تبیان، دستیار زندگی
مردی همسر و سه فرزندش را ترک گفته و در پی روزی خود و خانواده اش، راهی سرزمینی دور شد. فرزندانش او را از صمیم قلب دوست داشتند و دوری او برایشان بسیار دشوار بود. مدتی بعد، پدر نامه‌ای به همسر و فرزندانش فرستاد. نامه که به خانه رسید، بچه‌ها یکی یکی آن
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نامه که برات میاد بخونش

پست

مردی همسر و سه فرزندش را ترک گفته و در پی روزی خود و خانواده اش، راهی سرزمینی دور شد.

فرزندانش او را از صمیم قلب دوست داشتند و دوری او برایشان بسیار دشوار بود.

مدتی بعد، پدر نامه‌ای به همسر و فرزندانش فرستاد. نامه که به خانه رسید، بچه‌ها یکی یکی آنرا در دست گرفته و بوسیدند و گفتند:

این نامه از طرف عزیز‌ترین کسمان است. سپس بدون اینکه پاکت را باز کنند و نامه را بخوانند، آنرا در کیسه مخملی زیبایی قرار دادند.

هر چند وقت یکبار هم نامه را از کیسه درآورده و به آن چشم می‌دوختند.

سالها گذشت...

پدر برای دیدن همسر و فرزندانش به خانه برگشت ولی به جز یکی از پسرانش کسی را در خانه نیافت.

از او پرسید: مادرت کجاست؟ پسر: مادر مدتی پس از رفتنت سخت بیمار شد و چون پولی برای درمانش نداشتیم حالش وخیم‌تر شد و مرد.

پدر: چرا؟! مگر نامه اولم را باز نکردید؟ برایتان در پاکت نامه پول زیادی گذاشته بودم!

پسر: نه... نامه را باز نکردیم.

پدر: برادرت کجاست؟ پسر: بعد از فوت مادر کسی نبود که زیر پر و بالش را بگیرد و نصیحتش کند. او هم قاطی دوستان ناباب و گمراهی شده و روز و شب را با آنان می‌گذراند...

پدر: مگر نامه دومم که در آن از او خواستم پیش من بیاید و با دوستان ناباب نگردد را نخواندید؟! پسر: نه...

پدر: لا اله الا الله...! خواهرت کجاست؟ پسر: باهمان پسری که از مدتها قبل خواستگارش بود ازدواج کرد.الان هم اصلا احساس خوشبختی نمی کند و زندگی سختی دارد.

پدر با عصبانیت تمام گفت: یعنی او هم نامه من را نخواند؟! من که در نامه‌هایم نوشته بودم این پسر آدم آبرو دار و خوشنامی نیست و من با ازدواج او با دخترم مخالفم! پسر: نه...

نامه‌ها را بوسیده و در یک قوطی مخملی، تمیز و مرتب نگهداری کرده ایم... اما تاحالا هیچ کدام را نخوانده ایم.

* * * * *

به حال این خانواده فکر کردم و اینکه چگونه از هم پاشید و خوشبختیش را از دست داد، آن هم فقط به خاطر اینکه بچه‌ها نامه‌های پدرشان را نخواندند و به بوسیدن و تقدیسش اکتفا کرده و به آنچه پدرشان درآن نوشته عمل نکردند.

سپس چشمم به قرآن روی طاقچه افتاد که در قوطی مخملی زیبایی قرار داشت.

وای بر من...

رفتار من با نامه‌های خدا، دقیقا مثل رفتار آن بچه‌ها با نامه‌های پدرشان است!

دوستان خوب تبیانی نظرتون چیه؟ بیایید از همین الان تصمیم بگیریم که بیشر به نامه‌های خدا توجه کنیم! به خاطر خودمون.

پیشنهادتون چیه؟ چطور میتونیم بیشتر به نامه‌های خداوند توجه کنیم ؟؟


باشگاه کاربران تبیان - ارسالی از yalatef