بازی در طیف‌های رنگارنگ از نقش‌های متفاوت

کارنامه سینمایی مریلا زارعی با نقش‌آفرینی در قالب نقش‌هایی متنوع و مختلف همراه است، نقش‌هایی که توانایی‌های این بازیگر را نشان می‌دهند.

به گزارش خبرنگار مهر، مریلا زارعی در بیست سالگی و با بازی در مجموعه‌ای تلویزیونی فعالیتش در سینما را شروع کرد، در همان سال‌ها در فیلم‌ها و مجموعه‌های مختلف که تعدادی از آنها مانند "دبیرستان خضرا" و "کهنه سوار" پرمخاطب هم بودند مقابل دوربین رفت و شانس همکاری با محمد رحمانیان در مجموعه متفاوت "هوای تازه" و نمایش تلویزیونی "خانه‌های اجاره‌ای" را به دست آورد.

اما نقطه عطف کارنامه بازیگری زارعی "دوزن" به کارگردانی تهمینه میلانی بود، فیلمی که مورد توجه منتقدان و مردم قرار گرفت و البته توانایی‌های این بازیگر را بیش از پیش نشان داد، با "دو زن" مسیر حرکت زارعی در سینمای حرفه‌ای هموارتر شد. او بازهم در فیلم‌هایی از میلانی مقابل دوربین رفت و در تمام این آثار بازی‌هایی قابل توجه به یادگار گذاشت.

همکاری با میلانی این فرصت را برای زارعی به وجود آورد تا در "سربازهای جمعه" به کارگردانی مسعود کیمیایی مقابل دوربین برود و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل و تندیس بازیگر نقش دوم زن از جشن خانه سینما را به دست آورد.

نقطه عطف دوم کارنامه زارعی با "سربازهای جمعه" رقم خورد، زارعی که پیش از این به نظر می‌رسید می‌تواند بازیگر نقش زنان پرانرژی و شاد از طبقه متوسط شهری باشد در "سربازهای جمعه" پرسونای قبلی را شکست و در سیمای زنی رنج کشیده، شکسته و ناامید ظاهر شد. تصویر تکان دهنده‌ای که او از این زن قربانی شرایط و خانواده در "سربازهای جمعه" به یادگار گذاشت بیش از همه بازیگران این فیلم در یاد مانده است.

زارعی از معدود بازیگران حرفه‌ای است که هرگز رابطه‌اش را با تلویزیون قطع نکرده است، همزمان با به شهرت رسیدن در سینما در مجموعه‌های "ولایت عشق"، "دریایی‌ها"، "پلیس جوان" و... بازی کرده که تجربه‌هایی متفاوت برای او رقم زده‌اند و مهمتر از آن به این کمک کرده‌اند تا چهره او برای مخاطب عام و قشری که کمتر به سینما می‌روند شناخته شود.

در سال‌های اخیر زارعی تلاش کرده دو جریان را همسو با هم دنبال کند، هم در فیلم‌‌هایی بازی کرده که در جذب مخاطب موفق بوده مانند "خروس جنگی" و هم فرصت همکاری با کارگردان‌هایی مثل ابراهیم حاتمی‌کیا، اصغر فرهادی و مسعود کیمیایی را از دست نداده است. حاصل این نگاه حفظ موقعیت او به شکلی توامان در سینمای حرفه‌ای و هنری است.

مریلا زارعی بازیگری قابل اعتماد است، هم برای تهیه‌کنندگانی که به فروش فیلم‌هایشان فکر می‌کنند، هم کارگردان‌هایی که به دنبال تجربه کردن هستند. نقش آفرینی زارعی در "خروس جنگی"، "نصف مال من، نصف مال تو" و کمدی مفرح "نیش و زنبور" به یک اندازه قابلیت او را در بازیگری نشان می‌دهد که تجربه دشواری مثل "درباره الی"،"کیفر" و "دیگری".

زارعی در "دیگری" نقش زنی روستایی را بازی کرده که نمی‌تواند سرنوشتش را آن طور که خود می‌خواهد انتخاب کند، بازی او در کنار محمدرضا فروتن یکی از امتیازهای اولین فیلم مهدی رحمانی است که فضایی واقع‌گرایانه دارد، در این فضا بازی روان زارعی همسو با هدفی است که کارگردان دارد و معصومه (زارعی) را به شخصیتی قابل باور تبدیل کرده است.

بازی‌های به یاد ماندنی در کارنامه زارعی کم نیستند، حضور در "درباره الی" و دیده شدن در میان انبوهی بازیگر و نشان دادن تغییر و تحول‌های یک شخصیت به شکلی قابل باور و با استفاده از میمیک چهره از نقاط برجسته کارنامه زارعی است. اما به همان اندازه حضور او در نقشی مکمل در فیلم سینمایی "کیفر" به کارگردانی حسن فتحی دیدنی است. در نقش زنی رنج کشیده که تلاش می‌کند مصمم و قوی به نظر برسد و شکست‌های زندگی را نادیده بگیرد.

مریلا زارعی در 15 سالی که در سینمای ایران حضور داشته مسیری رو به رشد را طی کرده. او می‌توانست بازیگر مکمل فیلم‌هایی از جنس "پاتک" یا "روی خط مرگ" باشد یا به بازی در مجموعه‌هایی تن دهد که هرگز در خاطر مخاطب نمی‌مانند اما با هوشمندی و به شکلی تدریجی طبقه بازیگری‌اش را تغییر داد و فرصت درخشش در نقش‌هایی دشوار را به دست آورد.