بررسی عملکرد لژیونرهای ایرانی رحمان رضایی(4)

چه کسی فکرش را می کرد مهاجم تیم فوتبال ذوب آهن در سال های 79-80 یکباره به عنوان مدافع به اردوی تیم ملی برای بازی های مقدماتی جام جهانی 2002 دعوت شود؟ کاشف او ناصر حجازی بود و بلاژویچ هم به خوبی از او استفاده کرد. به طوری که بعد از بازی های مقدماتی با وجود حذف شدن در مرحله پی آف مقابل ایرلند جنوبی، باشگاه پروجا ایتالیا بعد از به خدمت گرفتن علی سامره، او را هم جذب کرد.

رحمان رضایی بعد از بازی در پروچیا، از سال 2003 به عضویت تیم مسینا درآمد و از همان شروع کار در ترکیب اصلی تیمش قرار گرفت. مسوولان مسینا پیراهن شماره 2 را به بازیکن 184 سانتی متری تیم ملی ایران دادند. بازیکن 31 ساله مسینا قبل از شروع این فصل کالچو به عنوان یک مهره کلیدی برای تیمش مطرح بود. در کشوری که بهترین مدافعان جهان را دارد و در مجموع مدافعان تیم های لیگی آن در جهان فوتبال شهره هستند، بازی کردن یک مدافع ایرانی آن هم به طور ثابت در این لیگ بسیار ارزشمند است.

حضور چند ساله در کالچو و بازی مقابل بهترین های جهان از او یک مدافع شش دانگ برای تیم ملی ایران ساخته است. رحمان رضایی به غیر از بازی مقابل میلان در هفته شانزدهم کمه بازی نکرد در تمام باز یهای دیگر به طور کامل در زمین حضور داشت. مسینا امسال در جدول شرایط خوبی ندارد. آنها فقط یک بار در سان فیلیپو، ورزشگاه خانگی شان به پیروزی رسیده اند. استادیوم 40200 نفری مسینا معمولا در بازی این تیم پر از تماشاگر می شود.

لیگ جدید شروع شد و براساس برنامه بازی ها مسینا در هفته اول به رم رفت. لاتزیو میزبان آنها بود. یاران رحمان رضایی با ارائه یک بازی خوب، یک بر صفر شکست خوردند. بازی اول در خانه حریف و باخت با حداقل گل بر ایشان توجیه پذیر بود. آنها در هفته دوم اولین بازی خانگی خود را مقابل فیورنتینا برگزار کردند و برخلاف انتظار هواداران خود با حساب دو بر صفر نتیجه را به حریف واگذار کردند. دو بازی، دو باخت، از این بدتر نمی شد. بازی با کالیاری اولین امتیاز را برای آنها به همراه داشت. مسینا در زمین کالیاری یک بر یک مساوی کرد و هفته بعد هم در خانه با ارائه یک بازی ضعیف مقابل لیورنو به تساوی بدون گل رضایت داد.

چهار بازی دو امتیاز، شاید نسبت به دو هفته اول نتیجه بهتری داشته باشد اما برای هواداران این تیم به هیچ وجه راضی کننده نبود. اما قبل از بازی با یوونتوس در هفته هفتم، آنها دو نتیجه عجیب را به دست آوردند. ابتدا و در هفته پنجم میهمان تیم مسینا بودند و 4-2 شکست خوردند. این نتیجه تأثیر خیلی بدی در روحیه بازیکنان به وجود آورده بود. به طوری که در هفته ششم و در خانه مقابل سامپدوریا و با نتیجه 4-1 شکست را پذیرا شدند. اما انگار بازی برابر تیم های بزرگ برای تیم های ضعیف تر و در همه جای دنیا سراسر انگیزه است

.. بعد از دو شکست سنگین برابر مسینا و سامپدوریا، هواداران مسینا شکست سنگینی را در تورین برای تیمشان تصور می کردند. اما رحمان رضایی برابر یاران دل پیه رو عالی بازی کرد ولی در نهایت و با یک گل مغلوب حرفه ای گری راه راه پوشان تورین شد. این نتیجه و بازی خوب، آنها را به مرز خودباوری رساند. و در حالی که خیلی امیدوار بودند، تیم آسکولی را در هفته هشتم در خانه شکست دهند اما دست کم گرفتن حریف، نتیجه ای جز تساوی یک بر یک برایشان به همراه نداشت. حالا دیکر مصدومیت چند بازیکن هم شرایط را برای این تیم بدتر کرده بود. یاران رحمان رضایی خیلی خوش شانس بودند که در خانه پارما شکست نخوردند. نتیجه یک بر یک حاصل کار دو تیم بود. 9 بازی، 4 تساوی و 5 شکست، آمار خیلی بدی بود. اما در هفته دهم آنها دست به کار بزرگ تری زدند و تیم لچه را با دو گل در خانه حریف شکست دادند. این اولین پیروزی آنها در فصل جدید کالچو بود. این برد به لحاظ روحی بر ایشان خوب بود اما بدشانسی آنها این بود که باید در هفته بعد میزبان تیم خوب رم باشند. یاران توتی با دو گل مسینا را در سال فیلیپو شکست دادند. رحمان رضایی با وجود نتایج بد تیمش همچنان در ترکیب اصلی قرار داشت حتی مسافرت های او به ایران برای بازی های تیم ملی خللی در بازی نکردنش ایجاد نکرده بود و مسینا در هفته دوازدهم مقابل اودینزه یک بر یک کرد تا در هفته سیزدهم و برای بازی با اینتر به سن سیرو برود.

برای فوتبالدوستان ایرالنی بازی کردن رحمان مقابل فیگو و آدریانو بسیار جالب بود. رحمان روی یکی از گل های مقصر بود اما به خوبی آدریانو را مهار کرد. هر چند کسی توقع نداشت آنها در شهر میلان، اینتر را شکست دهند. مسینا 2-1 باخت اما نسبت به بازی های گذشته اش بهتر بازی کرد. این قدر خوب که در هفته چهاردهم و در خانه تره ویزو به تساوی بدون گل رسیدند. شرایط تیم نسبت به اوایل فصل بهتر شده بود. بازیکنان جدید به خوبی با تیم هماهنگ شده هر چند تاوان یان هماهنگی امیتازاتی بود که از دست دادند. هفته پانزدهم نیز برای آنها و برای هوادارانشان بسیار جالب بود. مسینا بالاخره طعم پیروزی را در خانه چشید و تیم کیه وو این اتفاق مهم را برای آنها رقم زد. یاران رحمان رضایی صفر بر دو به پیروزی رسیدند و از شانس بد مثل روزی که لچه را بردند با تیم قدرتمندی بازی داشتند. آنها باید برای بار دوم به سان سیرو می رفتند. اما برخلاف انتظار رحمان در این بازی حضور نداشت. در واقع این تنها مسابقه ای بود که او برای تیمش بازی نکرد. شوچنکو و یارانش 4 بار دروازه مسینا را باز کردند و بالاخره در آخرین بازی نیم فصل با رجینا در خانه یک بر یک مساوی کردند. آنها از هفده بازی، دو پیروزی، هفت تساوی و هشت باخت را به دست آورند. 14 گل زده و 25 گل خورده و در نهایت سیزده امتیاز.

رحمان رضایی در 16 مسابقه ای که به میدان رفت سه کارت زرد را مقابل فیورنتینا، کالیاری و آسکولی از داور برای دریافت کرده است. مسینا در جام یوفا و لیگ قهرمانان حضور ندارد و رقابت هایشان در جام حذفی باشگاه های ایتالیا نیز شروع نشده است. رحمان رضایی قصد دارد پس از پایان قراردادش در سال جاری و بعد از رقابت های جام جهانی 2006 آلمان از مسینا جدا شود. به هر حال تجربه او از بازی مقابل تیم های بزرگ ایتالیا و تقابل با بهترین مهاجمان دنیا به طور قطع به کار تیم ملی کشورمان در جام جهانی خواهد آمد.