تبیان، دستیار زندگی
خانواده، نهادی مقدس است كه از پیوند ازدواج زن و مرد، هسته اولیه آن شكل می‌گیرد. این دو موجود، هر كدام با سرشت و ویژگی‌های منحصر به فرد خویش، توافق می‌كنند تا طرحی نو دراندازند و در كنار یكدیگر، مسیر حیات خود را به گونه‌ای مشترك و متفاوت با حال و هوای دورا
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

به امید خوشبختی

به امید خوشبختی

خانواده، نهادی مقدس است كه از پیوند ازدواج زن و مرد، هسته اولیه آن شكل می‌گیرد. این دو موجود، هر كدام با سرشت و ویژگی‌های منحصر به فرد خویش، توافق می‌كنند تا طرحی نو دراندازند و در كنار یكدیگر، مسیر حیات خود را به گونه‌ای مشترك و متفاوت با حال و هوای دوران مجردی سپری كنند. برخی اختلاف نظرها و تفاوت سلیقه‌ها، ممكن است كشتی زندگی زناشویی را دچار تب و تاب كرده و مخاطراتی را متوجه زندگی مشترك كند. قدر مسلم آن است كه هر پسر و دختری ازدواج می‌كنند به امید خوشبختی. ولی واقعا این سعادت و خوشبختی چیست؟ و چگونه حاصل می‌شود؟

هر چقدر فهم، درك، گذشت، بینش و خداترسی طرفین (زن و شوهر) بیشتر باشد، قدرت و توان مقابله و رویارویی آنان با حوادث و ناملایمات و اختلافات بیشتر می‌شود. به دیگر سخن، ضعف شخصیتی، كوته‌فكری، تك روی، تنگ نظری و در نظر نگرفتن رضای خداوند و... عواملی می‌شوند برای كاهش علاقه‌ و در نهایت به دلسردی‌، بی‌تفاوتی و سست شدن و فرو ریختن پایه‌های خانواده منجر می شود. بدین ترتیب، اگر نگاهمان به همسر و زندگی، ‌نگاهی عمیق و واقع‌بینانه و نگرشمان به ازدواج و روابط زناشویی، ‌نگرش الهی و انسانی، مبتنی بر احترام و گذشت و عشق و ایثار باشد، خواهیم دید كه طعم شیرین و لذت بخش زندگی، سالیان سال در دل و جانمان ماندگار خواهد ماند.

زندگی برای چه؟

بیایید بگویید كه شما برای چه كسی و برای چه چیزی زندگی می‌كنید؟ پاسخ‌ها ممكن است به قرار زیر باشد:

زندگی برای: خدا، فرزندانمان، همسایه‌ها، فامیل، پدر و مادرمان، مردم و دوستان.

به راستی اگر ما برای خدا و با توكل بر خدا و بنا بر دستورات خدا زندگی كنیم آیا خوشبخت نخواهیم بود؟ پس بیایید برای خدا زندگی كنیم نه برای خواست مردم، میل فامیل و دستورات و خواسته‌های نابجا بچه‌ها و دوستانمان.

به امید خوشبختی

 

به راستی چگونه می‌توان یك زندگی و خانواده خوشبخت داشت؟ و معیارهای سعادت و خوشبختی كدام‌ها هستند؟ اگر زن و مرد بلد نباشند كه به هم عشق بورزند، فرزندانشان هم در زندگی آینده نصیب و بهره مناسبی از عاطفه و عشق و محبت نخواهند داشت. پس اگر مرد و زن(پدر و مادر) روش زندگی خوش و خرم و عاشقانه را یاد بگیرند، خوشبختی بچه‌هایشان هم تا حدود زیادی تضمین شده است.

- در بین اعضای خانواده ی خوشبخت، عشق و امنیت برقرار است؛ آنان به همدیگر ایراد نمی گیرند، انتقاد تخریبی ندارند، همدیگر را کوچک نمی شمارند، خفت و خواری برای هم ایجاد نمی کنند.

- با هم اتحاد دارند و در مسائل مختلف، با گفتگو و مشورت به تفاهم می رسند و اگر سوء تفاهمی هم پیش بیاید، سعی می کنند آن را  در درون خود بدون این که کسی بفهمد، حل نمایند.

- افراد به یکدیگر اعتماد دارند و از آن، سوء استفاده نمی کنند .

-  با هم هستند و همدلی، همکاری، هم فکری و هماهنگی را از عوامل بقای خانواده ی خوشبخت می دانند.

ضعف شخصیتی، كوته‌فكری، تك روی، تنگ نظری و در نظر نگرفتن رضای خداوند و... عواملی می‌شوند برای كاهش علاقه‌ و در نهایت به دلسردی‌، بی‌تفاوتی و سست شدن و فرو ریختن پایه‌های خانواده منجر می شود

-  همه اعضای خانواده حس پذیرش نظرات و عقاید یكدیگر  را دارند.

رشد و  زمینه ی پیشرفت خانواده را فراهم می سازند.

خواسته های طبیعی خود را بدون نگرانی و خشونت، ابراز می کنند.

- به حریم یکدیگر احترام گذاشته و از حدود مشخص شده شان فراتر نمی روند.

- نگران سلامت روحی و جسمی یکدیگر بوده و از هم مراقبت می کنند.

- از رموز مالی یکدیگر خبر دارند و چیزی را از هم پنهان نمی کنند؛ صرفه جویی و پس انداز، جزو برنامه های اقتصادی خانواده های خوشبخت است.

- افراد به هم افقی نگاه می کنند نه عمودی؛ یعنی هیچ کس خود را برتر از دیگری و در مقام قدرت نمی بیند و بین آنان زور و قدرت طلبی حاکم نیست.

- والدین، روز خود را طوری برنامه ریزی كنند كه در آن علاوه بر كار، زمانی را هم به بودن در كنار كودكان اختصاص داده باشند.

- در بیشتر اوقات، لحظات خوشی که با یکدیگر بوده اند را مرور می کنند و دنبال خاطرات تلخ نیستند.

- زن و مرد در کنار یکدیگر هستند؛ آنان رفیق هم بوده و واکنش منفی از خود نشان نمی دهند.

به امید خوشبختی

- هر یک از طرفین، پیوسته به فکر خوشحال نمودن و راضی نگه داشتن یکدیگر هستند.

- از یکدیگر انتظار بی جا و توقع نامناسب ندارند.

- همه ی اعضا احساس امنیت و آرامش می کنند، نه ترس و اضطراب یا تنش و درگیری.

- علاقه عشق، محبت، صفا و یکدلی خود را هم در رفتار و هم در گفتار به یکدیگر ابراز می کنند.

- اگر مشکلی پیش بیاید،  به دنبال مقصر و گناهکار نمی گردند، بلکه اقدام به علت یابی آن مشکل می کنند و راه حل منطقی ارائه می دهند.

- زن و شوهر به خاطر همدیگر زندگی می کنند و زندگی آنان به خاطر بچه ها یا ترس از طلاق و حرف مردم نیست.

- زن و مرد می توانند هر روز به دنیای اختصاصی یکدیگر نزدیک تر شوند و کاری به مسائل خصوصی و زندگی دیگران ندارند.

- با درخواست های یکدیگر، برخورد مثبت و منطقی دارند.

منبع: شادکامی و موفقیت

روزنامه همشهری

گروه خانواده و زندگی سایت تبیان - نسرین صفری

مقالات مرتبط

رازهای یك خانواده خوشبخت!

توصیه هایی برای یک زندگی خوشبخت

روش هایی برای تثبیت علاقه و تفاهم در زندگی

از ابراز علاقه به همسرتان خجالت نكشید

اگر می خواهید مردی نمونه باشید باید بدانید که:

پیشنهاداتی برای توفیق خانواده ها و برخورد مناسب همسران با هم