تبیان، دستیار زندگی
از چه بترسیم؟ باید سنگ های بزرگتر برداریم... این ها، بخش هایی از آخرین نظرات سینمایی علی حاتمی بود
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

سینمای ایران، چیزی کم ندارد

«باید كمی خطر كنیم تا سینمای مان را بزرگ‌تر كنیم».

علی حاتمی

علی حاتمی می گفت:«حالا مثل این كه از این سینما هم باید بروم و یا به قول دیالوگ فیلم‌هایم طعمه دام و صید صیاد شدم، و یا می شوم و شاید این پایان عشق است و یا آغاز راه و اگر مرگی هست هیچگاه چیز ترسناكی نیست.»

علی حاتمی، هنگامی كه در جریان ساختن آخرین فیلم ناتمامش «جهان پهلوان تختی» در بستر بیماری افتاده بود، این سخنان را مطرح كرد.

آذر ماه 75 برخی روزنامه‌ها تیتر زدند «علی حاتمی، داستان مرگ را كلید زد».

بیش از 50 دقیقه از آن فیلم توسط علی حاتمی ساخته شده است و فیلمهای گرفته شده همچنان توسط مرتضی شایسته تهیه‌كننده آن، نگهداری می شود.

علی حاتمی در جایی گفته بود:«همیشه در تمام مدت سی سال سابقه كار هنری و بیست و چند سال كار سینمایی به سراغ سنگ‌های بزرگ رفته‌ام. مگر «ستارخان» در زمان خودش سنگ كوچكی بود؟ یا «سلطان صاحبقران» یا «كمال‌الملك» یا «حاجی واشنگتن» یا «هزاردستان» یا«دلشدگان»؟ گناه من نیست كه موضوع‌های مورد علاقه‌ من و فیلم‌های من از اندازه‌های معمول سینمای ایران بزرگ‌تر است. اگر می خواهیم پیشرفت كنیم و اندازه‌های سینمایی مان را بزرگ‌تر كنیم باید دست به كارهای بزرگ‌تر بزنیم و باید كمی خطر كنیم. ما در سینمای ایران قادر به انجام هر كاری هستیم هیچ چیز كم نداریم. از چه بترسیم؟»

حاتمی همواره خواسته بود، نمادها و اسطوره‌ها را معرفی كند و در «جهان پهلوان تختی» نیز هدفش همین بود.

وی درباره‌ اسطوره تختی گفته بود: « مطالعه و بررسی شخصیت‌هایی چون غلامرضا تختی در آغاز كار آسان می نماید. چرا كه پژوهش درمورد افراد سرشناس معاصر حداقل مدارك و مستندات زنده وتازه‌ای را در دسترس پژوهش‌گر می گذارد. اما شاید مورد تختی استثنایی و شگفت باشد. «جهان پهلوان» در ذهن و باور توده‌ها نشانه قهرمانی ها و پهلوانی ها بود.»

زنده‌یاد علی حاتمی علاوه بر فیلم‌نامه‌ «جهان پهلوان تختی»، فیلم‌نامه‌های «ملكه‌های برفی» كه درباره‌ زندگی شاه ایران به روایت سه همسرش است و فیلمنامه پیامبر اعظم (ص) را نیز داشت كه فرصتی پیدا نشد آنها را بسازد.

علی حاتمی با نام كامل عباسعلی حاتمی متولد 1323 تهران است.

او در اواخر دوره‌ متوسطه به اداره‌ هنرهای دراماتیك رفت و كلاسهای نمایشنامه نویسی را گذراند و بعد از مدتی از دانشكده هنرهای دراماتیك فارغ‌التحصیل شد. كار هنری را از سال اول تحصیل در دانشگاه با نمایش

«دیب» آغاز كرد. از دیگر نمایش‌های وی می توان به «خاتون خورشید»، «باف»، «آدم» و «حوا»، «حسن كچل» و «چهل گیس» اشاره كرد.

اگر می خواهیم پیشرفت كنیم و اندازه‌های سینمایی مان را بزرگ‌تر كنیم باید دست به كارهای بزرگ‌تر بزنیم و باید كمی خطر كنیم. ما در سینمای ایران قادر به انجام هر كاری هستیم هیچ چیز كم نداریم. از چه بترسیم؟»

حاتمی سپس به كار ساخت فیلمهای تبلیغاتی مشغول شد، بعدها شروع به همكاری با تلویزیون كرد و اولین كار مهمش در آنجا در مجموعه تلویزیونی «جنگل» 1347 به عنوان نویسنده و بازیگر بود. فعالیت در سینما را از سال 1349 به عنوان نویسنده و كارگردان با فیلم «حسن كچل» آغاز كرد.

علی حاتمی در آذرماه سال 1375 پس از یك بیماری طولانی درگذشت.

از آثار سینمایی زنده‌یاد حاتمی می توان از «طوقی» 1349 «باباشمل» 1350 «قلندر» 1351 «سوته دلان» 1356 «حاجی واشنگتن» 1361 «كمال‌الملك» 1363 «مادر» 1368 و «دلشدگان» 1370 نام برد.


منبع: ایسنا

گروه سینما و تلویزیون تبیان