بیان نیازها

قرار نیست هیچ کس به تنهایی گریه کند یا رنج ببرد. با وجود این در بین ما بسیاری افراد یافت می شوند که سالها در سکوت رنج می برند و در خواست کمک نمی کنند. براین بارویم که دیگران، حتی اگر ما هم چیزی نگوییم، باید از درد ما باخبر شوند. تقاضای کمک کردن ناشی از قدرت احساسی ماست نه ضعف ما. ترس از رد شدن یا مورد استهزا قرار گرفتن و یا چیزهای دیگر ما را وا می دارد که درد خود را پنهان سازیم. بایستی براین عادت غلبه کنیم وگرنه هرگز از حمایتی که لازم داریم بهره نخواهیم برد.

وقتی که از دیگری کمک می خواهیم در حقیقت او را تحسین می کنیم؛ به دیگری می گوییم که به تو اعتماد داریم تا ما را هنگام گرفتاری کمک کنی. ما توقع حل مشکلات را از آنان نداریم، فقط می خواهیم حضور داشته باشند و حمایتی موقت را که ما بدان نیاز داریم از ما به عمل آورند تا خودمان راه حل مشکل را بیابیم. گفتن به موقع " من به تو نیاز دارم. " ابزار مهمی از حالت عشق است.