یک دقیقه با قران

دروغ: سورهء نحل ـ آیهء 105

اِنَّما یَفتَری الکَذِبَ الّذینَ لا یُؤمِنونَ بأیات اللهِ وَ اُولئکَ هُمُ الکاذبُونَ

تنها کسانی دورغ می‌بافند که به آیات خدا ایمان ندارند و آنها خود دروغگویند.

این آیه از آیات تکان دهنده‌ای است که در زمینهء زشتی دورغ سخن می‌گوید و دروغگویان را در سر حدّ کافران و مُنکران آیات الهی قرار می‌دهد، گر چه مورد آیه دروغ و افترا به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است ولی به هر حال زشتی دروغ اجمالاً در این آیه مجسّم شده است.

مسخره کردن : سورهء حجرات ـ آیهء 11

یا اَیُّها الّذینَ امَنُوا لا یَسخَر قَومٌ عَن قَوم ٍ عَسی اَن یَکُونُوا خَیراً مِنهُم وَ لا نِساءٌ مِن نِساء ٍ عَسی اَن یَکُنَّ خَیراً مِنهُنَّ ، وَ لا تَلمِزوا اَنفُسکُم وَ لاتَنابَزوا بالالقاب ِ بئسَ الاِسمُ الفُسوقُ بَعدَ الایمان وَ مَن لَم یَتُب فَاولائکَ هُمُ الظّالِمُون

ای کسانی که ایمان آورده اید

نباید قومی قوم دیگر را استهزا کنند

شاید آنها از اینها بهتر باشند

عیب یکدیگر را به رخ نکشید

و همدیگر را به لقب های زشت مخوانید

که بد نامی است نام کفر و فسوق، پس از ایمان

و آنها که توبه نکنند همانان ستمکارانند

سرچشمهء استهزا و مسخره کردن دیگران همان حسّ خود برتربینی و کبر و غرور است در حالیکه معیار ارزش نزد خداوند تقواست.* بنابراین خداوند انسان را از مسخره کردن دیگران نهی کرده حتی با حرکت چشم ، یا اشاره ای چه در خفی و چه عیان.

* برگرفته از تفسیر نمونه

باشگاه کاربران تبیان ارسالی از - ashrostaghi