تبیان، دستیار زندگی
در حال حاضر مذهبی‌ها و راستگرایان در كابینه نتانیاهو، به رهبری آویگدور لیبرمن رئیس حزب اسراییل بیتنو و وزیر امور خارجه، تهدید كرده‌اند كه اگر تعلیق شهرك‌سازی ادامه یابد از كابینه خارج خواهند شد و ا ین امر به معنای فروپاشی كابینه نتانیاهو می‌باشد
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ختم مذاكرات با جشن شهرك سازی

اسراییل و شهرک سازی ها

بخش سیاسی-دوره تعلیق 10 ماهه شهرك سازی‌های رژیم صهیونیستی با برپایی جشن و شادمانی صهیونیست‌های افراطی در ادامه شهركسازی‌ها و توسعه طلبی‌های این رژیم (یكشنبه 26 سپتامبر یا 4/7/89) به پایان رسید و عدم موضع‌گیری رسمی كابینه نتانیاهو در قبال این مسأله بواقع چراغ سبزی برای ادامه ساخت و سازهای غیرقانونی آنان می‌باشد. پایان دوره موقت تعلیق شهرك‌سازی و عدم تمدید آن از سوی كابینه نتانیاهو، در حال حاضر به مهمترین مانع فراروی مذاكرات سازش تبدیل شده است. در سطور زیر به ویژگی‌ها و اهمیت شهركها و چرایی اصرار كابینه نتانیاهو بر شهرك‌سازی پرداخته و سپس نقش این امر را در روند سازش تحلیل می‌نماید.

شهركها؛ ویژگی‌ها و سوابق

به چه منازل و مناطقی اصطلاحاً شهرك گفته می‌شود؟ برای پاسخ به این سؤال باید به جنگ سوم اعراب و اسراییل (1967) مراجعه نماییم. در جنگ ژوئن 1967 كه به جنگ 6 روزه نیز معروف است، اسراییلی‌ها طی 6 شبانه‌روز موفق شدند ضمن تصرف نوارغزه، كرانه‌باختری، قدس شرقی، بلندیهای جولانِ سوریه و صحرای سینای مصر، اراضی خود را به3 برابر افزایش دهند. تصرف این مناطق كه از سوی سازمان‌ملل، آمریكا، اروپا و دیگر كشورهای جهان هیچ‌گاه به رسمیت شناخته نشد به معنای تلاش اسراییل برای ساخت و ساز در آن، با هدف الحاق رسمی و طبیعی به اراضی اشغالی خود بود. اما دولت مصر به زمامداری انور سادات پس از مذاكرات كمپ دیوید و قرارداد صلح، بتدریج، صحرای سینا را پس گرفت. این در حالی است كه از آن زمان تاكنون دیگر اراضی فوق‌الذكر در اشغال اسراییلی‌ها ماند و به همین دلیل به آن اراضی اصطلاحاً، اراضی اشغالی 1967 گفته می‌شود. هر چند كه اسراییلی‌ها در سال 2005 شهرك‌نشینان (8 هزار نفر) و نیروهای امنیتی خود را از نوارغزه خارج كردند اما این منطقه همچنان تحت محاصرة‌زمینی، دریایی و هوایی اسراییل است.

در حال حاضر مذهبی‌ها و راستگرایان در كابینه نتانیاهو، به رهبری آویگدور لیبرمن رئیس حزب اسراییل بیتنو و وزیر امور خارجه، تهدید كرده‌اند كه اگر تعلیق شهرك‌سازی ادامه یابد از كابینه خارج خواهند شد و ا ین امر به معنای فروپاشی كابینه نتانیاهو می‌باشد

در این میان كرانه باختری یا به اصطلاح صهیونیست‌ها «یهودیه و سامریه»، از اهمیت خاصی برخوردار بوده است و بدین سبب آنان شرایط لازم را برای امكان یهودیان افراطی كه این منطقه را بخشی از تاریخ و هویت دینی خود می‌دانستند فراهم كرده‌اند به همین دلیل عمدة ساكنان شهرك‌ها، صهیونیست‌های افراطی هستند نه یهودیان سكولار.

ساخت و ساز در كرانه باختری كه قدس شرقی نیز جزئی از آن است از سال 1967 شروع شده و با وجود روی كار آمدن كابینه‌های چپ و راست در اسراییل، این روند به قوت خود ادامه داشت تا اینكه در حال حاضر حدود نیم میلیون نفر در این شهركها ساكن شدند و از این تعداد نیز، حدود 250 هزار نفر، فقط در قدس شرقی زندگی می‌كنند. تمركز بر قدس شرقی از آن رو در دستور كار قرار گرفت تا با تبدیل قدس بزرگ به شهری یهودی‌نشین (با اقلیت كوچك فلسطینی) عملاً فلسطینی‌ها را به فراموشی پایتختی قدس وادار كنند. به بیان دیگر، به اصطلاح با رشد جمعیتی قدس، موضوع «قدس پایتخت اسراییل» تثبیت شود. قابل ذكر است كه این عقاید در احزاب مذهبی و دست راستی كه عمدتاً در كابینة نتانیاهو حضور دارند به شكل افراطی وجود دارد و آنان هیچ حقی برای فلسطینی‌ها در این زمینه قایل نیستند. در حال حاضر مذهبی‌ها و راستگرایان در كابینه نتانیاهو، به رهبری آویگدور لیبرمن رئیس حزب اسراییل بیتنو و وزیر امور خارجه، تهدید كرده‌اند كه اگر تعلیق شهرك‌سازی ادامه یابد از كابینه خارج خواهند شد و ا ین امر به معنای فروپاشی كابینه نتانیاهو می‌باشد.

 نقش شهركها در روند سازش

اسراییل و شهرک سازی ها

از زمان شروع مذاكرات در ابتدای دهه 1990 (حدود 20 سال پیش)، چندین موضوع برای مذاكرات مهم تلقی شد كه عبارتند از: قدس، آوارگان، شهركها، مرزهای كشور آینده فلسطین و ویژگی‌های سیاسی نظامی این كشور.

در قبال قدس و آوارگان، اسراییلی‌ها تاكنون كوتاه نیامدند. زیرا به زعم آنان قدس بزرگ، پایتخت تاریخی و همیشگی اسراییل است و در قبال آوارگان نیز با این بهانه كه ورود آنان موجب بر هم خوردن توازن جمعیتی خواهد شد تاكنون مخالفت كرده‌اند. در قبال مرزها كه رابطه مستقیمی با شهرك‌سازی دارد، اسراییلی‌ها برخلاف جامعه جهانی، قائل به عقب‌نشینی از كرانه باختری تا خط سبز- مرز اشغالی 1948- نیستند. آنان معتقدند كه دولت آینده فلسطین باید با لحاظ شدن وجود شهركهای صهیونیست شدن در كرانه باختری تشكیل شود. در این راستا طرح‌های متعددی ارائه شده كه موضوع تبادل اراضی یكی از آنان است. بر این اساس فلسطینی‌ها به ازای مجتمع‌های شهرك‌نشینی همچون مجموعه «گوش عتصیون» در جنوب غربی بیت اللحم، «معالیه آدومیم» در شرق قدس و «آریل» در مركز نیمة شمالی كرانه‌باختری، بخشهایی از صحرای نقب را بدست آورند. این در حالی است كه شهركهای صهیونیستی، در مناطق خوش آب و هوا و در مجاورت مزارع و باغات در كرانه باختری احداث شده‌اند.

با توجه به توضیحات فوق روشن می‌شود كه گسترش و توسعه شهرك‌سازی به معنای كوچكتر شدن و محدودیت بیشتر برای كشور آینده فلسطینی خواهد بود. از همین رو محمود عباس ملقب به ابومازن و تعدادی از سران جنبش فتح تهدید كردند كه در صورت عدم تداوم تعلیق شهرك‌سازی، احتمالاً از مذاكرات عقب‌نشینی خواهند كرد.

طبق اخبار منتشره از روز دوشنبه (27 سپتامبر)، شهرك‌نشینان كار ساخت و ساز را در شهركهای گوش عتصیون و آریل آغاز كردند. طبق داده‌های مركز آمار اسراییل طی دوره 10 ماهة تعلیق، كار ساخت 3 هزار واحدی كه قبلاً پی ریزی آنها انجام شده بود ادامه پیدا كرد و در همین مدت ساخت 796 منزل كامل شد.(1) این در حالی است بسیاری از جنبشهای فلسطینی همچون حماس و جهاد اسلامی خواستار قطع این مذاكرات شده(2) و حتی جبهه خلق برای آزادی فلسطین كه یكی از اعضای ساف می‌باشد در اعتراض به این امر، شركت خود در جلسات كمیتة اجرایی ساف را ملغی اعلام كرد.(3)

بدین ترتیب به نظر می‌رسد اتمام دورة به اصطلاح تعلیق شهرك‌سازی كه با جشن شهرك‌نشینان همراه شد به معنای مجلس ختمی برای مذاكرات سازش تلقی می‌شود.

سلام قائمی/گروه جامعه و ارتباطات تبیان

تنظیم:سعید آقازاده

پانوشت‌ها:

1- www.jpost.com (2010/9/28)

2- مركز اطلاع رسانی فلسطین، (27/9/2010)

3- www.watan.com (2010/9/26)