نگاهى كوتاه به «بیت النور»

محراب عبادت حضرت معصومه (سلام الله علیها) در شهر مقدس قم

بوى ربیع در كوچه‏ها پیچیده بود، حرارت آفتاب بعدازظهر جاى خود را به نسیم نوازشگر سپرده بود و من دست‏به سینه در آستانه بارگاه حضرت معصومه(سلام الله علیها) ایستاده بودم:

«السلام علیك یا فاطمه المعصومه‏»قصد داشتم امروز را در «بیت‏النور» نورانى شوم. «بیت النور» محراب كوچكى است كه حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) در مدت‏17 روز اقامت‏خود در قم قنوت هاى خویش را با محراب كوچك ولى آسمانى آن عبادتگاه زیبا تقسیم مى‏كردند. «بیت النور»; خانه‏اى است از نور كه هنوز بعد از سالهاى زیادى كه بر آن گذشته عطر بهشتى بانویى ملكوتى را منتشر مى‏كند.

«بیت النور» بوى معصومه(سلام الله علیها) مى‏دهد و اگر چشم دل باشد، قوس محرابش تجلى نمازهاى عارفانه فاطمه زهرا(سلام الله علیها)است كه در دخترش معصومه(سلام الله علیها) تبلور یافته است.

از حرم كه بیرون آمدم به طرف خیابان «چهارمردان‏» به راه افتادم، «چهارمردان‏» خیابانى كه تندیس مقاومت قم است و امروز قلب زندگى در آن با عشق اهل بیت مى‏تپد. خیابان چهارمردان با سابقه‏اى درخشان دفتر خون‏آلود انقلاب است و «گلزار شهدا» در آخرین نقطه این خیابان بهشتى‏ترین مضمونها را مى‏آفریند.

«چهارمردان‏» كه امروز خیابان «انقلاب‏» مى‏خوانندش زیر گامهایم عبور مى‏كند تا مرا به «بیت النور» برساند. بعد از كوچه آیت الله گلپایگانى(ره) به چهل و پنج مترى عمار یاسر مى‏رسم وارد چهل و پنج مترى - كه حد فاصل خیابان انقلاب (چهارمردان) و آیت الله طالقانى (آذر) - شدم در اولین قدمها سمت راست‏خیابان میدان میر نوازشگر چشمهایم مى‏شود نسیم بهشتى این بانو نوازشگر مشام هر رهگذر عاشقى است كه از آنجا عبور مى‏كند.

«میدان میر» در واقع همان خانه موسى بن‏خزرج است كه حضرت معصومه(سلام الله علیها) بعد از كسالتى كه در ساوه پیدا نمودند به دعوت قمى‏ها به خصوص موسى بن‏خزرج به این مكان آمدند آنگاه عبادتهاى خود را با محراب یكى از اتاقها تقسیم مى‏كردند كه امروز آن محراب را «بیت النور» مى‏خوانند.

گرادگرد این محراب مدرسه علمیه‏اى است كه نوجوانان دانشجوى علوم دینى در آن از سرچشمه معارف آل الله لبریز مى‏شوند. «مدرسه ستیه‏» - مدرسه خانم - در واقع محلى است كه طلاب علوم دینى در آن درس محبت مى‏خوانند و مشق معرفت مى‏آموزند. وارد حیات «بیت النور» شدم، قبل‏تر از این كه براى عرض ارادت آمده بودم حیاط سقف نداشت اما این بار حیات عبادتگاه مسقف شده بود در واقع این سقف را روى تكیه میدان میر زدند، تا در ماههاى عزا در آن عزادارى نمایند.

پیرمردى كنار در نشسته بود و به رفت و آمد مردم چشم دوخته بود چند بانو در محراب ركوع و سجود معصومه(سلام الله علیها) را تداعى مى‏كردند و من همچنان در انتظار بودم تا سعادتى یابم و دو ركعت نماز در آن زمین ملكوتى به جاى آورم.

بى‏مناسبت نمى‏دانم چند تذكر را عرض كنم و توجه مسؤولان فرهنگى شهر را به این نكات جلب مى‏نمایم تا شاید در راه شناخت صحیح معارف آل الله به عموم مردم موفق‏تر باشیم.

- محراب بیت النور در حال تخریب است كاشى‏كاریهاى زیبایش و آیینه‏كاریهاى درخشانش در حال خراب شدن است. بر مسؤولان شهر است تا با اهتمام به ترمیم این‏گونه بناها میراث جاویدان مذهبى و ملى ما را براى آیندگان ماندگار نمایند.

- ساعتى از بعدازظهر كه مى‏گذرد عاشقان ولایت‏براى زیارت و عرض ارادت به آن بیت نورانى مشرف مى‏شوند. جا دارد متصدیان امور فرهنگى عواملى داشته باشند تا در معرفى این مركز و مراكز مذهبى دیگر كوشا باشند و این جاودانه میراث را به آیندگان انتقال دهند.

- اكثر اهالى قم و ساكنان این شهر از وجود این مكان مقدس بى‏خبرند .

- شكل ظاهرى «میدان میر» و جایگاه آن در حال حاضر مناسب با این جایگاه رفیع نیست در بازسازى و زیباسازى این مكان باید كوشا باشیم.

- و به عنوان آخرین هشدار فرهنگى عرض مى‏شود، جوانان را دریابیم مخصوصا آن دسته از عزیزانى كه در این‏گونه محلات زندگى مى‏كنند، باید وسایل فرهنگى چنان برنامه‏ریزى شود كه فرد فرد این محلات ارزشمند خود مبلغ دین مبین اسلام و فرهنگ ناب شیعه باشند.

غروب بود و صداى اذان در گوش شهر طنین انداخته بود و من براى پیوستن به جارى نماز دل به دریاى جماعت‏حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) مى‏سپارم. تا شبانگاه دستاورد حضور در «بیت النور» را به تشنگان كوثر تقدیم كنم.