تبیان، دستیار زندگی
موسی نامی بودی که خود را به کوی لیلای دل رساندی تا تجلّی معشوق را ببینی و فارغ از غصة «لن ترانی» جمال خدا را مشاهده کنی.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

طلبة شهید موسی مهدان
شهید

گفتم: خاک تربتش را به کرشمهای از اشک خیس کنم و نالة فراق را بر شاخساران تنهاییام سردهم، آخر من و تو روزی همسایة کوچه به کوچه دنیا بودیم. رنگین کمان آرزوهایمان زیبا بودند، اما تو دل از همة رنگها برداشتی و پس از باران بهاری، در هوایی که عطر خاک خیس خورده را میداد، آن هنگام که قاصدکها در هوا می چرخیدند، در آستانة مرگ لبخند میزدی، خوش داشتی چون عقاب پرواز کنی و سلطنت آسمانها را که مقام خلیفه اللهی است، دریابی.

موسی نامی بودی که خود را به کوی لیلای دل رساندی تا تجلّی معشوق را ببینی و فارغ از غصة «لن ترانی» جمال خدا را مشاهده کنی. رایحة حضور ملائک، در روستای « سالیکنده » شهر کردکوی به سال 45 نشان از دلدادگی عالم قدس بود که چون نگینی برگرد گهوارهات حلقه زدند . زندگیات آغازی بیپایان بود از جنس عشق؛ پدرت کشاورز بود و تو افتخار میکردی که از دسترنج او، بذرها جوانه میزدند و کشتزارها سبز میشوند، آنگاه در کنار پدر ساقههای طلایی گندم را میچیدی. پس از پایان دوران راهنمایی به حوزه علمیّه رفتی.

ستارگان بیشمار منظومة شمسی هنوز بر نوری که هنگام بندگیات آسمانها را روشن میکرد، رشک میبرند. حوزه برای تو تمرین بندگی بود، تویی که در ژرفای اندیشهات ، توحید موج میزد و همة عاشقیها را مرهون حوزه میدانستی . سه سال در حوزة امام خمینی(ره) گرگان درس خواندی و در کنار درس ، در بسیج نیز ثبت نام نمودی.

 دنیا پر از سنگلاخ وسوسه های شیطانی است و جادة آن باریک و پر خطر، اما جهاد برای مثل تویی که باور داشتی جان دادن، برای محبوب، « احلی من العسل » است لذّت بخش بود . سه ماه بیشتر از دامادیت نگذشته بودکه نوعروست را تنها گذاشتی تا در حجلهگاهِ شهادت  میهمانِ زیبای مطلق باشی .

به جبهه اعزام شدی؛ شش ماه در جبهه بودی تا توانستی رخصتی از ساقی کوثر بگیری . در میدان نبرد جرعه نوش وصال بودی و در منطقة بانه ، با تمام مظاهر دلفریب دنیا خداحافظی کرده و در 13/2/66 به مقام رفیع شهادت نائل آمدی .جنازة مطهرت برروی دستان ملائک در روستای سالیکنده تشییع و در آن دیار به خاک سپرده شد.

بلند باد مقاومت که در صعودی عاشقانه تا قاب قوسین پرواز نمود و به جایی رسید که جبرائیل را به آن راهی نیست. ما و موسی همسفر بودیم در وادی طور قسمت ما « لن ترانی » سهم او دیدار شد «مبارک باد وصال یار بر عاشقان کوی دلدار


نوشته حسن رضایی گروه حوزه علمیه