اختلاف در ورزش و نگرانی از آینده
ورزشی - محمد علی آبادی این روزها همان حالی را دارد که دقیقا چهار سال پیش علی قراخانلو داشت. علی آبادی رییس فعلی کمیته ملی المپیک و رییس سابق سازمان تربیت بدنی در فاصله بیست و دو روز تا شروع بازیهای آسیایی گوانگجو آچمز شده و این همان شرایطی است که پیش از بازیهای آسیایی دوحه علی قراخانلو رییس پیشین کمیته ملی المپیک آن را تجربه کرده است.
به گزارش گروه ورزشی تبیان؛ اگر علی آبادی در روزهای اول حضورش در ورزش، سازمان تربیت بدنی را فصل الخطاب همه تصمیم گیریها در ورزش میدانست و نقش بزرگی برای کمیته ملی المپیک و رییس دانشگاهی اش قائل نبود، این روزها هم علی سعیدلو راه سلف اش را در پیش گرفته و کمیته ملی المپیک را در مقایسه با سازمان تربیت بدنی "هیچ کاره" میداند و حتی به سران کمیته ملی المپیک توصیه میکند که تنها به فکر خرید بلیت هواپیما برای ورزشکاران اعزامی به گوانگجو باشند! با این حال هر چه قدر تجربه علی آبادی در ورزش بیشتر شد، این نکته را فهمید که اهمیت کمیته ملی المپیک اگر بیشتر از سازمان تربیت بدنی نباشد، قطعا کمتر از آن هم نیست. به خاطر درک همین واقعیت بود که با وجود تمامی انتقادها، معاون وقت رییس جمهور تصمیم گرفت پس از ناکامی در انتخابات فدراسیون فوتبال، شانسش را در انتخابات کمیته ملی المپیک بیازماید.
انتخابات پر دردسری که سرانجام با موفقیتش همراه شد و "پدر ورزش ایران"(لقبی که حامیان علی آبادی به او دادند) کرسی با اهمیت کمیته ملی المپیک را هم در اختیار گرفت.
* رفتن از سازمان تربیت بدنی و شروع دردسرها
نزدیکان دکتر محمود احمدی نژاد میدانند که محمد علی آبادی از مردان حلقه اول رییس جمهور است. کسی که در انتخابات دولت نهم دوشادوش رییس جمهور حضور داشت و از همان زمان میشد جایگاه خوبی را برای او در دولت پیش بینی کرد. وقتی صندلی های دولت نهم یک به یک تقسیم شد، علی آبادی که توفیقی در انتخابات شهرداری نداشت از سوی رییس دولت به عنوان رییس سازمان تربیت بدنی انتخاب شد؛ انتخابی که انتقادات زیادی را برانگیخت.نداشتن تخصص بزرگترین نقطه ضعفی بود که منتقدان از علی آبادی میگرفتند اما او هوشمندانه راهی را برگزید که تخصص اش بود. علی آبادی که یکی از مهندسان عمران به نام پایتخت است و مسجد میدان شهید محلاتی یک نمونه از کارهای اوست با شعار "تحول در ساخت و ساز" به ورزش آمد و توانست با وجود انتقادهایی که هم بعضا مطرح شد به موفقیتهای زیادی در این زمینه برسد. با این حال تعلیق یک و نیم ساله فوتبال ایران، ناکامی تیم ملی در راه رسیدن به جام جهانی 2010 و شکست ورزش ایران در المپیک پکن اتفاقی نبود که رییس جمهور و مردم به راحتی از کنار آن بگذرند.
به همین خاطر در شروع دولت دهم، صندلی ریاست ورزش به دیگر دوست نزدیک رییس جمهور یعنی علی سعیدلو رسید و دکتر احمدی نژاد تصمیم گرفت محمد علی آبادی را برای وزارت نیرو کاندید کند اما مجلس هم با علی آبادی مهربان نبود تا او تنها وزیر پیشنهادی مردی باشد که نتواند از مجلس رای اعتماد بگیرد. به این ترتیب علی آبادی از هیات دولت خارج شد.
* شروع اختلاف بین سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک
کمتر کسی به یاد دارد که جرقه اختلاف بین محمد علی آبادی و علی سعیدلو از کجا زده شد اما این اختلاف اتفاقی نبود که بشود آن را پنهان کرد. با وجود تکذیب های مدام درباره اختلاف سعیدلو و علی آبادی هر روز شواهد بیشتری رخ عیان می کرد که این دو با هم اختلاف دارند. وقتی سعیدلو درپاسخ به این سوال که آیا شما با کمیته ملی المپیک اختلاف دارید، میگفت که "من چطور میتوانم با زیر مجموعه ام مشکل داشته باشم" یا علی آبادی درباره نامه سعیدلو به مقام معظم رهبری پیرامون تعیین تکلیف برای رویارویی ورزشکاران ایرانی با ورزشکاران رژیم صهیونیستی طرح ارسال این نامه را "فرار رو به جلو" دانست و از این مساله به شدت انتقاد کرد، میشد حدس زد که اختلاف این دو عمیق است اما وقتی سعیدلو هفته پیش در جمله ای تاریخی گفت که کمیته ملی المپیک هیچ کاره است، این اختلاف علنی تر شد.* مسوولیت با کیست؟
رییس سازمان تربیت بدنی در همان مصاحبه معروفش گفت که مسوولیت نتایج ورزشکاران ایرانی در گوانگجو با سازمان تربیت بدنی است. این اظهارنظر در شرایطی مطرح شد که در فاصله بیست و دو روز تا شروع بازیهای آسیایی، کارشناسان و متخصصان ورزشی نسبت به نتایج ورزش ایران در این بازیها هشدار میدهند. نکته ای که وجود دارد اینکه باید در این شرایط مسوولان ورزش ایران فارغ از مقام و سمتی که دارند و بدون لحاظ کردن اختلافهای قدیمی شان به فکر موفقیت ورزش ایران در بازیهای آسیایی گوانگجو باشند. اگر قرار است رتبه ششمی ایران که در دوحه کسب شد، این دوره ارتقا پیدا کند باید مسوولان ورزش با هم متحد باشند.ندا سادات پاکنهاد
گروه جامعه و ارتباطات
