تبیان، دستیار زندگی
هراس، نوعی‌ اضطراب‌ به‌ صورت‌ ترس‌ مداوم‌ غیرمنطقی‌ یا بیش‌ از حد معمول‌ نسبت‌ به‌ یك‌ شیی ‌یا یک موقعیت‌ است كه‌ هیچ‌ یك‌، اساساً خطرناك‌ نبوده‌ یا تناسب‌ منطقی‌ با اضطراب‌ ندارند. اكثر افراد مبتلا به هراس، به خوبی می دانند که این اشیاء یا موقعیت ها، به
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

پشت پرچین هراس

پشت پرچین هراس

هراس، نوعی‌ اضطراب‌ به‌ صورت‌ ترس‌ مداوم‌ غیرمنطقی‌ یا بیش‌ از حد معمول‌ نسبت‌ به‌ یك‌ شیء ‌یا یک موقعیت‌ است كه‌ هیچ‌ یك‌، اساساً خطرناك‌ نبوده‌ یا تناسب‌ منطقی‌ با اضطراب‌ ندارند. اكثر افراد مبتلا به هراس، به خوبی می دانند که این اشیاء یا موقعیت ها، به واقع خطرناک نیستند، اما با این حال نمی توانند بر ترس خود غلبه کنند و احساس ایمنی را در خود به وجود آورند. به عبارتی دیگر، بیماری هراس به حالتی اطلاق می شود که خود بیمار به طور مرتب دچار حملات شدید هراس و اضطراب می گردد. اغلب این حملات، به طور ناگهانی و در زمانهای کوتاه روی می دهد. تپش‌ قلب‌، تعریق، لرزش‌، احساس سنگینی در سینه، گُرگرفتگی،‌ تهوع‌، نفس تند و کوتاه، افكار منفی‌ و تصورات‌ مضطرب‌ كننده‌، هنگام‌ مواجهه‌ یا فكر كردن‌ در مورد محرك‌ ایجادكننده‌ ترس‌ ‌رخ‌ می‌دهند. حملات هراس با آنکه بیشتر به طور تصادفی بروز می کند، ولی گاهی در موقعیت های خاصی، مانند قرار گرفتن در ارتفاع زیاد، یا قرار گرفتن در جاهای شلوغ و پر ازدحام، نیز ظهور می کند. اگر فردی در ماه، دست کم یک بار دچار هراس بشود، می توان برای او تشخیص بیماری هراس را تایید کرد.

- با این فرض که حملات ادامه می یابد .

- نگرانی درباره شدت حمله وجود دارد .

- تغییرات رفتاری برای جلوگیری از بروز حملات در آینده لازم است .

معمولاً افراد جوان از 18 سال تا اواسط 30 سال بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند  و معمولاً در افراد 45 سال به بالا کمتر مشاهده گردیده است. زنان نیز معمولاً دو برابر مردان استعداد ابتلا دارند. ناراحتی های گوناگونی مانند روابط اجتماعی، مشکلات کاری، خوشحالی بیش از حد، نگرانی از آینده، فشارهای ناشی از انتظارات طرفین و ... می توانند باعث حمله هراس شوند. حمله هراس معمولاً در ده دقیقه به اوج می رسد. از نشانه های وقوع حمله هراس به موارد زیر می توان اشاره کرد .

- تپش شدید قلب                                                                        - گیجی و منگی

- سنگینی در ناحیه سینه                                                             - احساس انسداد در گلو ( خفقان )

- تنفس کوتاه و بریده                                                                    - احساس تهوع و دلپیچه

- درد در قفسه سینه                                                                   - احساس یخ کردن و یا داغ شدن

- احساس های غیر واقعی و یا جدا شدن از خود                           - سوزش و بی حس شدن دست ها

- ترس از دست دادن کنترل و دیوانه شدن                                      - لرز

- ترس از مردن                                                                             - احساس قفل شدن و قادر به حرکت نبودن

پشت پرچین هراس

فردی که 4 عدد از این علائم یا بیشتر را داشته باشد، دچار حمله هراس شده است. پس از برطرف شدن حمله، احساس خستگی و ناتوانی جای آن  را می گیرد . یک بیمار ممکن است فقط چند عدد از این علائم را تجربه کند و بیمار دیگر همه علائم را .

چون اغلب حمله در شب روی می دهد، این بیماران از بدخوابی رنج می برند. خواب این افراد ممکن است به دلیل اضطرابهای مزمن مربوط به حمله هراس نیز دچار اختلال گردد. همچنین این بیماران، در فاصله دو حمله نیز نشانه هایی از اضطراب را همراه دارند؛ اعتماد به نفس و سرزندگی و نشاط این بیماران آسیب می ببیند. از سوی دیگر برخی از عوامل همچون، سابقه‌ خانوادگی‌ اضطراب‌، دارا بودن‌ شخصیت‌ كمال‌گرا، اضطراب‌ ناشی‌ از جدایی‌ در كودكی و وجود برخی از اختلالات‌ روانی‌  باعث  تشدید این بیماری می شود.

هراس به‌ انواع‌ زیر تقسیم‌ می‌شود:

اجتماع‌ هراسی‌ (ترس‌ از قرارگرفتن‌ در موقعیت‌های‌ اجتماعی‌ نظیر سخنرانی‌ عمومی‌ و ...)

*جمع‌ هراسی‌ (ترس‌ از حضور در شلوغی‌ یا ترس‌ از مكان‌های‌ عمومی‌)

*ترس‌ مرضی‌ ساده‌ (ترس‌ از یك‌ نوع‌ محرك‌ خاص‌ نظیر حیوانات‌، حشرات‌، ارتفاع‌، سفرهوایی‌، مكان‌های‌ بسته‌ و غیره‌)

تقریباً  این بیماران، از بیماری آگورافوبیا هم رنج می برند. آگورا فوبیا به حالتی اطلاق می شود که بیمار دارای یک اضطراب شدید و مهار نشدنی نسبت به پیرامون خود است.

علت‌ اصلی این‌ اختلال‌ ناشناخته‌ است‌. علت‌ احتمالی‌ آن‌ عبارتست‌ از یك‌ واكنش‌ یادگرفته‌ شده‌، مثلاً ناشی‌ از تماس‌ با فرد دیگری‌ دارای‌ ترس‌ مشابه‌، یا داشتن‌ تجربه‌ یك‌ ترس‌ اولیه‌ كه‌ همراه‌ با یك‌ شیئی‌ یا موقعیت‌ خاص‌ بوده‌ است‌. برخی دیگر از محققان معتقدند که استرس های روحی و روانی و برخی عوامل بیوشیمی و زمینه های ارثی که باعث تغییرات بیوشیمی ناگهانی در مغز می شوند؛ ممکن است سبب شود که فرد احساس ترس ناگهانی را تجربه کند. بیماری هراس، مسئله مهم و قابل توجه است . اگر بدون درمان رها شود، بیمار ممکن است با عواقب خطرناکی روبرو گردد. این بیماری معمولاً قابل درمان است .

هراس، نوعی‌ اضطراب‌ به‌ صورت‌ ترس‌ مداوم‌ غیرمنطقی‌ یا بیش‌ از حد معمول‌ نسبت‌ به‌ یك‌ شیء ‌یا یک موقعیت‌ است كه‌ هیچ‌ یك‌، اساساً خطرناك‌ نبوده‌ یا تناسب‌ منطقی‌ با اضطراب‌ ندارند

هراس‌ها همیشه باید توسط یک متخصص سلامت روان درمان گردند. برای معالجه از روش های رفتار درمانی و یا دارو درمانی در مقاطع کوتاه می توان استفاده کرد. به هر حال ترکیب این دو درمان حتماً تاثیر بیشتری می تواند داشته باشد. البته موفقیت کامل درمان معمولاً به زمان نسبتاً زیادی نیاز دارد. در کوتاه مدّت، بسیاری از کسانی که از انواع هراس‌ها رنج می‌برند می‌توانند با به کارگیری فنون آرامش، اضطراب خود را کاهش دهند. در زیر، توصیه‌ها و راهنمایی‌هایی در این زمینه آورده شده است:

پشت پرچین هراس

•  تصویرسازی : تصویرسازی عبارت است از هنر بردن ذهن به میان یک سری تصاویر آرامش‌بخش و خوشایند. برخی از کسانی که از هراس رنج می‌برند گزارش کرده‌اند که با به کارگیری فنون تصویرسازی توانسته‌اند واکنش‌های هراسی خود را کاهش دهند.

•  آرامش عضلانی : در این روش، فرد از پا شروع می‌کند و به صورت هماهنگ عضلات خود را منقبض و سپس رها می‌کند و همین طور در اندام خود بالا و بالاتر می‌آید تا به سر برسد. این روش نیز برای کاهش واکنش‌های هراس بسیار موثر است.

•  آرامش خود زا : آموزش این روش توسط خود فرد، کمی دشوار است و بهتر است فرد از پزشک یا درمانگر خود بخواهد که در صورت امکان به او آموزش دهند. آرامش خودزا مستلزم ترکیبی از فنون تصویرسازی با تنفس هدفمند و حرکات تکراری جسمی است.

فنون آرامش نیز همانند تقریباً همه چیزهای دیگر، مهارت‌هایی هستند که انسان باید یاد بگیرد. با تمرین بیشتر این مهارت‌ها را در خود تقویت کنید.

مواجه شدن با هراس‌ها به هیچ وجه آسان نیست امّا استفاده از این راهنمائی‌ها می‌تواند به شما در روبرو شدن با شرایط هراس‌زا کمک کند. به یاد داشته باشید که این راهنمائی‌ها برای استفاده در کوتاه مدّت طراحی شده‌اند و هرگز جایگزین درمان تخصصی بلند مدّت نخواهند شد.

منبع: کلینیک الکترونیکی روان‌یار

مجله پزشکی مادر

گروه خانواده و زندگی سایت تبیان - نسرین صفری

مقالات مرتبط

من می ترسم!

ابزار جادویی در مقابله با ترس

نکنه وحشت کنی!

سخنرانی، غول بی شاخ و دم

آشنایی با «PHOBIA» یا ترس غیر منطقی (وحشت!)

فوبیا یا هراس غیرطبیعى ( 2 )

ترسهای واهی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.