اى صاحب کرامت

اى دل گرت مطالب و خواهى اگر مراد
روکن بسوى درگه سلطان دین جواد
آئینه جمال و کمالات احمدى
سلطان عیسوى نفس و موسوى نژاد
مهر سپهر مجد و کرامت ، محیط جود
قطب وجود و حجت معبود بر عباد
برسر گرفت تاج کرامت ، امین وحى
بر آستانه اش چو سربندگى نهاد
در بارگاه حضرت او خازن بهشت
از باغ خلد و روضه رضوان درى گشاد
خرم کسى که رفت در آن باغ مینویى
شادان هر آن کسى که بر این درگه ایستاد
نور مجرد است و تجلى نور حق
در کسوت عناصر و در صورت مواد
مارا زتیه وادى حیرت نجات بخش
اى صاحب کرامت و اى مظهر رشاد
افتادگان ورطه غم را بگیر دست
یا صاحب الولایة ، یا شابع العباد
از دود آه من شود آیینه سپهر
تاریک چون زغربتش آید مرا بیاد
اى کاش کاندمى که همى سوخت از عطش
خشکیده آب دجله چو آتش وزید باد
شد پاره پاره اش دل و نالید از ستم
لعنت بر آن ، که زهر خورانیدش از عناد
آخر عزیز فاطمه از کید ام فضل
جانش زتن برآمد و صد آهش از نهاد
زان رواست کلک آیتى اى خواجه روح بخش
کاب حیات خضر نهان است در سواد