آسمان بیستاره هتلهای ایران
هتل تنها یک کلمه است. اما بیش از یک مفهوم دارد. در نظر اول به معنی یک اقامتگاه راحت است. اما وقتی به عنوان یک اصطلاح به کار می رود، مثلاً وقتی گفته می شود دانشگاه ما هتل است، یعنی مقررات خاصی ندارد و هر کس، هر وقت می خواهد می آید و می رود.
اما گذشته از شوخی، هتل در ایران به کدام یکی از این دو مفهوم نزدیک تر است؟ اقامتگاه لوکس و شیک با ستاره های متعدد، گرانقیمت و باکلاس و گران؟ یا ساختمانی عادی و بی مقررات و کم امکانات که صرفاً نام هتل و ستاره هایش را یدک می کشد؟
چندی پیش معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور به ایرنا گفت اردیبهشت امسال درجه بندی هتل های کشور پس از پنج سال مورد بازنگری قرار می گیرد.
به گفته او هتل ها بر اساس درجه بندی و کلاس گذاری هایی که تعیین می شود باید اقدام به نرخ گذاری کنند و در این میان ممکن است برخی درجه بندی ها تنزل پیدا کند. طبق گفته این مقام مسوول، قرار است نرخ گذاری سالانه هتل ها بر اساس نوع و کیفیت خدمات و درجه بندی هایی که صورت می گیرد توسط خود هتل ها انجام شود.
موسوی با بیان اینکه طی دی ماه سال 88 به نرخ هتل های کشور 20 درصد افزوده شده، گفته است: "در سال 89 هتل ها و مراکز اقامتی کشور افزایش نرخ نخواهند داشت. نخستین مساله در مورد هتل ها توسعه آموزش برای نیروهای زیرمجموعه است، آموزش نیروها نباید مختص به هتل های چهار و پنج ستاره باشد."
هتلداری، صنعت یا خدمت
آیا هتلداری در ایران به معنی واقعی کلمه یک صنعت است؟ این اولین سوالی است که در بحث هتلداری در ایران مطرح می شود. اصغر ژیان دربندی کارشناس هتلداری پاسخی دوگانه به این سوال می دهد: "وقتی از هتلداری صحبت می شود، از آن به عنوان یک صنعت یاد می شود. اما زمانی که قرار است به این صنعت وام های دولتی اعطا شود، ناگهان از صنعت به کار خدماتی تبدیل می شود. هتلداری زمانی صنعتی سودآور و پررونق خواهد شد که روی کارهای جانبی آن کار و برنامه ریزی شود."
او تصریح می کند:" درآمد اصلی هتل ها از کرایه اتاق هایشان نیست بلکه درآمدهای جانبی دارند. مثلاً از محل کافه یا محل های سرگرمی برای مشتریان سود به دست می آورند. ما نمی توانیم نداشتن این درآمدها را در نظر نگیریم و فقط شعار استانداردسازی بدهیم."
ستاره ها در جیب مقامات
دربندی با بیان اینکه در دنیا استانداردی برای هتل ها اعلام نمی شود، می گوید: "دارا بودن استاندارد یعنی داشتن حداقل ها. یعنی حداقل مدیریت برای یک هتل. یعنی بررسی اینکه مرغی که قرار است پخته شود و به عنوان غذا سرو شود، از کجا می آید؟ کشتارش چگونه است؟ با چه وسیله ای حمل می شود؟ چقدر در آشپزخانه می ماند؟ ممکن است مرغ با وانت حمل کود به هتل منتقل شود و آنقدر در آشپزخانه بماند تا خراب شود. آیا این جزئیات بررسی می شود؟"
او درباره اعلام طرح درجه بندی مجدد هتل ها توضیح می دهد: "ستاره ها در جیب مقامات سازمان میراث فرهنگی هستند و مطابق استانداردهایی که خود می دانند و تعریف مشخصی ندارد به هتل ها ستاره می دهند. یک متخصص این کار را نمی کند. مثلاً هتل... در اردبیل به نظر من در حد دو ستاره است. اما مقامات نظر دیگری داشته اند و بر اساس نظر خودشان به هتل ها ستاره می دهند."
لاله شفیعی، کارشناس هتلداری، نظری مشابه دارد: "بحث ستاره ها را با دیدن هتل های کیش بهتر می توان درک کرد. گردشگران پول هنگفتی برای اقامت در هتل های چهار یا پنج ستاره کیش می دهند. هتل هایی که حتی مسوول پذیرش آنها برخورد درستی با مسافر ندارد. چه رسد به امکانات و کیفیت اتاق ها و غذا. به ویژه مسافرانی که با پروازهای آخر شب می رسند برخورد خوبی از مسوولان هتل نمی بینند."
هتل های ایران گران ترند
گردشگران خارجی در ایران معمولاً از دو چیز تعجب می کنند: ارزانی حمل ونقل و گرانی هتل. اما چرا هتل های ایران، نه کیفیت بعضی از هتل های خارجی را دارند و نه ارزانی آنها را؟ دربندی می گوید: "درست است هتل های ایران گران هستند اما فراموش نکنیم تنها مدت کوتاهی از سال مسافر دارند. به همین دلیل مجبورند قیمت را در زمانی که گردشگر زیاد است بالا ببرند تا حق خودشان را بگیرند. بقیه ایام سال قیمت هتل ها با تخفیف است، اما در ایام تعطیلی که گردشگر هست، تخفیف نمی دهند تا درآمد کسب کنند."
شفیعی هم معتقد است با هزینه ای که در حال حاضر باید برای یک هتل داخل ایران پرداخت، می توان به هتل های خارج از کشور رفت و امکانات بیشتری گرفت: "نوع پذیرایی، نوع خدمات رسانی به مهمان، ظاهر هتل و خلاصه همه امکانات را می توان با کیفیت بهتر و با هزینه مشابه هتل های ایران، در خارج از کشور به دست آورد. تفاوتی که در نحوه ارائه خدمات وجود دارد باورنکردنی است."
هتل های جهانی ایران
از کمی ها و کاستی های هتل های ایران که بگذریم اما از این حق نگذریم که بعضی از هتل های ایران نیز به خاطر معماری و زیبایی شان زبانزد خاص و عامند. ژیان دربندی هتل عباسی اصفهان را نام می برد و می گوید: "هتل عباسی یا شاه عباس اصفهان، به خاطر معماری بی نظیرش در سطح جهانی مطرح است. اما از این دست هتل ها در ایران زیاد نداریم."
او معتقد است بعضی از هتل های پرستاره در ایران از نظر مدیریتی بی ستاره اند:" بعضی از هتل ها هستند که به لحاظ معماری بی نظیرند اما به خوبی مدیریت نمی شوند. عکس این قضیه هم صادق است. بعضی از هتل های کوچک که بزرگی نام هتل های دیگر را ندارند، مدیریت قوی دارند. هتل هایی وجود دارد و من به عینه دیده ام بهترین معماری را دارد اما مدیریت خوبی ندارد. هتل هایی هستند که من به آنها هفت ستاره می دهم و هتل هایی هستند که به نظر من نیم ستاره هم نیستند."
گروه گردشگری تبیان
منبع: خبرآنلاین