دانای دانش ها
از آخرین ماه سال 57 قمری یک هفته گذشته بود که خبری تلخ، همه را اندوهگین ساخت؛ روز هفتم ذی حجه بود که مردم و یاران امام باقر علیه السلام متوجه شدند دشمنان، امام باقر علیه السلام را مسموم کردند و ایشان را به شهادت رساندند. الان، سال های سال است که ازآن اتفاق می گذرد، ولی ما هر ساله برای احترام به این امام بزرگوار در مراسمشان شرکت کرده و لباس مشکی به تن می کنیم.
زندگی نامه
امام باقر علیه السلام ، فرزند امام سجاد علیه السلام است. نام مادربزرگوار ایشان، «فاطمه» است که دختر امام حسن مجتبی علیه السلام هستند. امام باقر علیه السلام ، در روز سوم ماه صفر، در شهر مدینه به دنیا آمدند و از آن جایی که در علم و دانش، از همه مردم زمان خودشان، داناتر بودند و رازهای بزرگ علمی و مسایل پیچیده دانش را کشف می کردند، به ایشان لقب «باقرالعلوم»، یعنی کسی که علم را می شکافد، را نسبت دادند. امام باقر علیه السلام ، در جریان کربلا تنها چهار سال سن داشتند.
اخلاق امام
امام باقر علیه السلام ، همیشه لباس تمیز به تن می کردند، به خودشان عطر می زدند، آرام و آهسته راه می رفتند، هیچ گاه عصبانی نمی شدند و با همه مردم، با احترام رفتار می کردند. یکی از ویژگی های بسیار ارزشمند امام باقر علیه السلام این بود که هر زمان به دوستانشان نزدیک می شدند، به آن ها دست می دادند و می فرمودند: این کار، دل ها را به هم نزدیک تر می کند و دشمنی ها را از بین می برد. همین اخلاق خوب امام باعث می شد تا مردم ایشان را دوست داشته باشند و حتی این برخوردهای با محبت و احترام باعث می شد که بسیاری از کسانی که با ایشان دشمن بودند به ایشان احترام بگذارند و حتی با آن حضرت دوست شوند.
شهادت امام
هشام، خلیفه و حاکم زمان امام باقر علیه السلام ، یکی از نزدیکان و دوستانش را مامور کرد تا امام باقر علیه السلام را به شهادت برساند، آن مرد بدکار نیز حضرت باقر علیه السلام را مسموم کرد و باعث شد تا امام، در سن 57 سالگی، شهید شوند. قبر نورانی حضرت باقر علیه السلام ، در کشور عربستان و در شهر مدینه و در قبرستان بقیع قرار دارد. هر سال، حجاج بسیاری در این قبرستان، بر مزار چهار امام غریبی که آن جا دفن شده اند، حاضر می شوند. امام حسن مجتبی علیه السلام ، امام سجاد علیه السلام ، امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام ، چهار امامی هستند که در کنار هم و در قبرستان بقیع قرار دارند.
دوست و دشمن واقعی
امام دانای ما، حضرت امام باقر علیه السلام ، در مورد دوستان واقعی خودشان، یک جمله ی بسیار زیبا بیان فرمودند. ایشان با بیان این جمله، دوستانشان را از دشمنان خود جدا می کردند. حضرت باقر علیه السلام فرمودند: هر کس که دستورات خدا را انجام دهد، دوست ماست و هر کس از دستورات خدا سرپیچی کند و گناه انجام دهد، دشمن ماست.
دوستی با فقیران
یکی از کارهایی که باعث خوشحالی و خشنودی خداوند می شود، محبت کردن به فقیران است؛ آن هایی که به دلایل مختلف، زندگی خوبی ندارند. شما نیز ممکن است هر روز، با تعدادی از آن ها روبه رو شوید. شاید میان شما و دوستانتان افرادی باشند که به دلیل فقرو تنگدستی پدر و مادرشان، از لباس و غذای خوبی برخوردار نیستند. حداقل کاری که می توان برای این افراد انجام داد رفتار خوب و همراه بامحبت، دوست شدن با آن ها و گوش دادن به دردل آن هاست . امام باقر علیه السلام از ما خواستند که مانند خودشان با احترام با افراد نیازمند رفتار کنیم و با آن ها دوست و رفیق باشیم.
خانه ای پر از یاد خدا
امام صادق علیه السلام ، پسر حضرت باقر علیه السلام ، خاطره ای از پدرشان نقل می کنند که می تواند راه حل خوبی برای برطرف کردن مشکلات خانه و درس ها باشد. ایشان فرمودند که هر گاه مشکلی باعث ناراحتی و رنجش پدرم می شد، آن حضرت، همسر و بچه هایشان را جمع می کردند و از پروردگار می خواستند تا آن مشکل را حل کنند و بچه ها هم آمین می گفتند.
مهمان نوازی
یکی از کارهایی که امام باقر علیه السلام خیلی دوست داشتند، این بود که همیشه سعی می کردند دوستان و شیعیان خودشان را به مهمانی دعوت کنند و از آن ها پذیرایی کنند. هرگاه امام باقر علیه السلام کسی را به خانه دعوت می کردند ، سعی می کردند به بهترین نحو از ایشان پذیرایی کنند. امام با این کارشان، به همه ، درس مهمان نوازی می دادند و همه را تشویق می کردند تا حد امکان به مهمان محبت کنند و از آن ها به خوبی پذیرایی کنند.
مبارزه با تنبلی
یکی از کارهایی که انسان را از پیشرفت باز می دارد تنبلی است.پیشوایان و رهبران دینی ما بسیار توصیه کردند که با این دیو زشت مبارزه کنیم و آن را از خود دور کنیم تا بتوانیم در زندگی، انسان سربلند و موفقی باشیم. امام محمدباقر علیه السلام ،نیز در این زمینه فرمودند:
از بی حالی و تنبلی بپرهیزید، زیرا کلید هر زشتی است.
سایت حوزه
مطالب مرتبط
