کمک های اولیه در سفر

در این شرایط اولین و مهمترین کمک به فرد مصدوم، کمک روحی است. به او (یا خودتان) روحیه دهید و اطمینان داشته باشید که می توانید بر شرایط خط غلبه کنید. اطمینان بدهید که روزی یاد این ماجرا می افتید و افتخار می کنید چگونه همانند یک قهرمان بر مخاطرات غلبه کردید.

خونریزی های خارجی

سرعت عمل در مواجهه با خونریزی بسیار مهم است. اصلا فرصت را از دست ندهید. قطره قطره خون با ارزش است و نباید بیهوده هدر برود، مخصوصا در شرایطی که شما دور از هر نوع تمدن هستید.

در صورتی که عضو صدمه دیده در دست و یا پا است؛ کار شما بسیار راحت است. بالا نگه داشتن عضو و فشار مستقیم بر محل آسیب دیده می تواند به سرعت، خونریزی را کنترل کند. اگر این روشها موثر واقع نشد دو راه دیگر دارید:

نقاط خاصی در دست و پا وجود دارند که به نقاط فشار موسومند. این نقاط محل عبور سرخرگ های ورودی به دست و پا از روی یک استخوان و یا محل سفت هستند که همانند نبض دست قابل احساسند. یکی از مهمترین این نقاط در دست؛ در زیر بازو قرار دارد که با اندکی جستجو می توانید آنرا بیابید.

راه دیگر استفاده از شریان بند یا تورنیکت است که معمولا به عنوان آخرین راه پیشنهاد می شود. زیرا به طور کامل مانع از عبور خون می شود و در صورتی که باز نشود در مدت کوتاهی می تواند باعث مرگ عضو مربوطه شود. به این ترتیب می توان کمک های اولیه در خونریزی های خارجی را به صورت زیر آورد:

کمک های اولیه در خونریزی های خارجی

1ـ بالا نگه داشتن عضو آسیب دیده (در حالتی که استخوان آسیب ندیده باشد.)

2ـ فشار مستقیم بر روی محل خونریزی (با کمک یک گاز استریل، پارچه تمیز و در شرایط اضطراری دست)

3ـ فشار بر روی نقاط فشار (منظور از نقاط فشار، نقاطی هستند كه شریان یا همان سرخرگ اصلی، از آن عبور كرده است.)

4ـ اگر خونریزی جزئی باشد، خونریزی ممكن است با ریختن آب سرد بر روی آن بند بیاید.

5 ـ استفاده از تورنیكت یا شریان بند در خونریزی های شدید. تورنیكت باند پهنی است كه استفاده از آن به طور صحیح سرخرگ را بسته و مانع خونریزی می شود. از این وسیله تنها در موارد بسیار ضروری (نظیر قطع سرخرگ بزرگ، قطع عضو و یا عدم مهار خونریزی با روشهای دیگر) استفاده می شود.

در صورتی که در جعبه کمک های اولیه شما چیزی به اسم تورنیکت و یا شبیه به آن وجود ندارد، اصلا نگران نباشید. با کمک پارچه محکمی و یک یک تکه چوب می توانید تورنیکت بسازید. پارچه را یک بار به دور دست یا پای صدمه دیده بپیچید، یک گره بزنید، چوب را روی گره گذاشته و یک بار دیگر پارچه را گره بزنید، حالا با پیچاندن چوب می توانید تورنیکت را محکم کنید. زمان بستن تورنیکت را یادداشت کرده و مراقب باشید که در صورت گذشتن زمان طولانی (معولا 15 دقیقه گفته شده) لازم است به مدت کوتاهی (تقریبا یک دقیقه) آنرا باز کنید که اندام بسته شده از بین نرود.

خونریزی داخلی

چنانچه خون پس از خروج از رگ در داخل حفره ای از بدن ریخته و محل خونریزی مشاهده نشود، خونریزی داخلی گویند. مانند خونریزی در داخل جمجمه و یا در مجاری گوارشی. در مورد خونریزی های داخلی تقریبا کار زیادی از دست شما به عنوان یک امدادگر بر نمی آید؛ چون اصولا چیزی نمی بینید که بخواهید با آن درست برخورد کنید.

در این موارد مهمترین كار رساندن بیمار به مركز درمانی است و بهترین اقداماتی كه می توان انجام داد به ترتیب زیر است:

1- كنترل علائم حیاتی

2- كنترل راههای هوائی

3- قرار دادن بیمار در بهترین وضعیت (مثلا اگر بیمار دچار تهوع و استفراغ های مكرر است او را به پهلو و سمت چپ خوابانده و اگر خونریزی داخلی اندامها ( دست و پا ) است؛ اندام را بالا نگه دارید.

4- بیمار اگر دچار شوك است كمكهای اولیه در مورد او انجام شود.

5- در صورت امكان به بیمار اكسیژن داده و به او هیچ چیز نخورانید.

6- در اولین فرصت ممكن بیمار را به مركز درمانی انتقال دهید.

در صورت ضربه به سر؛ استفراغ های مكرر، خروج مایع مغزی نخاعی (مایعی شفاف) از گوش ها، زنگ خطر بزرگی جهت اعلام خونریزی داخل مغزی و ضربه مغزی می باشد كه می تواند باعث مرگ مصدوم گردد. در این موارد سر مصدوم را بالاتر از سایر اندام او قرار دهید. از خروج مایع مغزی نخاعی به بیرون جلوگیری نكنید و هر چه سریعتر مصدوم را به مركز درمانی انتقال دهید.

مطالب مرتبط:

گرمازدگی در سفر

سرمازدگی در سفر

مارگزیدگی در سفر

گروه گردشگری تبیان- الهام مرادی

منبع: survival.ir