عمویی پراز عشق و شور

غم و غربت و خستگی یک عمو

تب و دلهره، تشنگی یک عمو

قسم، عهد، كوفه دروغی بزرگ

و هفتاد و دو زندگی یک عمو

همه تشنه لب بچه ها بی قرار

و خیمه پراز آتش و استوار

مگر اشک شیرین و نوشیدنی است

كه مشكش پر از اشک بود آن سوار

دو چشمش پراز خون و یک تیر بود

خودش آسمانی، دلش گیر بود

دو دستش بریده به لب مشک داشت

لبش خشک و ذهنش چه درگیر بود

ندیدم مثالش كسی در جهان

عمویی پراز عشق و شور و جوان

- عمو تشنه ام، آب می آوری؟

به گوشش طنین بود در هر زمان

- عمو جان كجایی بیاجان من

نرو هیچ جایی بیا جان من

دگر تشنه ام نیست دیگر بیا

تو كه با وفایی بیا جان من

همه روح و ریحان و احساس من

تویی عطر خوش بوتر از یاس من

رقیه به قربان دستان تو

عموی وفادار، عباس من

مطالب مرتبط

خیمه‌های سوخته

عشق یعنی کوچه کوچه انتظار

منتهای صبر

نور خدایی

ستاره‏های سوخته

عموی من ابوالفضل

كاروان كربلا