مشاهده مى‏كنند.

نكته‏های آیه:

كلمه‏ى «یتوفّى» كه از ریشه‏ى «وفاة» است، به معناى گرفتن كامل روح از وجود انسان و بیانگر بقاى روح بشر پس از مرگ است.

كلمه‏ى «بهیج» از ریشه «بهیجة» به‏معناى شادابى و خرّمى است. چنان كه نگاه به سبزه و گیاه مایه‏ى ابتهاج و شادابى انسان مى‏شود.

گرچه در این آیه، دوران پیرى و كهنسالى، پست‏ترین دوران عمر انسان شمرده شده، امّا علّتى كه براى آن بیان گردیده، اختصاص به پیران ندارد، بلكه هر زمان كه قواى عقلانى انسان ضعیف و ناتوان گردد، دوران پستى است، گرچه در جوانى باشد. أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیْلا یَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئاً

در حقیقت قرآن مى‏خواهد صحنه‏هاى معاد را كه مردم در همین زندگى دنیا با آن سر و كار دارند و پیوسته با چشم خود مى‏بینند و از آن غافلند براى آنها تشریح كند تا بدانند زندگى بعد از مرگ نه تنها امر غیر ممكنى نیست، بلكه دائما صحنه‏هاى مشابه آن را در زندگى روزمره با چشم خود مشاهده مى‏كنند

پیام‏های آیه:

1- سرچشمه‏ى شك غفلت از قدرت خداوند است. إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ

2- با كفّار، مستدلّ، منطقى و قابل فهم سخن بگوییم. إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ ... فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ

3-  از راه محسوسات، مى‏توان با معقولات آشنا شد. إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ ... فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ

4- معاد، هم جسمانى است و هم روحانى. إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ

5- منشأ انسان و مادّه اوّلیه‏ى او از خاك است. خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ

6- انسان، پیش از مرگ، هفت مرحله را طى مى‏كند. (تراب، نطفه، علقه، مضغه، طفولیّت، بلوغ، پیرى) خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ...

جنین

7- دوران مضغه (كه انسان در رحم مادر به شكل لخته گوشتى است) دوران شكل‏گیرى انسان است. مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ

8- كسى كه در دنیا از خاك بى‏جان انسان آفرید، پس در قیامت هم مى‏تواند.

لِنُبَیِّنَ لَكُمْ

9-زندگى داراى دو منحنى صعود و نزول است. صعود از خاك تا رسیدن به مرحله أَشُدَّكُمْ و منحنى نزول رسیدن به مرحله أَرْذَلِ الْعُمُرِ(پیری)

10- تمام مراحل خلقت، از استقرار نطفه تا تولد طفل، به دست خداست. خَلَقْناكُمْ- نُقِرُّ فِی الْأَرْحامِ- نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا

11- تحوّلات طبیعى، نیاز به زمان دارد. (در آیه چند بار كلمه «ثمّ» كه براى فاصله زمانى است، تكرار شده است)

12- استقرار نطفه و یا سقط آن با خواست خداست. نُقِرُّ فِی الْأَرْحامِ ما نَشاءُ

13- مدّت حمل، از جانب خدا زمان‏بندى شده است. إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى    

14- تولّد انسان، به اراده‏ى خداوند است. نُخْرِجُكُمْ

15- همه‏ى انسان‏ها روز اوّل یكسانند. طِفْلًا نه «اطفالا» بعد به خاطر تغذیه و تربیت هر كدام داراى اخلاق و رفتارى مخصوص مى‏گردند.

16- مرگ، مخصوص پیران نیست. وَ مِنْكُمْ مَنْ یُتَوَفَّى

17- انسان با مرگ محو نمى‏شود. یُتَوَفَّى

18- ارزش انسان و زندگى او در پرتو علم و آگاهى و عقل اوست. (قرآن دلیل پست‏ترین مرحله عمر را فراموش كردن دانسته‏ها و اندوخته‏هاى علمى مى‏داند). أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیْلا یَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئاً

19- زوجیّت و نر و ماده بودن، در گیاهان نیز مطرح است. مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِیج‏

ارزش انسان و زندگى او در پرتو علم و آگاهى و عقل اوست. (قرآن دلیل پست‏ترین مرحله عمر را فراموش كردن دانسته‏ها و اندوخته‏هاى علمى مى‏داند). أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیْلا یَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئاً

محتوای سوره حج

از نظر محتوا مطالب این سوره را به چند بخش مى‏توان تقسیم كرد:

1- آیات فراوانى كه در زمینه" معاد" و دلائل منطقى آن، و انذار مردم غافل از صحنه‏هاى قیامت، و مانند آن است  از آغاز این سوره شروع مى‏شود و بخش مهمى از آن را در بر مى‏گیرد.

2- بخش قابل ملاحظه‏اى نیز از مبارزه با شرك و مشركان، سخن مى‏گوید و با توجه دادن به آیات پروردگار در عالم هستى انسانها را متوجه عظمت آفریدگار مى‏سازد.

3- بخشى از این سوره نیز مردم را به بررسى سرنوشت عبرت‏انگیز گذشتگان و عذابهاى دردناك الهى كه بر آنها نازل شد دعوت كرده، از جمله سرنوشت قوم نوح و عاد و ثمود، و قوم ابراهیم و لوط، و قوم شعیب و موسى را یادآور مى‏شود.

4- بخش دیگرى از آن پیرامون مساله حج و سابقه تاریخى آن از زمان ابراهیم (ع) و سپس مساله قربانى و طواف و مانند آن است.

5- بخشى از آن هم پیرامون مبارزه در برابر ظالمان و پیكار با دشمنان مهاجم، است.

6- و سرانجام قسمتى از آن پند و اندرزهایى است در زمینه‏هاى مختلف زندگى و تشویق به نماز و زكات و امر به معروف و نهى از منكر و توكل و توجه به خداوند.

نوشته آمنه اسفندیاری- گروه دین و اندیشه تبیان


منابع:

1- تفسیر نورج8

2- تفسیر نمونه ج 14