اعدام انقلابی به دستور امام هادی

عصر امامت امام هادی (ع) بود، شخصی به نام فارس بن حاتم بن ماهویه قزوینی با دروغ بافی و فتنه انگیزی و بدعت گزاری ، مردم را می فریفت ، و دین آنها را سست می كرد، و آنها را به آئین خود در آورده ، دعوت می نمود. این خبر به امام هادی (ع) رسید، امام در مورد او بر خورد بسیار شدید كرد، برای دوستانش پیام فرستاد كه شدیدا در برابر فارس ، بایستید و او را هر چه می توانید لعنت كنید، و از فتنه گریهای او جلوگیری نمائید، حتی اعلام كرد كه : خون او هدر است ، هر كس او را بكشد من برای قاتل او، بهشت را ضمانت می كنیم تا اینكه امام هادی (ع) یكی از دوستانش به نام ابوجنید را دید و به او مبلغی پول داد و فرمود: با این پول اسلحه خریداری كن ، و آن را به من نشان بده . ابو جنید رفت و با آن پول ، شمشیری خرید، و به امام هادی (ع) نشان داد، امام هادی(ع)، آن را نپسندید، و به او فرمود: این شمشیر را ببر و با اسلحه دیگر عوض كن . ابو جنید، آن شمشیر را برد و با یك ساطور قصابی ، عوض كرد، و آن ساطور را به امام هادی (ع) نشان داد، امام هادی (ع) فرمود: این ، خوب است ابوجنید، در كمین فارس قرار گرفت ، هنگامی كه بین نماز مغرب و عشا، فارس از مسجد بیرون آمد، ابوجنید به او حمله كرد و ساطور را بر فرق سر او زد، او هماندم افتاد و كشته شد، ابوجنید ساطور را انداخت ، در همین میان مردم جمع شدند و ابوجنید را گرفتند، زیرا در آنجا غیر از او كسی را ندیدند، ولی بعد از بررسی ، هیچگونه اسلحه یا چاقو و یا اثر ساطور را در او ندیدند و او را آزاد كردند. به این ترتیب ، دستور امام هادی (ع) اجرا شد، و قاتل نیز بی آنكه شناخته شود نجات یافت ! امام حسن عسكری (ع) توسط و كلای خود، حقوقی برای ابوجنید تعیین كردند و آنها می پرداختند.

منبع: داستان های شنیدنی از چهارده معصوم(علیهم السلام)، محمد محمدی اشتهاردی