تبیان، دستیار زندگی
شیوع رباخوارى آینده بدهكاران را مختل مى‏نمود، و بسیارى در زیر بار آن به ستوه مى‏آمدند
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تاریخ ربا خواری

خروج ربا از نظام اقتصادی با حذف بهره امكان پذیر است

مى‏توان گفت اهل مكه عموما تاجر بودند. مرد و زن اشراف مكه و فامیل‏هاى وابسته، در مال‏التجاره و سرمایه این تجارت عمومى و همیشگى سهیم بودند، و از این راه ثروت زیادى به دست مى‏آوردند. معروف است كه خدیجه همسر پیغمبر قبل از ازدواج با آن حضرت از تجار عمده بود، ولى باید دانست كه بقیه زنان قریش هم تقریبا چنین بودند، و اختصاص به خدیجه نداشت.

شیوع رباخوارى آینده بدهكاران را مختل مى‏نمود، و بسیارى در زیر بار آن به ستوه مى‏آمدند. چه بسا كه به واسطه ندارى ناگزیر مى‏شدند به صورت مزدور و یا برده طلب كار رباخوار درآیند

از این گذشته چون مردم مكه سالى یكبار از زوار كعبه و قبائل مختلف كه براى انجام مراسم حج مى‏آمدند، پذیرائى مى‏نمودند و آنها نیز فراورده‏هاى خود را در منازل میان راه و خود مكه مى‏فروختند، از این راه نیز، سود سرشارى عاید قریش مى‏شد.

براى درك اهمیت قریش، باید در نظر داشت كه گاهى دو هزار و پانصد شتر كالاى آنها را میان حجاز و شام و یمن مبادله مى‏كرد.

مبادلات تجارى آنها طلا، نقره، پوست، چرم، ادویه، عطر، صمغ، سنا، یعنى محصولات یمن و هند و حبشه بود، و از شام و مصر و فلسطین نیز كتان، ابریشم، اسلحه، غله، زیتون، و روغن زیتون و غیره مى‏آوردند.

این معنا موجب گردید كه اسلام از همان آغاز كار به جنگ رباخواران برود، تا آنجا كه قرآن رباخوارى را در حكم جنگ با خدا دانسته است

به موازات ظهور اسلام تجار عمده قریش ابوسفیان از قبیله بنى امیه، عتبة بن ربیعه از قبیله عبدالدار، ابوجهل از قبیله بنى مخزوم، و ابولهب از قبیله بنى هاشم بودند، كه همگى از ثروتمندان و مال‏داران معروف به شمار مى‏رفتند.

تجارت و ثروت اندوزى قریش با رباخوارى توام بود. ربا را با چند برابر مى‏گرفتند. ثروتمندان عرب گذشته از سودى كه از تجارت مى‏بردند، سود حاصل از ربا نیز بر درآمد سرشار آنها مى‏افزود. ربا را نوعى بیع و خرید و فروش مى‏دانستند. چنان به آن دل بسته بودند كه موقع مطالبه و گرفتن، هیچگونه ترحم و ملاحظه نداشتند. شیوع رباخوارى آینده بدهكاران را مختل مى‏نمود، و بسیارى در زیر بار آن به ستوه مى‏آمدند. چه بسا كه به واسطه ندارى ناگزیر مى‏شدند به صورت مزدور و یا برده طلبكار رباخوار درآیند.

این معنا موجب گردید كه اسلام از همان آغاز كار به جنگ رباخواران برود، تا آنجا كه قرآن رباخوارى را در حكم جنگ با خدا دانسته است. (1)

و صریحا مى‏گوید: خدا داد و ستد معمول را حلال كرده است، و ربا را حرام. (2)

از كارهاى بسیار مفید و سرنوشت‏ساز اسلام همین مبارزه با رباخوارى بود كه قشر مستضعف را نجات داد، و جلو سود كلان مفت‏خوران را گرفت.

نوشته مرحوم علامه على دوانى

تنظیم موسوی - گروه دین و اندیشه تبیان

---------------------------

پى‏نوشتها:

(1)فاذنوا بحرب من الله و رسوله - سوره بقره آیه 279.

(2)واحل الله البیع و حرم الربوا - سوره بقره آیه 275.

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.