هر کس بدی کند بیمار است
روزی سقراط حکیم مردی را دید که خیلی ناراحت و متاثر بود . علت ناراحتی‌اش را پرسید.
مرد پاسخ داد:
در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم . سلام کردم. جواب نداد و با بی اعتنایی و خود خواهی گذشت و رفت.
و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم.
سقراط گفت :
چرا رنجیدی؟
مرد با تعجب گفت:
خوب معلوم است که چنین رفتاری ناراحت کننده است.
سقراط پرسید:
اگر در راه کسی را می‌دیدی که به زمین افتاده و از درد به خود می پیچد آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی؟
مرد گفت:
مسلم است که هرگز دلخور نمی‌شدم.آدم از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود.
سقراط پرسید:
به جای دلخوری چه احساسی می‌یافتی و چه می‌کردی؟
مرد جواب داد:
احساس دلسوزی و شفقت. و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم .
سقراط گفت:
همه این کارها را به خاطر آن می‌کردی که او را بیمار می‌دانستی .آیا انسان تنها جسمش بیمار می‌شود؟
و آیا کسی که رفتارش نا درست است، روانش بیمار نیست ؟ اگر کسی فکر و روانش سالم باشد هرگز رفتار بدی از او دیده نمی‌شود؟ بیماری فکری و روان نامش غفلت است.
و باید به جای دلخوری و رنجش نسبت به کسی که بدی می کند و غافل است دل سوزاند و کمک کرد.
و به او طبیب روح و داروی جان رساند.
پس از دست هیچ کس دلخور مشو و کینه به دل مگیر و آرامش خود را هرگز از دست مده.
بدان که هر وقت کسی بدی می کند در آن لحظه بیمار است.
باشگاه کاربران تبیان – ارسالی از soshiyans
