تبیان، دستیار زندگی
ژیلبرت اختلالی شایع بوده كه حدود ۷٪ جمعیت را مبتلا می سازد و عبارت است از افزایش غلظت بیلی روبین خون (یك ماده زاید حاصل از تجزیه گلبولهای قرمز خون) كه به صورت زردی (بویژه در چشم ها )خود را نشان می دهد. در هر دو جنس و در تمام سنین دیده می شود اما تمایل چشم
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

سندرم ژیلبرت چیست؟

کبد

سندرم ژیلبرت اختلالی شایع بوده كه حدود ۷٪ جمعیت را مبتلا می سازد و عبارت است از افزایش غلظت بیلی روبین خون (یك ماده زاید حاصل از تجزیه گلبولهای قرمز خون) كه به صورت زردی (بویژه در چشم ها )خود را نشان می دهد. این بیماری در هر دو جنس و در تمام سنین دیده می شود اما تمایل چشمگیری به جنس مذكر دارد این نشانگان از تولد با فرد همراه است اما علایم آن ممكن است تا 40-20 سالگی آشكار نشوند.  

بیماری "ژیلبرت"  بصورت اتوزوم غالب منتقل می شود. یعنی اگر یکی از والدین دارای این بیماری باشد احتمال انتقال ژن منفرد آن به هر کدام از فرزندان و بروز اثرات آن50% است. این بیماری در واقع یک سندرم كاملا خوش خیم است و آنزیمهای كبدی طبیعی هستند و در اکثر مواقع به طور اتفاقی در آزمایشات معمول پیدا می شود .

زردی رنگ چشمها که در بیماران بروز می کند گاهی كم و گاهی زیاد است ولی این بیماران هیچ علامتی مبنی بر بیماری ژیلبرت

بیماری كبدی مانند تهوع، استفراغ، بی اشتهایی و یا درد در قسمت بالایی شكم و ... ندارد. در آزمایشهایی كه پزشك برای بیمار درخواست می كند، تنها نكته مثبت بالا بودن «بیلی روبین» غیرمستقیم است، در حالی كه آنزیمهای كبدی زیاد هستند و همچنین آثاری از تخریب گلبولهای قرمز وجود ندارد.

علت زردی در بیماران سندرم ژیلبرت

كبد در دفع بیلی روبین در صفرا خوب عمل نمی كند، كه این باعث می شود سطح بیلی روبین خون از حالت طبیعی بالاتر باشد. اگر سطح بیلی روبین خون از یك حد معینی فراتر رود، زردی ممكن است ظاهر شود البته این نشانگان عواقب و عوارض خاص و خطرناکی برای فرد در برندارد.اگر در ارتباط با این بیماری مشكلی در كبد وجود داشته باشد معمولاً خفیف است.

راه های تشخیص بیماری

این بیماری با معاینه كبد، طحال و انجام برخی آزمایش‌های خونی قابل تشخیص است، البته سونوگرافی كبد و طحال در این بیماران طبیعی است.

درمان بیماری

بیماری ژیلبرت، بیماری جدی نیست و درمان آن، با شناسایی علت بروز بیماری در فرد و رفع آن، امكان‌پذیر است. بر این اساس در صورتی كه علت بروز بیماری، فعالیت شدید فیزیكی باشد كاهش میزان فعالیت فیزیكی برای درمان بیماری و بهبود فرد ضروری است. مصرف "اسید فولیك" نیز در درمان بیماری ژیلبرت نقش موثری دارد. پرهیز از گرسنگی، مصرف مایعات و مواد قندی بیشتر و كاهش فشارهای عصبی، در پیشگیری از ابتلا به این بیماری موثر است.سرماخوردگی نیز در برخی از این افراد سبب بالا رفتن "بیلی‌روبین" خون، زرد شدن سفیدی چشم و بروز بیماری ژیلبرت می شود.

عللی که باعث مشکل دار کردن بیمار می شود شامل : کم آبی بدن ، گرسنگی ، بیمار شدن مکرر مثلا سرماخوردگی های پی در پی ، دوره های قاعد گی خانمها فشار به بدن مثلا یک حادثه و یا فعالیت زیاد و بطور کلی استرس .

تنظیم :مرکز مشاوره