دستور زبان فارسی(حرف)
بعضی از کلمه ها معنی مستقلی ندارند و در سخن برای پیوند دادن کلمه ها یا جمله ها به یکدیگر یا نسبت دادن کلمه ای به کلمه ای یا جمله ای و یا نشان دادن نقش کلمه ای در جمله به کار می روند. این کلمه ها را حرف می گویند.
انواع حرف:
1- حرف ربط
2- حرف اضافه
3- حرف نشانه
حرف ربط:
حرف های ربط ساده: حرف های ربط ساده از یک واژک ساخته شده اند و عبارتند از:
اگر، اما، پس، تا، چون، چه، خواه، زیرا، که، لیکن، نه، نیز، و، ولی، هم، یا.
حرف های ربط مرکب: مجموعه ای از دو یا چند کلمه که معمولاً یکی از آن ها حرف ربط یا حرف اضافه ساده است:
همین که خورشید طلوع کرد حرکت کردیم.
پاره ای از حروف ربط مرکب عبارتند از:
آنجا که، از این روی، از بس، اکنون که، ...
حرف اضافه:
حرف های اضافه، کلمه هایی هستند که کلمه یا گروهی را به فعل، صفت یا به اسم و نظایر آن ها نسبت می دند.
حرف های اضافه از جهت ساختمان بر دو قسمند:
الف) حرف های اضافه ساده: از یک واژک ساخته می شوند مانند:
از، اِلا، با، بر، برای، بی، حز، در، مگر، مثل، -ِ (کسره اضافه)
ب) از یک حرف اضافه ساده با کلمه های دیگر مانند اسم صفت و حرف ساخته می شوند. مانند:
از برای، به مجرد
حرف نشانه:
حرف های نشانه، حرف هایی هستند که برای تعیین نقش کلمه در جمله می آیند.
حرف های نشانه سه دسته اند:
نشانه ندا: خدایا، پروردگارا، دلا – ای خدا، ای برادر، ای آقا
یا رب، یا علی، یا حسین
نشانه مفعولی: کتاب را برداشتم، قلم شما را آوردم.
نشانه موصوف و صفت: کسره که در آخر موصوف می آید:
مدادِ خوب، کارِ بزرگ
مطالب مرتبط:
دستور زبان فارسی(اسم و کاربرد اسم)
دستور زبان فارسی(انواع فعل - وجه فعل)
منبع:دستور زبان فارسی تالیف گیوی و انوری
مرکز یادگیری سایت تبیان - تنظیم: سمیرا بادامستانی
