بازشناسی کلود مونه در بزرگترین نمایشگاه آثارش
نمایشگاه بزرگی از آثار کلود مونه نقاش فرانسوی در پاریس برپا شده که در آن با استفاده از لامپ‌های LED آثار این هنرمند به شیوه‌ای جدید نورپردازی شده است.
به گزارش خبرآنلاین، جنبش امپرسیونیسم در قرن نوزدهم راه را برای تمامی جنبش‌های مدرن باز کرد. عصاره این جنبش آزاد کردن ذهن و شخصیت هنرمند بود. نمایشگاه «کلود مونه از 1840 تا 1926» که روز چهارشنبه افتتاح شد بیننده را در تجربه‌ای جدید سهیم می‌کند.
در این نمایشگاه مونه، نقاشی که نیلوفرهای آبی و علفزارها مشخصه کارش بود فراموش می‌کنیم و با هنرمندی روبه‌رو می‌شویم که رابطه‌اش با گذشته و پیشرفت صنعت آزارش می‌دهد.
ریچارد تامسن یکی از گردانندگان نمایشگاه و استاد دانشگاه ادینبورگ با اشاره به تصویر گذشته اجتماعی بورژواها روی بومی بزرگ می‌گوید: «کلود مونه گه‌گاه هنرمندی بسیار سخت و دور می‌شود. برخی تابلوهایش مثل همین که از گزند جنگ در امان بوده بسیار بلندپروازانه و بسیار دشوار است. پس ما سعی کردیم در این نمایشگاه نشان دهیم او در عین حال که نقاشی آرامش‌بخش بود هنرمندی سخت نیز بوده است.»
این برای اولین بار است که در سالن «قصر بزرگ» آبی کوبالت محبوب مونه برای کشیدن آسمان و دریا و نارنجی همیشگی غروب‌های این نقاش با نور زرد لامپ‌های LED این سالن ترکیب می‌شوند.
اوبرت لوگال، طراح این نمایشگاه می‌گوید: «نورپردازی بهتر از همیشه است، کمی سردتر است. استفاده از لامپ‌های LED موجب می‌شود شدت و عمق رنگ‌ها زنده شود.»
این نمایشگاه 60 سال فعالیت نقاشی مونه پرکار را بررسی می‌کند. نمایشگاه «قصر بزرگ» مشرف به رود سن است و شامل 170 نقاشی این هنرمند است.
50 تابلو این نمایشگاه متعلق به موزه دورسی است. دیگر آثار این نمایشگاه از مجموعه‌های خصوصی و عمومی سراسر دنیا از بخارست گرفته تا بیرمنگام جمع‌آوری شده اند و بدین ترتیب بزرگترین نمایشگاه مونه از سال 1980 برپا شده است.
تامسون می‌گوید: «این نمایشگاه بزرگ است، اما اندازه برای ما مهم نبود. ما به دنبال نمایشگاهی کامل بودیم و می‌خواستیم آن را کمی متفاوت برگزار کنیم.»
در نتیجه در چیدمان آثار سعی شده سیر تاریخی تا سال 1926 و مرگ مونه رعایت شود ولی تابلوهایی با موضوع و منظره یکسان کنار هم قرار گرفته‌اند هرچند فاصله زمانی کشیده شدنشان خیلی بوده است.
با این ترفند این آثار مسئله زمان و خاطره را به شیوه مارسل پروست، نویسنده رمان «درجستجوی زمان از دست‌رفته» را به خاطر می‌آورد. پروست در رمانش امپرسیونیسم را از طریق توصیف‌های بلندش که شکوهی چون سواحل شمال فرانسه دارد القا می‌کند.
این کار موجب شده نمایشگاه به چند نمایشگاه کوچک تبدیل شود؛ مونه نقاش منظره‌ها، مونه نقاش پرتره و مونه نقاش طبیعت بیجان.
با این حال این موزه کامل یک اثر کم دارد؛ تابلو «امپرسیون، طلوع». تابلویی که امپرسیونیسم نام خود را از آن گرفت و در موزه مارموتان نگهداری می‌شود.
تامسون می‌گوید: «ما برای قرض گرفتن تابلو با مارموتان گفت‌وگو کردیم اما موافقت نکردند.»
این نمایشگاه تا 24 ژانویه سال 2011 پذیرای بازدیدکنندگان است، اما بلیت‌های همراه با راهنمای آن تمام شده است.
