کم سن ‌ترین شهید عملیات بیت‌المقدس

^{_{عکس تزئینی است.}}

سیداحمد در دوران شکل گیری انقلاب اسلامی در باغچه ذهنش، «ای ایران» را تلفظ می‌کرد و در کوچه پس کوچه‌های شهر در حیرت حضور شرقی مردان و زنان سرزمینش بود که به دنبال نور می‌دویدند و بهار را در بهمن در تاریخ کشور به اثبات رساندند. او پس از پیروزی انقلاب و با تشکیل بسیج، عاشقانه در مکتب عشق ثبت‌ نام و امیدهایش را در دین و انقلاب اسلامی دنبال کرد.

تمام تلاش سید احمد، حفظ آرمان ‌های شهدایی بود که در دهه پنجاه بر سر آن خون داده بودند و او می‌رفت تا یاری گر دستان مهربان خورشید جماران باشد.

بسیجی، سادات کیایی در کارهای خیر و خداپسندانه و اقامه نماز اول وقت، حضور در مسجد و کمک به پدر و مادر در کارهای کشاورزی و احترام به آنها لحظه‌ای تردید به خود راه نمی‌داد و تلاشش این بود که بتواند دل‌های دیگران را با روح مهربان و علویش پیوند زند.

در 31 شهریورماه سال 59 که تنها 19 ماه از تولد انقلاب اسلامی سپری شده بود، دشمنان انقلاب بر مرزهای ایران حمله ‌ور شدند و او با وجود سن کم، اما عشقی وافر و خدایی، با اذن پدر و مادر با ثبت ‌نام در بسیج محل وارد شهرستان تنکابن شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی آموزش به همراه لشکر 25 کربلا وارد منطقه عملیاتی بستان شد و با متجاوزان پیکار کرد.

وی پس از 45 روز حضور در مناطق جنگی به زادگاهش بازگشت و پس از آن تاب ماندن در شهر را از دست داد و بار دیگر از سپاه لنگرود عازم سنگرهای حق علیه باطل شد و با شرکت در مرحله اول عملیات بیت‌المقدس در تاریخ 10 اردیبهشت 1361 بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 12 سالگی سوار بر بال فرشتگان همنشین عرشیان الهی شد و به عنوان اولین شهید روستایش و همچنین کم سن و سال‌ ترین شهید شناسنامه‌ای عملیات بیت ‌المقدس از خیل لاله‌های عاشق گیلانی شناخته شد و پیکر پاک و مطهرش پس از تشییع باشکوه در گلزار شهدای زادگاهش آرام گرفت.