انتخاب همسر،ندیده و نشناخته

خواستگاری و عروسی در هر مکانی با توجه به آداب و رسوم همان جا انجام می شود چرا که این موضوع وابستگی زیادی به عرف و سنت در افراد دارد . در این مطلب سعی داریم با تشریح رسوم هر منطقه در گذشته شما را با افراد آن جا بیشتر آشنا نموده و تصویر روشن تری را به شما ارائه دهیم.

تنوع مراسم و آیین ازدواج در سراسر دنیا غیرقابل انکار است، مراسمی که به عنوان اعلان شروع زندگی رسمی دو نفر برگزار می شود. به خصوص در دوران قدیم که اجرای دقیق و موبه موی این رسوم اهمیت زیادی داشت از آن جهت که ثبت رسمی ازدواج به شکل امروزی صورت نمی گرفت. مثلا در ایران برای اینکه ازدواج دختر و پسری به رسمیت شمرده و مشروع شود، در زمان فراغت از کار، جشنی برای ازدواج برپا می شد و قوم و قبیله دعوت می شدند. این مراسم به این منظور انجام می گرفت که در آینده اگر اتفاقی برای مرد خانواده می افتاد و منجر به فوت او می شد، قبیله شهادت به ازدواج آنها داده و فرزند این ازدواج مشروع شمرده و وارث متوفی محسوب شود.

آیین این جشنها در طول تاریخ سینه به سینه به نسل های بعد منتقل شد و به صورت امروزی به ما رسید. البته در آن زمان نه کسی خیابان و محل عبور و مرور مردم را برای ابراز شادی بند می آورد و نه کسی پشت نیم پز بودن پلوی عروسی و بد بودن میوه و شیرینی حرف می زد. همه چیز ساده برگزار می شد. ساده اما صمیمی!

بد نیست درباره مراسم جالب و البته نه چندان جالب بعضی از کشورها در مورد ازدواج اشاره کنیم. باشد که از مراسم ازدواج خود دلشاد شوید و قدر عافیت بدانید! البته بعضی از رسم و رسومها در بعضی از کشورها یکسان است. مثل گریه عروس در شب عروسی! اشک شوق البته؛ اما در بعضی نقاط این گریه اجباری است!

 خواستگاری با نیزه در قبیله شیناشا

شیناشاها، در کشور اتیوپی، پنج نوع ازدواج دارند که به ترتیب: جیوا ، تسیستا، ویدا، بیکا و نانا نامیده می شود که سه مورد اول از اهمیت بیشتری برخوردار است.

جیوا: در این نوع از ازدواج، پدر داماد با نیزه ای در دست راست و شاخه زیتونی در دست چپ به همراه تعدادی از بستگان و دوستان خود به خواستگاری دختر می رود. خانواده دختر بنا بر رسم قبیله حتی اگر با این وصلت موافق نباشند، پدر داماد و همراهان او را به خانه می پذیرند. البته قبل از اینکه پای میهمان نوازی در بین باشد، هیبت نیزه در دست پدر داماد اهل خانه را مهمان نواز می کند! در بعضی موارد هیبت نیزه کار را به سفره عقد هم می کشاند (حتما یک سفره عقدی در بین هست حتی اگر آینه و شمعدان نداشته باشد.)

2) ویدا: شایع ترین نوع ازدواج در میان قبیله شیناشاست. در این ازدواج مسئولیت انتخاب همسر را والدین برعهده می گیرند. پدر پسر ابتدا شجره نامه دختر مورد نظر خود را با تفحص از افراد قبیله و خانواده وی بررسی می کند تا هیچ گونه ارتباط نسبی تا هفت نسل بین دو خانواده عروس و داماد وجود نداشته باشد. این خان اول است و احتمالا پدرِ پسر از همان کودکی دنبال این مورد خاص بدون رابطه می گردد!!!. پس از بررسی شجره نامه و اطمینان از عدم هرگونه نسبت فامیلی تا هفت نسل، پدر پسر پیام خواستگاری خود را از طریق یکی از سالخوردگان قبیله به اطلاع پدر دختر می رساند. در این نوع ازدواج، پسر و دختر همدیگر را ندیده و نمی شناسند.

شیناشاها در پیچ و خم خان ها

در قبیله شیناشاها خانواده دختر، زمانی را برای اعلام جواب تعیین می کنند. در این فرصت برای تصمیم گیری متوسل به روش "میلکی" می شوند. یکی از این روشها این است که مادر دختر سه چهار روز قبل از زمان اعلام جواب دانه هایی را خیس می کند. اگر تا روز جوابگویی دانه ها جوانه زدند با ازدواج موافقت و اگر جوانه نزدند با آن مخالفت می کند. به عقیده شیناشاها، جوانه نزدن نشانه بی ثمری ازدواج است.

با اعلام جواب رد، خانواده پسر از خانواده دختر می خواهد یکبار دیگر شانس پسرشان را بیازمایند و مجدداً فال بگیرند. مادر دختر مجدداً دانه هایی را خیس کرده و به همان ترتیب جواب رد یا قبول به خانواده پسر داده می شود!قبل از شروع مراسم عروسی، پسر و دختر یکدیگر را ملاقات نمی کنند که مبادا با اینهمه دردسر برای یافتن همسر با دیدن یکدیگر از این امر خیر منصرف شوند. روز عروسی حسب وسع مالی، غذایی تهیه شده و بستگان و همسایه ها و دوستان دعوت می شوند. طبق رسوم شیناشاها، مرد قبل از بردن عروس به خانه خود، موی پشت سر او را کوتاه می کند و کلوچه ای به او می دهد. کوتاه کردن موی سر، نشانه شوهر داشتن زن است و با این کار، زن آزادانه و بدون نگرانی در جامعه رفت وآمد می کند.

 دامادهای چینی جهیزیه می خرند

در مراسم ازدواج در چین داماد به عروس هدایای نامزدی می داد. سپس پیشنهاد ازدواج می کرد و اسم و روز تولد عروس را می پرسید. بعد از آن، یک روز خجسته را انتخاب و مراسم ساده ای برگزار می گردید و دو طرف نامزد می شدند. در مرحله بعد داماد وسایل مورد استفاده در زندگی را به عروس می داد. یعنی عروس از دغدغه تهیه جهیزیه راحت است. سپس یک تاریخ خجسته تعیین می کردند و آخرین مرحله برگزاری مراسم ازدواج انجام می شد. به همین راحتی فقط می ماند گریه عروس که کار را تمام کند. عروس هنگامی که خانواده خود را ترک می گوید، باید گریه کند تا نشان دهد نمی خواهد خانواده اش را ترک کند. در مراسم ازدواج داماد و عروس به پدران و مادران و اعضای خانواده تعظیم می کنند.

عروس باید گریان باشد

در فنلاند عروس در شب ازدواج پی در پی گریه می کند و این گریه دلیل آنست که عروس از دوری والدین و سپری شدن دوره جوانی و دختری خود غصه دار است و این گریه و زاری زن، مراسم عروسی را شبیه به مراسم عزاداری می کند(!) احتمالا آنچه برای آنان حائز اهمیت است رویت اشک و ناله عروس است وگرنه برخی دختران هم از شادی اشک می ریزند.

در آفریقای مرکزی مردان قبیله "فان" همسران خود را به اقساط می خرند و این اقساط مادام که زن حیات دارد به طور سالانه به پدر عروس پرداخت می شود. احتمالا کلی خوش به حال دامادانی می شود که زنشان عمری کوتاه ...

البته آداب و رسوم عجیب و غریب در گوشه و کنار دنیا کم نیست. خصوصا اینکه این آداب متعلق به گذشته و نیاکان این اقوام بوده است. اما اگر می خواهید در عصر تکنولوژی و رشد و پیشرفت بشر آداب عجیب و غریبی را مشاهده کنید ونگاهی به دور برتان بیاندازید؛ جواب می دهد!