تبیان، دستیار زندگی
حالات روحی پدرم بعد از رفتن شهید کاظمی بسیار تغییر کرده و خود را آماده شهادت کرده بودند. گویا خود نیز می‌دانستند که
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

خاطراتی از فرمانده ای کم نظیر

برشی از برداشت‌ها و توصیف همرزمان سردار شهید شوشتری از خصوصیات اخلاقی و ویژگی‌های كاری ایشان

موفق در رزم، الگو در مدیریت

در ایام سالگرد شهادت سردار شهید شوشتری قرار داریم. شهدایی كه به عنوان شهدای وحدت نام گذاری شده‌اند. عنوانی كه برازنده اقدامات و فعالیت‌های ارزشمندشان در مسیر خنثی كردن توطئه تفرقه اندازی دشمنان میان عقاید و طوایف مختلف منطقه جنوب شرق كشورمان است. وقتی سخن از شهید شوشتری به میان می‌آید تلاش همه جانبه و خستگی ناپذیر برای برقراری وحدت میان اقوام و عقاید مختلف در كردستان و سیستان و بلوچستان در اذهان تداعی می‌شود. هدف مقدسی كه عاقبت جان خود را نیز در راه آن فدا نمود تا عشق و همت خود به این مهم را به تفكری جامع در زمینه فرهنگی، سازندگی و امنیت تبدیل کند .

شهید شوشتری

شهید شوشتری از قدرت عقلانی و منطق اسلامی و قلبی مملو از عشق و محبت به خدا و خلق خدا برخوردار بود او به بسیجیان، مردم کردستان، بلوچ و مردم سیستان عشق می‌ورزید. او از رنج و مصیبت آنها رنج می‌برد و در شادی‌های آنها شاد می‌شد و برای امنیت و آسایش و پیشرفت و آبادانی سیستان و بلوچستان جانش را فدا کرد. شهید شوشتری فرماندهی جامع بود که به ابعاد مختلف جنگ و تخصص‌های لازم مثل توپخانه، مخابرات، مهندسی، بهداری، هوانیروز، نیروی هوایی، پدافند هوایی آشنایی داشت. او فرمانده خط‌ شکنی بود که در لحظات سخت جنگ در خطوط مقدم جبهه‌ها حضور پیدا کرده و از نزدیک تا رده فرمانده گردان و فرمانده گروهان را هدایت می‌کرد و در لحظات پر اضطراب و خطرناک جنگ که تعداد زیادی شهید داده شده بود یا پاتک ‌های دشمن شروع می‌شد با قلبی مطمئن و با سکینه و آرامش مثل یک سردار سپاه اسلام بود و با توکل و اعتماد بسیار بالا به خداوند متعال و ائمه اطهار (ع) چون کوهی استوار می‌ایستاد و فرماندهی می‌کرد و پیروزی می‌آفرید. شهید شوشتری در جنگ‌ها صبور بود تمام کشور ما را از این منطقه به آن منطقه در طول انقلاب دور زد و هفت مرتبه در جنگ مجروح شد ولی دست از مجاهدت بر نداشت. شهید شوشتری در 61 سالگی مثل یک جوان 20 ساله مجدد با لباس رزم و پوتین بسته شده به دشت‌ها و کوه‌های سر به فلک سیستان و بلوچستان عازم شد و در میان قبایل و طوایف شیعه و سنی در جهت ایجاد امنیت پایدار در جنوب شرق کشور رفت و آمد می‌کرد.او تفکری جامع در زمینه فرهنگی، سازندگی و امنیت داشت و استراتژی جدیدی را در منطقه سیستان و بلوچستان ایجاد کرد که این تفکر ایجاد امنیت مردمی پایدار با استفاده از مشارکت قبایل و طوایف بود. او سردار وحدت و شهید وحدت است. بلوچ‌ها بعد از شهادت ایشان گفتند، بعد از رحلت امام (ره) برای شهادت شهید شوشتری بیشترین اشک را ریختیم که این نشان دهنده اوج محبوبیت یک سردار سپاه اسلام را می‌رساند.

سردار سید رحیم صفوی

در برخورد با زیر دست، مانند پدر، مهربان و رئوف بود

در برخورد با نیرو و سرباز زیر دست، مانند پدر مهربان و رئوف بود اما همین آدم در صحنه عملیات به قدری با اقتدار بود که دوستی برای من تعریف می‌کرد در عملیات ماووت، وقتی ایشان دستور حمله را داد، حتی متوجه نشدم که عقرب دست راستم را زده است. فقط به جلو حرکت کردم و در همین حد فهمیدم که نمی‌توانم با آن دستم که بی‌حس شده بود تیراندازی کنم. همین فرمانده مقتدر چنان تواضعی داشت و چنان الهی به کارش نگاه می‌کرد که مواظبت می‌کرد، حتی هنگام راه رفتن، یک قدم از فرمانده ارشد خودش عقب تر باشد و این کار را برای خودش تکلیف و دارای اجر می‌دانست.

هرچه کار گره می‌خورد، او استوارتر می‌شد

هنگام سخت شدن عملیات‌ها مانند آهنی که آب دیده، قوی تر و قوی تر می‌شد و هرچه کار گره می‌خورد، ایشان استوارتر می‌شد. به خاطر همین روحیه در مواقع سخت با موفقیت بیرون می‌آمدند. واقعاً ایشان را می‌توان به کوهی تعبیر کرد که هیچ خللی در آن راه نداشت و می‌شد به آن اتکا کرد. رفتارش انسان را یاد ماجرای امیرمؤمنان(ع) می‌انداخت .شهید شوشتری بعد از بازدید از مناطق محروم منطقه  و سر زدن به کسانی که مرد خانه شان چه شهید شده، چه به ‌طور عادی از دنیا رفته یا حتی به ‌خاطر جرم و اقدام علیه نظام اعدام شده بود که برای ایشان فرقی نداشت می‌نشست و گریه می‌کرد. رفتار ایشان، انسان را یاد ماجرای امیرمؤمنان(ع) با آن زن فقیر می‌انداخت که حضرت به خانه‌اش رفت و بین مواظبت از بچه‌ها و پختن نان، آن زن دید که ایشان صورتش را به آتش نزدیک می‌کند و می‌گوید: بترس از آتشی که فردای قیامت خواهد بود. به راستی که شهید شوشتری در همه چیز، به مولای متقیان اقتدا کرده بود.

سردار حمزه حمیدنیا

خود را وقف مردم کرده بود

حالات روحی پدرم بعد از رفتن شهید کاظمی بسیار تغییر کرده و خود را آماده شهادت کرده بودند. گویا خود نیز می‌دانستند که زود خواهند رفت. ایشان همیشه به ما توصیه‌های اخلاقی می‌کردند و تأکید زیادی بر انجام واجبات دینی داشتند و از همه مهم‌ تر بسیار بر پیروی از خط ولایت تأکید می‌کردند. او تنها پدر ما نبود، بلکه خود را وقف مردم کرده بود.12، 13 سال بود که فقط پنج شنبه و جمعه ایشان را می‌دیدیم و در باقی ایام هفته در نقاط مختلف کشور مشغول انجام مأموریت بود.

روح الله شوشتری – فرزند شهید

فرمانده اسطوره‌ای کم نظیر

سرلشکر شوشتری عرصه دفاع و برقراری امنیت را برای ملت ‌ایران یک لحظه رها نکرد و مبارزه و جهاد به مدت 30سال از وی یک فرمانده اسطوره‌ای ساخت که در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی کم‌ نظیر بود... ‌اندیشه‌‌های امنیتی و دفاعی سردار شوشتری همچون سردار شهید بروجردی در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیروهای مسلح، قابلیت تحقیق و تدریس دارد. سردار شوشتری فرماندهی خلاق و صاحب‌ نظر بود که در برقراری امنیت برای ملت ‌ایران، به دکترین امنیت پایدار متکی بر ظرفیت‌های مردم و به‌ ویژه عشایر اعتقاد داشت.

سرلشکر «غلامعلی رشید» جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح

دارای نفس مطمئنه بود

سرلشکر پاسدار شهید شوشتری انسانی بود که خود را براساس ارزش‌هایی که حضرت امام (ره) تعیین کرده بودند، تربیت کرده و رشد داده و در این مسیر راه تعالی را هم طی کرده بود. وی انسانی بود که واقعاً دارای نفس‌ مطمئنه بود در سخت‌ ترین شرایط جنگ همچون عملیات کربلای 5، واقعاً مثل یک کوه استوار در مقابل دشمن، هدایت صحنه‌های نبرد را برعهده داشت. سردار شوشتری مستحکم در برابر دشمن می‌ایستاد، اما در جمع دوستان از اخلاق بسیار خوشی برخوردار بود.او در کل بین بسیجیان، رزمندگان و سربازان به یک انسان دارای اخلاق و منش عالی اشتهار داشت.از نظر رفتار، فرد بسیار مؤدبی بود و خصوصیتی داشت که افراد، ناخودآگاه نسبت به وی احساس احترام می‌کردند. دلیل اینکه او فرمانده شد، این بود که افرادی که دورش جمع بودند، وی را به عنوان یک فرمانده قبول داشتند و تمام سلسله مراتب فرماندهی، واقعاً به ایشان احترام می‌گذاشتند و او را قبول داشتند.

سرلشکر ایزدی معاون رئیس ستاد کل نیروهای مسلح

مطالب مرتبط :

جنگ شهید شوشتری با پسر خاله صدام!

شطرنج جنگ ...

بازمانده

فرزند شهید شوشتری در دیدارباریگی

آقایان ؛ مثل ایشان با مرام باشید

منبع : تهران امروز

تنظیم : رها آرامی- فرهنگ پایداری تبیان