انبیا الهی خداوند را به عنوان یک فرضیه یا بحث نظرى خشک ثابت نمیکنند، بلکه آنان توحید را با تربیت در کنار هم براى مردم مطرح کرده، و ربّ را به عنوان محبوب به مردم معرفى میکنند.
همان طور که نمی توان در مورد زائد بودن بند ناف شبه کرد در مورد حکمت های آفرینش پوست این عضو نیز نباید قضاوت کرد و ممکن است در آینده فواید بیشتری برای آن کشف شود.
راه عقل يا راه استدلال و فلسفه؛ اين راه گرچه سخت و پر پيچ و خم است و طى آن و فهماندن و فهميدنش نياز به مقدمات زيادى دارد؛ ولى بهترين و محكم ترين طريق خداشناسى و معرفت به حضرت ربوبى است.
«شيطان گفت: آنان را سخت گمراه و دچار اندوه هاى دور و دراز خواهم كرد و وادارشان مى كنم تا گوش هاى دام ها را شكاف دهند و وادارشان مى كنم تا آفريده خدا را دگرگون سازند و هر كس به جاى خدا، شيطان را دوست گيرد، قطعا دستخوش زيان آشكارى شده است».
حمد تنها در مورد جمیل اختیاری یعنی فضیلت های و کمالات اختیاری که با تلاش و کوشش و اختیار و انتخاب حاصل می شود به کار می رود ولی شکر در برابر هر نوع نعمتی استعمال می شود .
تمام موجودات به او نياز دارند؛ يعنى، تمام موجودات در هستى و شئون ذاتى و غيرذاتى خود بدو محتاج اند. به زبان فلسفى تمام موجودات حادث ذاتى اند و در پيدايش و بقاى خود، به علت خود يعنى ذات بى نياز حق نياز دارند.
منابع فرقه شناسی مخالف امامیه دیدگاههای مختلفی را به قدمای محدثان و متکلمان امامیه درباره ی ذات و صفات الهی نسبت داده اند. از جمله این اتهامات در مورد هشام بن حکم از شاگردان امام صادق (علیه السلام) است که اهل سنت وی را متهم به تشبیه و تجسیم نموده اند! این نوشتار می کوشد ضمن بیان شمّه ای از شخصیت هشام بن حکم در مورد اعتقاد وی در مورد ذات و صفات الهی به طور مختصر گزارش دهد.
كار برای خدا كم آن هم مفید است «فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَه» یك ذره هم كار بكنی خدا ثواب میدهد یعنی اگر یك دانه انگور دهان یك گنجشك بگذاری، حتی یك دانه انگور دهان بابات بگذاری ثواب داری .
اگر چه در محبت مادر خلوصی نهفته است که در آینده، مادر هر چه قدر هم که در برابر خدمت خود بر فرزند منتی بگذارد فرزند بر دیده می نهد و می پذیرد، ولی واقعیت این است که غالب مادران در عین خدمت و محبت به فرزندان دلبندشان نیم نگاهی هم به آینده و امید جبران فرزند و مراقبت از مادر در دوران کهولت سن دارند، در حالی که ذات خداوند از هر احتیاجی مبراست.
مکر بنده، عبارت از فریب و خدعه است که بندگان برای حفظ نفس خود و استیلای بر غیر و رسیدن به غرض فاسد خود می نمایند.
اما مکر خداوند متعال، عبارت است از یک نوع عقوبت و انتقام و قهر که در مقابل عمل زشت بنده اش جاری می فرماید
باید دانست که مکر و حیله به معنای چاره جویی و نقشه کشی و به دست آوردن اسباب خفیه است برای رسیدن به منفعت یا دفع مضرت و آن بر دو قسم است: مکر خوب و رحمانی و مکر زشت و شیطانی.
قرآن مجيد در آيه 54 سوره «روم» به يكى از دلائل توحيد كه دليل فقر و غناء است اشاره كرده، مى فرمايد: «خداوند همان كسى است كه شما را در حالى كه ضعيف و ناتوان بوديد، آفريد، سپس بعد از اين ضعف و ناتوانى، قوت و قدرت بخشيد، و دوران جوانى و شكوفايى نيروها آمد، و بعد از آن بار ديگر ضعف و پيرى را جانشين قوت كرد» (اللهُ الَّذى خَلَقَكُمْ مِنْ ضَعْف ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْف قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّة ضَعْفاً وَ شِيبَةً)
اینکه جایگاه قرآن و احادیث اسلامی در علم روز کجاست، یک اختلاف داخلی میان اندیشمندان مسلمان است. برخی از عدم تقسیم بندی علوم به اسلامی و غیراسلامی سخن می گویند و برخی دیگر علم را به صورت مطلق الهی می دانند!
آیا علم اسلامی همان علم الهی است؟