ژنرال می خواهد ستاره هایش را پس بگیرد

باقری می تواند آچار فرانسه تیم ملی باشد

روزی که کریم باقری بحث خداحافظی اش را از تیم ملی ایران مطرح کرد تقریباً هیچکس هیچ واکنش خاصی از خود نشان نداد! در واقع کریم باقری در آن روزها به انتها رسیده بود. او نه مملو از انگیزه بود و نه خوب بازی می کرد و این مسئله عین واقعیت بود.

با احتساب همین مسئله بود که در روزهای خوب جواد نکونام تقریباً هیچکس نه به باقری و نه به مسئولان تیم ملی اصراری نکرد که ژنرال اسبق تیمی ملی و آرمینیا بیله فلد و پرسپولیس باید بماند و ادامه دهد چون سند ضعیف بودن و بی انگیزه بودن را خود کریم باقری امضا کرده بود اما امروز داستان کاملاً فرق می کند. امروز کریم باقری تحت تأثیر جام جهانی که اتفاقاً در همان آلمانی برگزار می شود که کریم دوره ای از زندگی خود را در آن کشور سپری کرده است کاملاً تهییج شده و کوهی از انگیزه شده است. ژنرال باقری امروز مثل دوران اوج خودش فرماندهی می کند، مثل همان روزها ضربه سر می زند و مثل همان روزها با قدرت بدنی و فکر خوب خود موجب برتری تیمش شده است.

به این ترتیب داستان آن ژنرال با داستان این ژنرال متفاوت است. آن ژنرال بازنشسته شده بود و ستاره ها را از روز سردوشی خود کنده بود اما این ژنرال دوباره ستاره هایش را روی شانه گذاشته و خیلی قدرتمند به کارش عشق می ورزد. پس داستان امروز با دیروز متفاوت است و باید برای برانکو ایوانکوویچ هم این مسئله را باز کرد. کریم به صراحت حرف از بازگشت به تیم ملی زده است از آنسو با واکنشی مثبت مواجه نشده است. در واقع امروز کریم باقری با این دیدگاه که سن و سالش بالاست از سوی سرمربی تیم ملی مواجه شده است آن هم در حالی که سن و سال یحیی گل محمدی بیشتر از باقری است!!

کریم باقری امروز دنیایی از تجربه را با خود یدک می کشد و حتی به حال و هوا و زبان آلمانی هم آشناست. او رو در روی بزرگان آلمان ایستاده و اتفاقاً به عنوان مدافع آخر آرمینیابیله فلد هم ایستاده است. این تجربیات کریم باقری در روزهایی که او به لحاظ آمادگی بدنی در شرایط ایده آلی است، می تواند تیم ملی ایران را در جام جهانی مستحکم تر و قدرتمندتر به جلو ببرد.

کریم باقری امروز حتی می تواند حکم آچار فرانسه را هم برای تیم ملی ایفا کند او چه در پست دفاع آخر، چه در پست مدافعان کناری و چه در پست هافبک طراح تجربه بازی دارد و اتفاقاً در تمامی آن پست ها هم عالی بازی کرده است، در چنین شرایطی قاعدتاً این باقری می تواند برای برانکو حکم طلا را ایفا کند.

. او یک انتخاب خواهد بود، برای سه پست! در این میان ایوانکویچ هم حق ندارد به سادگی از کنار اویی بگذرد که در پستش بازیکنانی بسیار ضعیف تر در تیم ملی حضور دارند. کریم باقری امروز با دو سال گذشته تفاوت های فاحشی دارد و هنوز هم که هنوز است هیچکس پیدا نشده در فوتبال ایران که بتواند مثل او پاس های بلند 40، 50 متری بدهد و این دقیقاً مسئله ای است که تیم ملی ایران در آن، کسی را ندارد که چنین اتفاقی را به ویژه به هنگام ضد حمله ها برایش رقم بزند، امروز وقتی به تیم ملی نگاه می کنیم متوجه تحرک مثبتی در مورد پاس های کوتاه می شویم اما این تحرک مثبت نباید به شکلی باشد که اصلاً پاس بلند دقیق و سریع در آن حذف شود.

کریم باقری آلمان را می شناسد، آلمانی ها را می شناسد و به لحاظ اعتماد به نفس هم ردیف رحمان رضایی محسوب می شود که با بزرگان دنیا بای کرده و آنها رامهار کرده است. ژنرال باقری در جام جهانی می تواند کاملاً موثر باشد و بهانه های سن و سالی آن هم در حالی که بسیار مسن تر از او در تیم ملی حضور دارند قابل پذیرش نبوده و نیست.

برانکو شاید اگر درست تر به بازی ای کریم، اعتماد به نفس او و بدن آماده اش نگاه کند، نظرش عوض شود، مگر این که او اصلاً نخواهد هیچکس را به حیطه مدافعانش که مدافعان روی اوجی هم نیستد راه دهد که این اتفاق هم اتفاق خوب و نگرش درستی محسوب نمی شود.

برانکو باید بهترین ها را ببیند و یکی از این بهترین های امروز همین کریم باقری ژنرال اسبق تیم ملی ایران است که مثل زیدان قصد شکستن خداحافظی اش را به خاطر حضور در جام جهانی دارد. از کریم امروز باید حمایت کرد. او دیگر بی انگیزه و بی تفاوت نیست، باقری امروز شبیه به همان ژنرال قدیمی است با کوله باری از تجربه بیشتر.