تبیان، دستیار زندگی
چگونه با فرزندانمان ارتباط برقرار کنیم؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

هنر ارتباط با فرزندان

هنر ارتباط با فرزندان

صاحب نظران همواره به پدر و مادرها توصیه می کنند که با کودکان خود در مورد موضوعات روز سخن بگویند. اما آن چه گفته نمی شود این است که چگونه باید با کودکان خود سخن بگویید. شکی نیست که ارتباط بین پدر و مادر و کودک برای تقویت احساس امنیت، اعتماد، خودباوری و توانایی کودک امری ضروری است، به ویژه این که با ورود بچه ها به دبیرستان و تقویت اتکای به نفس آن ها، ارتباط با آن ها سخت تر می شود و لذا باید از قبل به فکر آن بود. در این جا چند نکته را برای ارتباط بهتر مرور می کنیم:

توجه به تأثیر «نه» گفتن

کلمه «نه» یکی از کوتاه ترین کلمات در همه ی زبان هاست، اما اگر درست استفاده نشود می تواند تأثیری مخرب داشته باشد. هنگامی که کودک، و حتی نوجوان، به طور مکرر کلمه ی «نه» را از والدین بشنود، این می تواند باعث شکل گرفتن چارچوبی از تصورات و احساسات منفی در او نسبت به خود، والدین و چه بسا جهان پیرامون او شود. به جای آن، والدین می بایست سعی کنند که در حد امکان از کلمه ی «بله» استفاده کرده و با در نظر گرفتن راه حل های دیگر، موقعیتی را به وجود آورند که باعث احساس سرخوردگی در فرزندشان نگردد.

پرهیز از انتقاد صریح و مستقیم

هنر ارتباط با فرزندان

اکثر مواقع والدین از کلمات تند یا انتقادی در گفت و گو با فرزندان خود استفاده می کنند، اما کم تر توجه دارند که این شیوه می تواند باعث ایجاد احساس خجالت، شرمندگی و در نهایت عدم اعتماد به نفس در فرزندشان شود. هنگامی که می خواهید عکس العمل نشان دهید صحبت را با چنین عباراتی شروع کنید: «من مطمئن نیستم که تو در این موقعیت فلان موضوع را در نظر گرفته باشی و می خواهم نظرت را در این مورد بدانم.» یا «دوست دارم در مورد آن چه که امروز در مدرسه اتفاق افتاده با تو صحبت کنم.» از دستور دادن و تحقیر فرزندان خود پرهیز کنید.

سخنرانی نکنید

گاهی سخنرانی به جای این که یک وسیله ی ارتباطی باشد، به اهرم اِعمال قدرت بدل می شود، هیچ گاه فرصت صحبت کردن را از نوجوان خود نگیرید. کوتاه کردن صحبت و رفتن بر سر اصل مطلب، طوری که منجر به یافت شدن راه های جدید برای حل مشکل شود، بهترین کار است. علاوه بر آن، هر جا که مناسب باشد، می توان از کمی شوخی نیز بهره گرفت. ضمناً هنگامی که بعدها فرزندتان بزرگ تر می شود، از بیان اشتباهاتِ گذشته ی خود در برابر او نیز بیمی نداشته باشید.

جلسات خانوادگی

تشکیل چنین جلسه هایی می تواند نقش مهمی در از بین بردن کدورت ها در میان اعضای خانواده ایفا کند. همه ی اعضای خانواده باید حضور داشته باشند و به همه فرصت کافی برای صحبت کردن، بدون قطع کردن حرف هم دیگر، داده شود. چندراهکار و فهرستی کوتاه و جالب از موضوعات مورد بحث را در نظر بگیرید. همیشه سعی کنید جلسه را با ذکر یک نکته ی مثبت به پایان برسانید.

ایجاد اعتماد

برخی از والدین، بدون آن که خود بخواهند، بین خود و فرزندان شان جوّی از بی اعتمادی به وجود می آورند، برای مثال وقتی شما حرفِ نوجوانِ خود را قطع می کنید ممکن است این حالت به وجود آید. بهتر است مستقیماً از نوجوان خود در مورد احساسش نسبت به خود، و یا موقعیتی که در مورد زندگیش و یا زندگی همسن و سالانش به وجود آمده سؤال کنید. این امر نه تنها به شناخت شخصیت خودش کمک می کند، بلکه احساس می کند که شما واقعاً به حرف های او توجه دارید.

نیروی تشویق

هنر ارتباط با فرزندان

تشویق می تواند به سادگیِ گفتن این جمله باشد که؛ «چه خوب است که تو در کنار منی!» به طور کلی توجه به نحوه ی تشویق نیز مهم است. گفتن جملاتی مانند: «تو کار فوق العاده ای انجام دادی، و به این خاطر خیلی تو را دوست دارم.» نمایان گر این است که شما وقتی نوجوان خود را خیلی دوست دارید که کار فوق العاده ای انجام بدهد. با این حال به خاطر داشته باشید که تشویق فقط برای انجام کارهای فوق العاده ای که نشان دهنده ی استعداد است نیست، بلکه برای مواقعی هم که دختر یا پسرتان سعی و تلاش خوبی، حتی اندک، از خود نشان می دهد ضروری است.

به خاطر داشته باشید که:

- از جملات مثبت استفاده کنید.

- کوتاه سخن بگویید.

- توجه کامل خود را به آنان معطوف کنید.

از این که کمی در مورد آن چه آن ها درست انجام می دهند صحبت کنید، واهمه نداشته باشید.

سخن آخر این که: در مورد شما و فرزند نوجوانتان، ارتباط باید تعاملی، و به اصطلاح مثل یک خیابان دو طرفه باشد.

رشد معلم

مرکز یادگیری سایت تبیان، تنظیم: شکوفه باصری