دبیرکل جامعه اسلامی دانشجویان در گفتوگوی اختصاصی با تبیان:
دولت فعلی بیش از دولتهای گذشته به دغدغه دانشجویان توجه دارد بخش سیاسی- رستمی دبیرکل جامعه اسلامی دانشجویان که از فعالترین اتحادیههای دانشجویی در سال های اخیر بوده، رساندن دانشگاه و جامعه به خودآگاهی، تصویب دانشجوی پولی در مجلس، اساتید سکولار، جنبش نرمافزاری، کرسیهای آزاداندیشی و تولید علم را از اصلیترین دغدغههای دانشجویان در ابعاد مختلف عنوان میکند و معتقد است که در دولت فعلی نسبت به دولتهای قبل بسیار بیشتر به این دغدغهها پرداخته میشود. او همچنین میگوید که قایل به کاهش مشارکت دانشجویان در مسایل سیاسی نیست بلکه مخالفتها و انتقادهای مخرب کمتر شده چرا که نظام در مسیر اصیل و راستین خودش افتاده است.
مشروح این گفتوگو را در پی می خوانید:
- شما به عنوان یک فعال دانشجویی در حال حاضرمهمترین دغدغه دانشجویان را در عرصه سیاسی چه میدانید؟
در زمینه فضای سیاسی کشور و جامعه همانطور که دغدغه مسوولان نظام و حضرت آقا هم هست بیشترین تمرکز روی این است که فضای جامعه فضای روشن و شفافی باشد و جامعه به سطحی از خودآگاهی برسد. این دغدغه دانشجویان در زمینه سیاسی است چرا که وقتی فضا شفاف باشد و اقشار متوسط و بدنه اجتماع بصیرت کافی را به دست بیاورند مطمئنا در تشخیص راه موفق خواهند بود. از طرفی چون بستر جنگ نرم علیه ایران مهیاست لازمه پیروزی در این جنگ داشتن بصیرت است. من فکر میکنم دغدغه دانشجویان فعال در عرصه سیاسی در دانشگاهها همین است که بتوانند در درجه اول دانشگاه و در درجه بعدی جامعه را به سطحی از خودآگاهی برسانند که در انتخاب مسیر کما فیالسابق موفق باشند.
- دانشجویان در عرصه صنفی و رفاهی چه مطالباتی دارند؟
اما در زمینه صنفی مهمترین مشکلی که دانشجویان با آن دست و پنجه نرم میکنند و فعلا دانشجویان در رابطه با آن موضع گرفتهاند تصویب دانشجوی پولی در برنامه پنجم در مجلس بوده که البته تا جایی که ما به طور غیر رسمی اطلاع پیدا کردیم از سوی شورای نگهبان هم ایراداتی به آن وارد شده است. این بحث دغدغه مهم صنفی دانشجویان است از این رو که به هر حال علم موضوع مهمی است که نمیتوان آن را بتوان به راحتی به سخره گرفت در حالی که به نظر میرسد این طرح دانشجوی پولی به سخره گرفتن علم است.
اگر دانشجویی تا رتبه 10 و 15 هزار را کسب کند رشتههای خوبی قبول میشود و دانشجویی که رتبهای بیش از این آورده باشد نمیتوان او را مغز تلقی کرد که رفتنش از کشور فرار مغزها باشد
- علت مخالفت دانشجویان با این طرح چیست؟
ما معتقدیم وقتی سختی در راه کسب علم نباشد، ارزش و اعتبار خود را از دست میدهد و توجیههایی که برای تصویب این طرح آوردهاند توجیههای نادرستی بوده است. یک توجیه بحث فرار مغزها بوده است. اگر دانشجویی تا رتبه 10 و 15 هزار را کسب کند رشتههای خوبی قبول میشود و دانشجویی که رتبهای بیش از این آورده باشد نمیتوان او را مغز تلقی کرد که رفتنش از کشور فرار مغزها باشد. نکته دیگر این است که مگر چقدر از دانشجویان برای تحصیل به خارج از کشور میروند و آیا کسانی که به خارج میروند هدفشان فقط تحصیل است؟ در کل به نظر ما این طرح بسیار ایراد دارد، تبعیضآمیز است و ظلم آشکار به اقشار مختلف جامعه است.
البته تا جایی که ما پیگیر شدیم وزارت علوم و شخص وزیر هم مخالف این طرح بودند. در مجلس هم زاویههای مختلف این طرح بررسی نشده بود و به نظر میرسد اگر برای رفع ایراد شورای نگهبان به مجلس برگردد خیلی با کار کارشناسی بیشتری به آن پرداخته میشود.
سایر مسایل هم مسایل رفاهی در زمینه صنفی است. بحث اساتید سکولار از مهمترین دغدغههای دانشجویان است، اساتیدی که یکبار ضربهای از اینها به نظام وارد شد و خوشبختانه ضربه خیلی کاری نبود اما به هر حال ما این را تجربه کردیم و امروز باید با این اساتید سکولار برخورد شود و مماشات کنار گذاشته شود چرا که نقاب از چهره اینها افتاده ولی دوباره در سوراخهای خود خزیدهاند و خیلی آرام و در بستری روان و جاری تاثیرگذاری خود را در فضای دانشگاهها دارند. این همتی بلند را از سوی مسوولان نظام و وزارت علوم میطلبد.
- در حال حاضر مسوولان و مدیران دانشگاهها چقدر به این مطالبات و دغدغه دانشجویان توجه دارند و در جهت بر طرف کردن آن گام برمیدارند؟
اینکه تا چه حد به مطالبات دانشجویان توجه میشود و به آن ترتیباثر داده میشود خدا را شاکرم که در دولت فعلی نسبت به دولتهای قبل بسیار بیشتر به این دغدغهها پرداخته میشود و ما امیدواریم که هرچه سریعتر تا پایان این دولت دغدغههای ما کاملا برطرف شود تا به ایدهآلهایی که در ذهن داریم برسیم.
- بحث جنبش نرمافزاری و کرسیهای آزاداندیشی چقدر در قالب مطالبات امروز دانشجویان ما میگنجد و چقدر به این مساله توجه میشود؟
همین مباحث جنبش نرمافزاری، کرسیهای آزاداندیشی و تولید علم هم از اصلیترین دغدغههای دانشجویان است و طبعا دانشجویانی که تعهد بیشتری دارند دغدغه بیشتری هم در این رابطه دارند. حضرت آقا هم میفرمایند که اگر بخواهد تولید علم شود ابتدا باید تولید فکر شود لذا ما کرسیهای آزاد اندیشی را داریم که در آن بحث تولید فکر مطرح میشود، خیلی راحت شاهد تضارب آرا هستیم و بعد از آن برآیند اینها را میتوان در جهت تولید علم به کار برد. یا اگر همتی از طرف مسوولان نظام برای جنبش نرمآفزاری شاهد باشیم، فکر میکنم نتایج قابل قبولی را در پی خواهد داشت.
مثلا ایران رتبه خوبی هم در سطح جهانی در مقالات«آی اس آی» دارد اما این مقالات دستاوردی جز یک رتبه جهانی برای ایران ندارد و از برونده این مقالات کشورهای خارجی استفاده میکنند؛ درحالیکه ما میتوانیم به جای این مقالات «آی اس آی» به کرسیهای آزاداندیشی بپردازیم و یا این مقالات در ایران تبیین شود و این در جهت تولید علم کاربرد زیادی دارد.
البته این مسایل دوطرفه هستند و هرچه دانشجویان نسبت به آن دغدغه دارند مسوولان نظام هم باید به همین اندازه در این باره دغدغه داشته باشند. به هرحال در این مسایل یک تنه نمیتوان جلو رفت چرا که اینها نیاز به امکانات سختافزاری و حمایت معنوی و نرمافزاری دارد.
اگر ما در دولتهای قبلی شاهد بودیم که دانشجویان راجع به مسایل کشور دغدغه داشتند به این علت بود که شاید وضع موجود را در راستای حرکت انقلاب نمیدیدند
- دانشجویان امروز چقدر در زمینه مسایل کلان سیاسی جامعه دغدغه دارند؟ عدهای معتقدند که در سالهای اخیر فعالیت سیاسی دانشجویان کمرنگتر شده، آیا این را قبول دارید؟
از ویژگیهایی که مختص ذات دانشجویان است و روحیه دانشجو با این ویژگی پیوند خورده آرمانخواهی، عدالتطلبی و انتقاد همیشگی به وضع موجود است. دانشجو همواره در طول تاریخ و از ابتدای انقلاب تا همین الان این روحیه را در خود حفظ کرده اما بعضی وقتها این ویژگی ظهور و بروز بیشتری داشته است. اگر ما در دولتهای قبلی شاهد بودیم که دانشجویان راجع به مسایل کشور دغدغه داشتند به این علت بود که شاید وضع موجود را در راستای حرکت انقلاب نمیدیدند. اما الان وقتی میبینیم فضایی که از سوی مجلس، دولت و قوای سهگانه در پیش گرفته شده در راستای منویات مقام معظم رهبری و امام راحل است خوب بالطبع این توان دانشجویی خرج مقابله با این حرکات نمیشود و در جهت همافزایی نیرویی است که از طرف دولت صرف میشود.
- یعنی قایل به کاهش مشارکت سیاسی دانشجویان نیستید؟
مطمئنا این به منزله این نیست که مشارکت دانشجویان در مسایل سیاسی کم شده چه بسا بتوان گفت مخالفتها یا انتقادهای مخرب کم شده و چون ما فکر میکنیم مسیر، مسیر درستی است و نظام در مسیر اصیل و راستین خودش افتاده به همین خاطر مخالفتها و مقابلهها با مسوولین که همیشه در دولتهای قبلی چشمگیر بوده کمتر شده و لذا احساس میشود که مشارکت کمتر است. در حالی که مشارکتها هست اما مخالفتها کمتر است چون جریان درستی انتخاب شده است.
سارا کیان
گروه جامعه و ارتباطات تبیان
تنظیم:مسلم حقیقی