تصفیه مغناطیسی آب

اساس این روش این است که وقتی آب سخت از یک میدان مغناطیسی مناسب عبور داده می شود، تحت تأثیر نیروی میدان مغناطیسی، سیستم تبلور نمک های کلسیم و منیزیم موجود در آب بر روی جداره دیگ بخار یا لوله های آب داغ، به هم می خورد و از صورت یک شبکه سه بعدی که خاصیت چسبندگی زیادی بر جداره ظرف دارد، خارج می شود و به صورت جامد بی شکلی در می آید که قدرت چسبیدن به جداره دیگ بخار را ندارد.

البته در این روش، مقدار آهن نباید از 05/0 میلی گرم در لیتر بیشتر باشد در غیر این صورت باید از پیش، با استفاده از مواد شیمیایی مناسب، مقدار آهن آب را تنظیم کرد تا از چسبیدن آهن به قطب های آهن ربا، کاهش میزان جریان آب از بین قطب های آهنربا و کاهش بازدهی این روش، جلوگیری شود.

از برتری های این روش این است که در آن از مواد شیمیایی استفاده نمی شود، هیچ گونه ماده اضافی بر جای نمی ماند، حتی رسوب های قدیمی را از بین می برد، خاصیت خورندگی در آب ایجاد نمی کند، هزینه ی آن از روش های دیگر کم تر است، عمر دستگاه زیاد و حتی پس از 20 سال بدون تغییر باقی می ماند.

با توجه به این برتری ها، امروزه نه تنها از این روش در تصفیه آب های صنعتی، بلکه از آن در تصفیه آب های خنک کننده دستگاه های صنعتی، شستشوی بطری های نوشابه، در کارخانه های قندسازی و بسیاری از صنعت های دیگر استفاده می شود.

نخستین دستگاه تصفیه آب به روش القای الکترومغناطیسی ( ECI )، در سال 1945 توسط یک دانشمند بلژیکی به نام ورمترن نوآوری شد و امروزه در بیش از 50 کشور جهان مورد بهره برداری قرار دارد.

مرکز یادگیری سایت تبیان

تهیه و تنظیم : طیبه موسیوند