تبیان، دستیار زندگی
بارالها، مالك حكومت‏ها توئى، تو هستى كه به هر كس بخواهى حكومت مى‏بخشى و از هر كس بخواهى حكومت را مى‏گیرى. هر كس را بخواهى عزت مى‏دهى و به هر كس اراده كنى ذلت، تمام خوبیها به دست توست زیرا تو بر هر چیز قادر هستى.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

كلیدهای بهشت

محتوای سوره آل عمران

کلید بهشت

داستانهای سوره آل عمران

داستانهاى بزرگى كه در این سوره به آنها اشاره  شده ، عبارتند از:

1- داستان ولادت مریم.

2- زادن یحیى از مادرى كه در دوره نازایى بود.

3- داستان ولادت عیسى كه در این مورد به اجمال و در سوره مریم به تفصیل آمده  است .

و نیز  همانطور كه قبلا گفتیم در این سوره به دو حادثه بزرگ جنگ بدر و احد اشاراتى شده است: این دو جنگ از مهمترین جنگهاى مسلمانان در زمان پیامبر اسلام بود كه در هر دو خود پیامبر شركت كرد و در جنگ دوم دندان پیامبر شكست و صورتشان مجروح شد این دو جنگ برجسته‏ترین نقشها را در تاریخ اسلام ترسیم كرد و بزرگترین اثرها را نهاد .

جنگ بدر بزرگترین پیروزى زمان پیامبر اسلام بود كه در سال سوم هجرت اتفاق افتاد و غلبه گروهى كم بر گروهى بسیار اعجازآور بود.

جنگ احد بزرگترین شكست مجاهدان اسلام بود و باز اعجازآور بود كه با اینكه همه مجاهدان شكست خوردند و پیامبر با چند تن انگشت شمار از اصحابش باقى ماند چه شد كه سپاهیان قریش بر سر محمد(ص) و آن چند نفر نریختند و آنها را نكشتند و یا دستگیر نكردند؟ و فقط به گفتن این جمله اكتفا كردند كه: «جنگى به جنگى بود و غلبه‏یى براى انتقام شكستى» و شبانه، پس از پیروزى كامل بر سپاهیان محمد(ص)، راه مكه در پیش گرفتند و بازگشتند.

كلیدهاى بهشت در سوره آل عمران:

چگونه بهشتى مى‏شویم؟

اعمال صالحى كه باید براى رسیدن به بهشت در آنها تسریع كنیم كدام است؟! اینها است:

اى پیامبر، بگو: بارالها، مالك حكومت‏ها توئى، تو هستى كه به هر كس بخواهى حكومت مى‏بخشى و از هر كس بخواهى حكومت را مى‏گیرى. هر كس را بخواهى عزت مى‏دهى و به هر كس اراده كنى ذلت، تمام خوبیها به دست توست زیرا تو بر هر چیز قادر هستى.

[134] «الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْكاظِمِینَ الْغَیْظَ وَ الْعافِینَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ- آنان كه در خوشى و ناخوشى انفاق مى‏كنند، و آنان كه خشم خود فرومى‏خورند، و از مردم درمى‏گذرند، و خداوند نیكوكاران را دوست مى‏دارد.»

قرآن

صفت اول: بخشندگى چه در حالت توانایى و چه در حالت ناتوانى، و در نتیجه گذشتن از مال و بخشیدن آن به نیازمندان.

صفت دوم: اسیر شهوات ذات نشدن، و در نتیجه فدا كردن غرور ذات و منى و طغیان آن در راه خدا، و این كار با فروخوردن خشم و در پى آن چشم‏پوشى و در گذشتن از مردم حاصل مى‏شود، چرا كه بیشتر اختلافات اجتماعى شدید در آغاز از حساسیت ساده میان دو شخص آغاز مى‏شود و چندان بالا مى‏رود تا به صورت یك اختلاف عقیده پندارى جلوه‏گر مى‏شود و در جامعه اسلامى واجب است كه این حساسیت در نطفه كشته شود تا نتواند بزرگ شود و به صورت یك دشوارى بزرگ درمان ناپذیر اجتماعى درآید.

صفت سوم: نیكى كردن به مردمان و رایگان به خدمت ایشان برخاستن است كه میان افراد رابطه‏اى بسیار محكم به وجود مى‏آورد.

عزت و ذلت دست خداست

نكته زیباى آیه 26 و 27 : «عزت و ذلت دست خداست»:

اى پیامبر، بگو: بار الها، مالك حكومت‏ها توئى، تو هستى كه به هر كس بخواهى حكومت مى‏بخشى و از هر كس بخواهى حكومت را مى‏گیرى. هر كس را بخواهى عزت مى‏دهى و به هر كس اراده كنى ذلت، تمام خوبیها به دست توست زیرا تو بر هر چیز قادر هستى.

اسیر شهوات ذات نشدن، و در نتیجه فدا كردن غرور ذات و منى و طغیان آن در راه خدا، و این كار با فروخوردن خشم و در پى آن چشم‏پوشى و در گذشتن از مردم حاصل مى‏شود، چرا كه بیشتر اختلافات اجتماعى شدید در آغاز از حساسیت ساده میان دو شخص آغاز مى‏شود و چندان بالا مى‏رود تا به صورت یك اختلاف عقیده پندارى جلوه‏گر مى‏شود و در جامعه اسلامى واجب است كه این حساسیت در نطفه كشته شود تا نتواند بزرگ شود و به صورت یك دشوارى بزرگ درمان ناپذیر اجتماعى درآید.

شب را در روز داخل مى‏كنى و روز را در شب، و موجود زنده را از مرده خارج مى‏سازى و موجود مرده را زنده، و به هر كس بخواهى بدون حساب روزى مى‏بخشى.

اما این را بدانید كه خداوند، هرگز آزادى اراده را از بندگانش سلب نكرده بلكه این خود بندگان هستند كه با اعمال نیك و یا بد خود، اراده خداوند را در مورد سرنوشت خویش تغییر میدهند و هرگز جبرى در كار نیست. و دادن قدرت و گرفتن آن، تمام از روى حكمت است نه صلاحیت و یا عدم صلاحیت بندگان در همه مواقع.

آخرین سخن

سوره «آل عمران» به صورت مستقیم از مسئولیت، به این اعتبار كه از مهمترین نتایج اجتماع ایمانى است سخن مى‏گوید، و در قسمتهاى اخیر سوره، اندیشه مسئولیت آشكارا شناخته مى‏شود، و مثالهاى توجیهى براى آن مى‏آید كه برجسته‏ترین آنها جهاد در راه خدا است.

به مناسبت بحث از مسئولیت، سوره از جزا و پاداش سخن مى‏گوید، و بیان مى‏كند كه هر كس كار نیكى كند پاداش آن را خواهد گرفت، و این خطاست كه مردمان را بر حسب بستگیهاى نژادى و قومى یا دینى طبقه‏بندى كنیم.

این اندیشه‏اى است كه آیات سوره به آن پایان مى‏پذیرد و از آن چنین نتیجه مى‏گیریم كه ناگزیر باید به عمل در راه خدا متكى باشیم.

نوشته آمنه اسفندیاری – کارشناس گروه دین و اندیشه تبیان


منابع:

- ترجمه و تفسیر راهنما

- تفسیر هدایت، ج 1

- گلی از بوستان خدا، مهدی حجتی