گريه از دیدگاه یک عارف

وقتي سخن از امام خميني، بنياينگذار جمهوري اسلامي ايران به ميان مي آيد، در ميان واژه ها تلاطمي اتفاق مي‌افتد. علم و حلم، شجاعت و تقوا، عرفان و ظلم ستيزي و ديگر واژه هاي متضاد، همگي دست به دست هم مي‌دهند تا تصوير خميني را در ذهن ما ترسيم کنند.

عرفان امام، مساله اي ستودني نبود، بلکه پرتويي از يک واقعيت بود که کوچک و بزرگ و پير و جوان و دوست و دشمن به آن اعتراف مي کردند. عزاداري و گريه براي اباعبدالله ، مساله اي است که از ديد اين عارف فرزانه، بسيار ژرف‌تر و دقيق تر از آن چيزي است که در خيال ما مجسم شده است.

اين کلمات، فلسفه عزاداري و گريه را براي ما تشريح مي کند. بخوانيد...

اينها نمي فهمند روضه يعني چه : حالا يك دسته اي آمدند مي گويند كه نه، ديگر روضه نخوانيد. نمي فهمند اينها كه روضه يعني چه. اينها ماهيت اين عزاداري را نمي دانند چيست. نمي دانند كه اين نهضت امام حسين آمده تا اينجا، تا اين نهضت را درست كرده، اين تابع، يك شعاعي است از آن نهضت. نمي دانند كه گريه كردن بر عزاي امام حسين، زنده نگه داشتن همين معنا كه يك جمعيت كمي در مقابل يك امپراطوري بزرگ ايستاد.  اين دستور عمل امام حسين سلام الله عليه دستور است براي همه: ((كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا)) دستور است به اينكه هر روز و در هر جا بايد همان نهضت را ادامه بدهيد همان برنامه را.  (1)

هر روز : امام حسين با عده كم همه چيزش را فداي اسلام كرد. مقابل يك امپراطوري بزرگ ايستاد و ((نه)) گفت. هر روز بايد در هر جا اين ((نه)) محفوظ بماند و اين مجالسي كه هست، مجالسي است كه دنبال همين است كه اين ((نه)) را محفوظ بدارد.

ملت گريه :  بچه ها و جوان هاي ما خيال نكنند كه مساله، مساله (ملت گريه) است. اين را ديگران القا كردند به شماها كه بگوئيد ملت گريه. آنها از همين گريه ها مي ترسند براي اينكه گريه اي است كه گريه بر مظلوم است...اينهايي كه تزريق مي كنند به شما ملت گريه، ملت گريه، اينها خيانت مي كنند. بزرگ هايشان و ارباب هايشان از اين گريه ها مي ترسند (2)

اين شعائر بايد حفظ شود : فرياد مقابل ظالم است. دسته هائي كه بيرون مي آيند، مقابل ظالم هستند، قيام كرده اند. اينها را بايد حفظ كنيد، اينها شعائر مذهبي ماست كه بايد حفظ بشود. اينها يك شعائر سياسي است كه بايد حفظ بشود. (3)

سيل اشكها دشمنان اسلام را نابود مي كند:  ما از اين اجتماعات استفاده مي كنيم، ما از آن الله اكبرها، ملت ما از آن الله اكبرها استفاده كرد، آن الله اكبرها را بايد حفظ بكنيم. اين مظاهر و مشائر و اموري كه در اسلام در آن سفارش شده بايد فكر كنيد كه اينها يك مساله  سطحي نبوده است كه مي خواستند جمع بشوند و گريه كنند، خير، ما ملت گريه سياسي هستيم. ما ملتي هستيم كه با همين اشك ها سيل جريان مي دهيم و خرد مي كنيم سدهايي را كه در مقابل اسلام ايستاده است. (4)

ما با روضه زنده هستيم :

منابع:

1. تاريخ سخنراني 30/7/58

2. تاريخ سخنراني 30/7/58

3. صحيفه نور ج10 ص32

4. صحيفه نورج13 ص156

5. تاريخ سخنراني 14/8/59

تهيه و فرآوري: محمد حسين امين- گروه حوزه علميه تبيان