پتروشیمی

تمایزهای بین صنعت نفت و پتروشیمی :

1- در صنعت نفت با مواد اولیه ی ناخالص و با محصولات ناخالص به صورت مجموعه ای از ترکیبات سروکار داریم و شاید خلوص مواد و فرآورده ها به هیچ وجه مدنظر نباشد و در واقع با مخلوط هایی با خواص کلی سروکار داریم.

اما در صنعت پتروشیمی، مواد اولیه ی خالص مصرف می کنند و محصولات تولیدی نیز تا حد امکان باید خالص باشند و خالص سازی شوند. صنعت پتروشیمی پرهزینه تر و گران قیمت تر از صنعت نفت خواهد بود زیرا فرآیند خالص سازی محصولات بسیار هزینه بر است.

2- صنعت نفت به لحاظ تنوع محصولات و فرآیندها بسیار محدود است. صنعت پتروشیمی در برخی موارد، فشار خیلی بالا و در برخی موارد کاتالیست های اختصاصی و در همه ی موارد سیستم های پیچیده ی جداسازی مواد را لازم دارد. پس تنوع محصولات در پتروشیمی بارزتر است. اکسایش جزو فرآیندهایی است که تعداد بیشتری از محصولات پتروشیمی از طریق این فرآیند ها تهیه و به بازار ارائه می شوند. در واقع اکسایش مهم ترین فرآیند صنعت پتروشیمی است که از طریق چهار روش در صنعت اجرا می شود :

در بین این مجموعه بیشترین محصولات از فرآیند اول به دست می آیند.( واکنش های رادیکالی فاز مایع )

فنول از عمده ترین مواد پتروشیمی است که در قطران موجود است. فنول یک فرآورده ی بسیار پر مصرف صنعتی است. اولین مورد از منابع آن، قطران ذغال سنگ است.

تقطیر ذغال سنگ آن را به دو بخش تقسیم می کند :

بخش گازی و مایع غلیظی که باقی مانده و قطران نام دارد و شبیه نفت خام است اما محتویات آن ها متفاوت هستند.

نفت خام صرفا از هیدروکربن ها تشکیل شده است، اما قطران ضمن داشتن مواد هیدروکربنه مجموعه ای غنی از انواع مواد شیمیایی اکسیژن دار، نیتروژن دار و گوگرد دار است. کارهای تحقیقاتی در مورد قطران را دانشمندان روسی انجام داده و تعداد بسیار زیادی مواد شیمیایی را در آن شناسایی کرده اند. قطران در کشورهایی تولید می شود که از سوخت ذغال سنگ بجای نفت استفاده می کنند. عمده صنایعی که از ذغال سنگ به عنوان سوخت بهره می برند، صنعت ذوب آهن است.

مرکز یادگیری سایت تبیان

تهیه و تنظیم :طیبه موسیوند