دانشنامه رضوی
تاکید قرآن بر محبت اهل بیت صلوات الله
قرآن سخن پیامبران گذشته را که نقل مىکند مىگوید:« همگان گفتند: ما از مردم مزدى نمىخواهیم، تنها اجر ما بر خداست» .اما به پیغمبر خاتم وحی مىشود:
«قل لا اسالکم علیه اجرا الا المودة فى القربى».
«بگو از شما مزدى را درخواست نمىکنم مگر دوستى خویشاوندان نزدیکم».
اینجا جاى سؤال است که چرا سایر پیامبران هیچ اجرى را مطالبه نکردند و نبى اکرم(ص) براى رسالتشان مطالبه مزد فرمودند؛ دوستى خویشاوندان نزدیکشان را به عنوان پاداش رسالت به مردم امر فرمودند.
قرآن خود به این سؤال جواب مىدهد:
«قل ما سالتکم من اجر فهو لکم ان اجرى الا على الله».
«بگو مزدى را که درخواست کردم چیزى است که سودش عاید خود شماست.مزد من جز بر خدا نیست».
یعنى آنچه را من به عنوان مزد خواستم عاید شما مىگردد نه عاید من. این دوستى کمندى است براى تکامل و اصلاح خودتان. این اسمش مزد است و الا در حقیقت خیر دیگرى است که به شما پیشنهاد مىکنم، از این نظر که اهل البیت(ع) و خویشان پیغمبر(ص) مردمى هستند که گرد آلودگى نروند و دامنى پاک و پاکیزه دارند (حجور طابت و طهرت)، محبت و شیفتگى ایشان جز اطاعت از حق و پیروى از فضایل نتیجهاى نبخشد و دوستى ایشان است که همچون اکسیر، قلب ماهیت مىکند و کامل ساز است.
مراد از «قربى» هر که باشند مسلما از برجستهترین مصادیق آن على علیه السلام هستند. فخر رازى مىگوید:
«زمخشرى»در کشاف روایت کرده: «چون این آیه نازل گشت، گفتند: یا رسول الله! خویشاوندانى که بر ما محبتشان واجب است کیانند؟ فرمودند: على(ع) و فاطمه(س) و پسران ایشان».
از این روایت ثابت مىگردد که این چهار نفر قرباى پیغمبر(ص) هستند و بایست از احترام و دوستى مردم برخوردار باشند، و بر این مطلب از چند جهت مىتوان استدلال کرد:
1. آیه الا المودة فى القربى .
2. بدون شک پیغمبر(ص) فاطمه(س) را بسیار دوست مىداشتند و مىفرمودند: «فاطمه(س) پاره تن من است. بیازارد مرا هر چه او را بیازارد» و نیز على(ع) و حسنین(ع) را دوست مىداشتند، همچنانکه روایات بسیار و متواتر در این باب رسیده است. پس دوستى ایشان بر همه امت واجب است * زیرا قرآن مىفرماید:
«و اتبعوه لعلکم تهتدون».
«از پیغمبر پیروى کنید، شاید راه یابید و هدایت شوید».
و باز مىفرماید:
«لقد کان لکم فى رسول الله اسوة حسنة»
«از براى شماست در فرستاده خدا سرمشقى نیکو».
و اینها دلالت مىکند که دوستى آلمحمد(ص) - که امیر المؤمنین على(ع) و حضرت ام ابیها فاطمه(س) و حسنین(ع) هستند - بر همه مسلمین واجب است .
________________________________________
پی نوشت
محبت پیغمبر(ص) نسبتبه ایشان جنبه شخصى ندارد، یعنى تنها بدین جهت نیست که مثلا فرزند یا فرزندزاده ایشان هستند، و اگر کسى دیگر هم به جاى آنها مىبود پیغمبر(ص) آنها را دوست مىداشتند. پیغمبر(ص) از آن جهت ایشانرا دوست مىداشتند زیرا که فرد نمونه بودند و خدا ایشانرا دوست مىداشت و الا پیغمبر اکرم(ص) فرزندان دیگرى هم داشتند که نه با ایشان به این شکل محبت داشتند و نه امت چنین وظیفهاى داشتند.
تنظیم برای تبیان: سمانه دولت آبادی
