غدیر یعنى...

اهداء

به دلسوخته ى شمع ولایت علوى

كه از شوق پر وبال سوزاند

و در گرماى خورشید ولایت ذوب شد

تا نامش گرمى بخش محفل غدیریان باشد

و "الغدیر" جاودانه ى ولایت شود.

به آرمیده در خاك نجف

علامه امینى رضوان الله علیه

محمد

غدیر یعنى...

به نام پروردگار غدیر

غدیر..

یعنى برادرى و محبت..

یعنى سر سپردن به همه ى خوبیها.

غدیر..

یعنى جلوه ى عدالت و دین گرایى..

یعنى فرسایش ظلم و جاهلیت..

یعنى ستودن سپیده ى عالم.

غدیر یعنى موج دریاها و زلال چشمه ى انسانیت.

غدیر یعنى هزار برگ زیبا در نهال سبز ولایت.

غدیر روزى است كه

آفتاب تیغه ى نورانیش را بر ساحل دلها كشید؛

و گل محبت شكفت.

غدیر یعنى قرآن؛

غدیر یعنى آخرین پیامِ آخرین پیامبر صلى الله علیه و آله؛

غدیر یعنى روایت فاطمه اطهر علیهم السلام؛

غدیر یعنى خروش خاموش محسن علیه السلام در پشت در..

و فدا شدن به دست بى وفایان؛

غدیر یعنى ریسمان بر گردن امیرالمؤمنین علیه السلام؛

غدیر یعنى صبر امام مجتبى علیه السلام؛

غدیر یعنى لب هاى تشنه ى كنار فرات؛

غدیر یعنى آفتاب بر نیزه؛

غدیر یعنى ناله ى سوزان زین العابدین علیه السلام؛

غدیر یعنى شكوفایى علم به دست امام باقر علیه السلام؛

غدیر یعنى مذهب جعفرى..

و كرسى درس آسمانى امام جعفر صادق علیه السلام؛

غدیر یعنى موسى بن جعفر علیه السلام و زندان بغداد؛

غدیر یعنى جلال خداوندى در امام هشتم علیه السلام؛

غدیر یعنى امامت در هفت سالگى جواد الائمة علیه السلام؛

غدیر یعنى جامعه ى كبیره ى امام هادى علیه السلام؛

غدیر یعنى خانه نشینى امام عسكرى علیه السلام؛

و غدیر یعنى عدالت؛

یعنى صلح؛

یعنى دین فراگیرى اسلام؛

یعنى سرنگونى ظلم؛

یعنى انتظار؛

یعنى فرج؛

و غدیر یعنى مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف.

غدیر و باز هم غدیر

و باز هم غدیر؛

هر جا برویم باز هم غدیر؛

اگر دوستى است..

اگر بحث و گفتگوست..

اگر دین است..

و اگر عقل است..

همه از حضور غدیر است.

فراموش نكنیم:

غدیر فقط یك تاریخ نیست

و تنها به یك بركه در بیابان حجاز پایان نمى پذیرد.

غدیر فراخناى رسالت و شروع امامت است.

غدیر حلقه ى وصل زنجیره ى نبوت و امامت است..

و اگر غدیر نباشد اصول دین كامل نیست.

زندگى بدون غدیر حیات مجازى است.

آیا این گونه نیست؟

آیا غدیر در وجود ما ذوب نشده است؟

آیا این گونه نیاموخته ایم كه غدیر اسلام ماست؟

آرى، همین گونه آموخته ایم.

غدیر ما عقیده ى ماست و چرا كه نباشد؟

امروز در هر جاى جهان نام شیعه است واژه ى غدیر مى درخشد.

هر جا گفتار از سفر حج آخرین پیامبر صلى الله علیه و آله است، همه به

دنبال پایان این سفرند.

كدام سفر؟!

و كدام پایان!؟

نداى عمومى صاحب نبوت را مى گویم كه

این آخرین حج من است...

هر كه مى خواهد بیاید.

این وداع من با كعبه و مكه... و این حجة الوداع من است.

به راستى كه این حج

آغاز زیبایى بود براى غدیر و فریاد ولایت..

براى لقب "امیرالمؤمنین"..

و تكمیل دین و فزونى نعمت.

هر چه بود در بازگشت این رفت و لحظه ى وداع حجة الوداع؛

و در كویر غدیر كه چند راهى مسلمانان بود؛

و هر قومى و ملتى به وطن خویش باز مى گشت؛

كلام وحى همه را باز ایستادند.

در دل بیابان..

و زیر تازیانه هاى سوزناك خورشید؛

- اینها كه وصف قیامت است-

گویا رستاخیز به پا شده..!؟

آرى، این رستاخیز ولایت است.

این است قیامت رسول الله صلى الله علیه و آله به فرمان الله!

و نه یك لحظه..

یا یك نیم روز یا روزى؛

دل صحراى غدیر روز دوم و سوم هم مهمانخانه ى ولایت بود.

سه روز و شب و صد و بیست هزار مسلمان؛

و صد و بیست هزار بیعت براى ولایت به امر نبوت؛

و صد و بیست هزار شنونده ى پیام غدیر؛

و هم صد و بیست هزار بیننده ى غدیر.

صد و بیست هزار شاهد ماجرا..

رسول گرامى اسلام صلى الله علیه و آله على را بر سر دست بلند نموده؛

و حدیث غدیر را فریاد مى زند:

من كنت مولاه فهذا على مولاه،

اللهم وال من والاه و عاد من عاداه

و انصر من نصره و اخذل من خذله.

هر كه من مولاى اویم این على مولاى اوست..

خداوندا، دوست بدار هر كه او را دوست بدارد..

و دشمن بدار هر كه با او دشمنى كند..

و یارى كن هر كه یاریش كند..

و خوار نما هر كه او را خوار كند.

و نه صد و بیست هزار..

كه اگر شنونده باشد،

هر سال در عید غدیر پیامبر صلى الله علیه و آله فریاد مى زند..

و نه در عید غدیر... كه لحظه به لحظه ندا مى كند؛

و پیام غدیر را اعلام مى دارد.

پس آفرین به آنان كه مى شنوند..

و نه فقط مى شنوند- كه شنونده بسیار است-

مى شنوند و مى فهمند، و نه همین..

آنان كه بعد از این همه..

مى پذیرند.

یادگار غدیر

غدیر همه اش دوست داشتنى است.

تمامش امید وروح افزایى است.

همه اش صفا ویكرنگى است، و همه جا را سبز و بهارى مى كند.

حتى یادگار غدیر..

امیدمان را مى گویم..!؟

آخرین پناه!

او كه نزد هر كس و هر جا مى رویم سخن از اوست.

حتى غیر مسلمانان!

همه از او مى گویند..

و به دنبال وى در جستجویند.

و چرا نباشند كه

هر چه پیش تر روند وپیش رفته تر شوند از این زندگانى

ناامیدتر مى شوند.

امروزِ بشر غیر دیروز اوست كه به هر تازه اى افتخار مى كرد

انسان امروز در تنهایى به این فكر مى افتد:

این زندگى تحرك بى روح است و آن كه به هیچ منبع

روحانى حاضر در زمان خود وابسته نباشد كارگر بدن خود یا

دیگران است!

این فطرت بشرى است.

از كودكان بپرسید

كه آنها به نهادینه ى خدادادى شان نزدیكترند.

آدمى دریافته زمان ومكان بدون سفیر الهى نخواهد بود..

و هستى بدون او پاى بر جا نیست..

حتى براى لحظه اى!!

وچه زیبا كلامى است گفتارى از لبان پیامبر صلى الله علیه و آله:

"مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ اًِّمامَ زَمانِهِ ماتَ مَیتَةً جاهِلِیَّةً".

"هر كس بمیرد وامام زمانش را نشناسد

به مرگ جاهلیت مرده است"!

و هم نور افشانى امام معصوم علیه السلام كه فرمود:

"لَوْ لا الْحُجَّةَ لَساخَتِ الاَرْضُ بِأَهْلِها".

اگر حجت خداوند در روى زمین نباشد زمین اهل خود را

فرو مى برد.

پس در سر تا سر جهان سر برافراشته و با ضمیرى استوار

اعلام مى كنیم:

امروزه در دنیا هیچ مكتبى بجز شیعه نمى تواند ادعا كند:

ما به سفیر الهى حاضر در زمان خود عقیده داریم.

عده اى مى گویند: مهدى ما به آسمانها رفته و گروهى او را

از دنیا رفته مى پندارند كه بار دیگر زنده خواهد شد؛

و دیگران بر این خیالند كه سفیر الهى شان هنوز به دنیا

نیامده است!!

ولى این تنها مكتب سر بلند تشیع است كه سر بلند نموده

ندا مى دهد:

مهدى ما امام زمان ماست.

مهدى شیعه حجت پروردگار در روى زمین و رابطه ى خلق با

خالق است و خواهد بود تا قیام كند و قیامت بپا نماید.

شیعه مى گوید:

مهدى ماست كه پس از پدرش امام عسكرى علیه السلام- كه

یازدهمین جانشین رسول صلى الله علیه و آله است- عَلَم خلیفة اللهى را به

دست گرفت؛

و هم اكنون همانند دیگران در روى زمین زندگانى مى كند؛

و به بركت قدمهاى او تمام عوالم هستى- و نه تنها زمین و یا

آنچه ما از هستى مى دانیم- پا برجاست و ادامه ى حیات مى دهد.

مهدى ماست كه روزى سر از پرده ى غیبت بیرون خواهد

آورد و آن كه مكتبهاى دیگر مهدیش مى دانند از او پیروى

خواهد نمود و پشت سر او نماز مى گزارد.

در پر آشوب دنیاى امروز به جرأت مى توان گفت:

اگر مهدى شیعه- این یادگار غدیر- را براى هر بشرى

توصیف كنیم ناخود دانسته دلباخته ودلداده ى او و عقیده مند به

وجودش مى گردد؛

چرا كه حقیقت همیشه نورانى است وفطرت سالم طالب

نور است.

حال اى مهدى شیعه..

بلكه اى مهدى خداوند؛

و اى مهدى پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله و تمام پیامبران..

اى مهدى حیدر كرار امیرالمؤمنین؛

و اى مهدى مادر هستى زهراى مرضیه..

وقت آن نشده كه سر از پرده ى غیبت بیرون آرى و خود

بگویى كه كیستى؟

اى مهدى حسن مجتبى و سید الشهداء؛

و اى حجة بن الحسن..

به جان نیاكانت ائمه معصومین علیهم السلام سوگند..

قلبمان گرفته و خود نمى دانیم چه فردایى در انتظار ماست.

اى مهدىِ بانوى صبر زینب كبرى و رقیه ى حسین؛

و اى خونخواه آل پاك رسول علیهم السلام..

تنظیم: گروه دین و اندیشه تبیان