رفتارهاى خانوادگى امام جواد علیه السلام

سفر به خراسان براى زیارت پدر

مرحوم سیّد محسن امین از كتاب تاریخ بیهقی روایت مى كند: در زمانى كه امام رضا علیه السلام در خراسان ساكن بود، امام جواد براى زیارت پدر از مسیر طبس ، مسینان به بیهق كه از نواحى نیشابور است سفر كرده و از آن جا به قریه شِشْتَمَد كه از نواحى سبزوار مى باشد رفت ، و سپس به زیارت پدر بزرگوارش نائل شد، او مى نویسد: این مسافرت در سال 202 هجرى قمرى یعنى یك سال پیش از شهادت امام رضا علیه السلام رخ داد.

قابل توجه خواننده محترم كه بنابر صحّت این روایت تاریخى ، امام جواد علیه السلام از آن جا به مدینه بازگشته و سپس به دستور مامون به بغداد سفر نموده است. ¹

یكى از افرادى كه محضر امام رضا و امام جواد علیهما السلام را درك نمود و از یاران نزدیك هر دوى آنان بوده ، ابراهیم فرزند ابى محمود است .

او مى گوید: دست نوشته هایى از امام رضا علیه السلام پیش من مانده بود، پس از گذشت مدتى از شهادت آن حضرت ، روزى آن ها را بر داشته و به خدمت فرزند بزرگوارش ، جواد الائمه علیه السلام رفته و تسلیم وى نمودم ؛ امام علیه السلام یك یك دست نوشته ها را خواند، در میان نامه ها، نامه اى بزرگتر با نوشته  بیشترى وجود داشت ، امام علیه السلام پس از خواندن ، آن را روى چشمانش گذاشت و در حالى كه بُغض گلویش را گرفته و اشك از دیدگانش جارى بود، فرمود: به خدا سوگند! خط و نوشته  پدرم همین است .

گفتم : مولاى من، فدایت گردم! پدر بزرگوارت بارها در حق من دعا كرده و مى فرمود: اسْكنَك اللّهُ الْجَنَّةَ، ادْخَلَك اللّهُ الْجَنَّةَ ((خدا تو را ساكن بهشت سازد، خدا تو را وارد بهشت سازد))، آیا شما ضمانت مى كنى خداوند مرا به بهشت وارد نماید؟

فرمودند: آرى ؛ و در این لحظه ابراهیم از شدت عشق و علاقه ، براى تشكر و قدردانى ، به پاى حضرت افتاد و قدم هاى مبارك وى را بوسه داد، تا لبهاى خویش را در مقابل آتش جهنّم بیمه نماید. ²

ابو طالب قمى مى گوید: براى امام جواد علیه السلام نامه اى نوشتم و مسایلى را پرسیدم و چند بیت شعر كه در رساى پدر بزرگوارش امام رضا علیه السلام سروده بودم ، همراه نامه براى آن حضرت فرستادم ، و از او اجازه خواستم تا درباره وى نیز اشعارى بسُرایم.

چونان كه نامه به دست امام رسید، قسمتى از نامه مزبور روى آن نوشته شده بود را جدا كرد و نزد خویش نگاه داشت ، و پاسخ نامه را در بالاى مقدار باقیمانده از كاغذ، چنین نوشت : آفرین ! خداوند پاداش خیر به تو عطا كند. ³

مطرفى مى گوید: مبلغ چهار هزار درهم پول و دارایى من در اختیار امام رضا علیه السلام بود كه ناگهان خبر شهادت وى به گوشم رسید، با خود گفتم : پول و دارایى ام از دستم رفت !

فرداى آن روز فرزندش جواد الائمه علیه السلام جانشین پدر شد و مسند امامت و زعامت شیعه را به عهده گرفت ، تا در پى حل مشكلات مردم برآید، همچنانكه در فكر و اندیشه امامت امام جواد علیه السلام و مبلغ از دست رفته ى خود بودم ، نماینده اى از سوى امام علیه السلام به نزد من آمد و گفت : امام تو را احضار كرده است ، فردا به خدمت ایشان برو.

روز بعد فرا رسید و من به خدمت امام علیه السلام رسیدم ، چونانكه نگاهش به من افتاد فرمود: پدرم امام رضا علیه السلام از دنیا رفت ، و چهار هزار درهم به تو بدهكار بود، گفتم : آرى ، همینطور است .

امام با دستان مبارك خویش ، سجاده اى كه بر آن نشسته بود را بلند كرد؛ نگاه من به دینارهاى زرین كه زیر سجاده انباشته بود و چشم انسان را خیره مى كرد، افتاد؛ امام علیه السلام همه ى آنها را برداشته و به من داد تا بدهى پدر بزرگوارش را ادا نموده باشد؛ من نیز آنها را برداشتم و در حالى كه از آنچه درباره ى پدر بزرگوارش پنداشته بودم ، احساس شرمندگى مى كردم ، از محضر امام علیه السلام خارج شدم .⁴

خلیفه ى عباسى امام جواد علیه السلام را از مدینه یعنى زادگاه و وطنش به بغداد احضار كرد، هنگام حركت ، فرزندش امام هادى علیه السلام را در دامن خویش نشاند و پس از معرفى امامت وى ، فرمود: فرزندم چه هدیه اى دوست دارى از مسافرت برایت بیاورم ؟

گفت : دوست دارم شمشیرى كه همچون شعله آتش افروخته باشد برایم بیاورى .

سپس به فرزند دیگرش موسى فرمود: تو چه هدیه اى دوست دارى ؟

گفت : اسب تربیت شده سوارى . امام جواد علیه السلام پس از شنیدن سخن شیرین دو فرزندش ، فرمود: هادى روحیه و اخلاقیات پدر را به ارث برده است ، و موسى روحیه و اخلاق مادر را. ⁵

سیدبن طاووس با سندى طولانى از عبدالعظیم بن عبدالله حسنى روایت مى كند كه امام جواد علیه السلام دعاى مخصوصى را براى فرزند خردسالش كه در گهواره بود نوشت و او را بدین وسیله از شر و بدى دور نگاه مى داشت .