تفاهم های قلابی

داشتن توافق و تفاهم در ازدواج خوب و مفید است اما این موضوع نباید به آن معنا باشد که دو طرف از همه اصول اعتقادی و رفتاری خود برای تشابه به همسر و ایجاد تفاهم با وی دست بردارند .

یکی از  اشتباه های رایجی که در ازدواج مرتکب می‌شویم، «سازش‌های عجولانه و زود هنگام» است: یعنی هر گونه تغییر و «ویرایش» ارزش‌ها، رفتارها و عادت‌هایتان تنها به این امید که وانمود کنید شما و همسرتان از توافق و هماهنگی کافی برخوردارید. منظور این نیست که شما به یک رابطه وارد می‌شوید و به خود می‌گویید: «هر کاری خواهم کرد تا که او مرا دوست داشته باشد، حتی اگر به قیمت چشم پوشی از ارزش‌های خودم باشد» نه! این فرآیند به طرز بسیار ظریفانه‌تری اتفاق می‌افتد. در واقع این فرآیند سازشی است که شما در ابتدای آشنایی، با چشم‌پوشی و کوتاه آمدن از آنچه که برایتان اهمیت دارد، انجام می‌دهید؛ تا که رابطه‌تان را حفظ کنید. هنگامی که در می‌یابید عقاید و باورهایتان، علائق و دوستانتان به مذاق همسرتان خوش نمی‌آیند، ممکن است تا بخواهید برایشان اهمیت کمتری قائل شوید که وانمود کنید بیش از آنچه که عملا واقعیت دارد با یکدیگر تفاهم دارید.

خطر سازش عجولانه و زود هنگام در این است که حس خود باوری خود را در همان ابتدای ازدواج از دست داده و آن را با احساس تفاهم قلابی جایگزین می‌کنید.

حال بیایید نگاهی به برخی سازش‌های عجولانه و زود هنگام بیاندازیم.

عقب‌نشینی از مواضع ارزشی و باورهایتان

وقتی که می‌خواهید با کسی ازدواج کنید، باورها و نظام ارزشی خود را با او در میان می‌گذارید و سعی می‌کنید که راجع به باورها و نظام ارزشی او نیز چیزهایی دستگیرتان شود؛ تا اینکه بدانید تا چه حد برای یکدیگر مناسب هستید. اما همین که برخی از ارزش‌‌هایتان از همخوانی کافی برخوردار نیستند، دو حق انتخاب بیشتر نخواهید داشت:

1- می‌توانید به باورهای خود بچسبید و بین خود و همسر آینده‌تان تنش ایجاد کنید.

2- می‌توانید از باورهای خود به منظور حفظ صلح و آرامش، چشم‌پوشی کنید.

به یک یا چند طریق زیر از ارزش‌ها و باورهایتان چشم‌پوشی می‌کنید:

از ابراز عقیده شخصی خود در رابطه با خطاها و اشتباهاتی که همسرتان احیانا مرتکب می‌شود، خودداری می‌کنید.

- اظهارنظر نکردن و بروز ندادن عقاید و باورهای خود در مورد موضوعاتی که بحث‌انگیز بوده و بر سرشان اختلاف‌نظر وجود دارید و یا با تعدیل، ملایمت و نرمی نشان دادن در مورد آن عقاید و یا احیانا انکار آنان به یکباره.

- با شرکت در فعالیت‌هایی که بطور معمول از انجامشان اجتناب می‌کنید.

- با خودداری از اظهارنظر در مورد موضوعاتی که قویا با نظریات همسر شما در تضاد می‌باشند.

چرا سازشکاری‌های ناپخته و زود هنگام مرتکب می‌شویم؟

به دو دلیل در ابتدای روابط مرتکب ‌سازشکاری‌های ناپخته و زود هنگام می‌شوید:

1- شما به منظور ایجاد تفاهم بیشتر «مجبورید» که سازش کنید. همسر شما آنقدر با شما متفاوت است که بدون ویرایش قسمت‌هایی از خود، ازدواجتان دوام چندانی نخواهد داشت. ممکن است همسرتان حتی از شما این توقع را داشته باشد که به میل او عمل کنید و چنانچه سرباز زنید، شما را مسخره کرده و یا ترک گوید.

2- شما از آن رو سازش می‌کنید که مستاصل «دوست داشته شدن» هستید و می‌ترسید که رابطه‌تان شکست بخورد.  همسر شما حتی ممکن است نخواهد «آنچه» که هستید و باور دارید را ترک گویید؛ بلکه ممکن است این خود «شما» باشید که از این واقعیت که آن فرد مناسب شما نباشد، هراس داشته باشید. بنابراین سعی می‌کنید وانمود کنید که برای یکدیگر آفریده شده‌اید؛ پس به رنگ او در می‌آیید.

تمامی روابط سالم حاوی درجاتی از سازشکاری هستند و وقتی که متعهد کسی شدید، دیگر نمی‌توانید مانند دوران مجردی زندگی کنید. اما:

وقتی به منظور اجتناب از درگیری و برخورد سازش می‌کنید، مرتکب اشتباه شده‌اید.

اشتباه بعدی که در رابطه با همسر ممکن است مرتکب شوید این است که تسلیم زرق و برق‌های مادی شوید.

در سطور زیر دو نوع شخصیت را در میان مردان را برای شما تشریح می کنیم و از شما می خواهیم تا تمایل خود را برای ازدواج با او در ذهن بسنجید.

مرد اول: گرم، با محبت، گشاده، متعهد و علاقمند به ازدواج است. او شخصیتی فعال و پویا دارد و بسیار نیز مردم‌دار است. از لحاظ احساسی سالم و بسیار صمیمی بوده و از زندگیش راضی است. او روحی ماجواجو داشته و در ضمن از حس شوخ طبعی بالایی نیز برخوردار است. از صحبت کرن راجع به احساساتش ابائی ندارد و برای رشد شخصی نیز اهمیت فوق‌العاده‌ای قائل است.»

مرد دوم:  کنترل‌گر که همه چیز را مطابق میل خود می‌خواهد، خلق و خوئی وحشتناک دارد و بین همگان به انتقادگر بودن شهرت داشته و خجالتی و کم‌رو است.او از متعهد بودن نیز ترس داشته و هرگز با کسی صمیمی نمی‌شود. بعلاوه معتاد به شغلش بوده و وقتی برای عشق ورزیدن  ندارد.»

مطمئنا میزان برگزیدن مرد اول بسیار بالاست اما این مسئله زمانی که تصور کنید : مرد اول از درآمد ناچیزی برخوردار است  و مرد دوم از افراد ثروتمند است به درجات می تواند در انتخاب شما تاثیر گذار باشد.

لذا با تفکر در مورد این مثال باید سعی کنید تا معیار های پسندیده و قابل قبول را در  سنجش خود به کار برید و الویت و اصل انتخاب بر مبنای پول و دارایی قرار ندهید. لذا مراقب باشید تا دارایی طرف مقابل و کاندیدای ازدواج با شما ، شما را دچار سازش کاری های غیر منطقی ننماید.