تبیان، دستیار زندگی
ما اگر چه معاد و روز واپسین را با زبان انکار نمی کنیم، ولی با نحوه عمل و موضع گیری خویش منکریم. ما وجود معاد را می دانیم، اما به تحقق آن یقین نداریم و به خاطر این است که گویا مرگ و مواجهه با عمل و جزای آن را برای همسایه می دانیم، نه برای خود، گویا ما دردا
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چقدر معاد را باور کرده ای ؟؟

معاد

ما اگر چه معاد و روز واپسین را با زبان انکار نمی کنیم، ولی با نحوه عمل و موضع گیری خویش منکریم. ما وجود معاد را می دانیم، اما به تحقق آن یقین نداریم و به خاطر این است که گویا مرگ و مواجهه با عمل و جزای آن را برای همسایه می دانیم، نه برای خود، گویا ما دردانه های خدا هستیم که قرار نیست حساب و کتاب شویم؛ چنانچه یهود خود را فرزندان و دوستان خاص خدا می پنداشتند.1 و بهشت را ملک مطلق خویش می دانستند.2

علامت اینکه ما هم اعتقادی به قیامت نداریم، اعمال ما و اباحه گری ما در عمل است. چقدر به اسم محبت امام حسین علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام گناه کردیم و گفتیم ما با این محبت دردانه خدا هستیم، آتش جهنم با ما کاری ندارد، در حالی که امام صادق علیه السلام می گوید: چگونه ممکن است ما را به عمل بازخواست کنند و عمل را از ما بخواهند و کسانی که محبت و معرفت ما را دارند، معاف دارند. 3

بنابراین شبهه ذهنی از جنس شبهه کافران و شبهه عملی از جنس شبهات ما، همه و همه برای فرار از مسئولیت است. ما برای اینکه به کفر خویش ادامه دهیم و شکر نعمت ها را پاس نداریم و عبودیت حق را در عمل نپذیریم یا تحقیق حساب و کتاب را برای خویش زیر سوال می بریم و بهشت را آفریده شده برای خودمان و جهنم را برای دیگران می دانیم. اگر چنین است پس باید از ما سوال کنند، چرا از مرگ می ترسیم و می خواهیم در این دنیا با این همه رنج و سختی بمانیم، چنانچه پیامبر از زبان خدا از یهودیان می پرسد که«قُلْ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِیَاء لِلَّهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ» 4 ؛بگو : ای قوم یهود ، هر گاه می پندارید که شما دوستان خدا هستید ، نه ، مردم دیگر ، پس تمنای مرگ کنید اگر راست می گویید.

سخنی از لقمان در مورد مرگ و معاد

امام باقر علیه السلام می فرماید از جمله موعظه های لقمان به فرزندش این است که: «یا بنّی ان تک فی شک من الموت فارفع عن نفسک النوم و لن تستطیع ذلک و ان کنت فی شک من البعث فارقع عن نفسک الانتباه، و لن تستطیع ذلک فانّک اذا فکرت فی هذا علمت ان نفسک بید غبرک و انّما النوم بمنزلة الموت و انّما الیقظه بعد النوم بمنزله البعث بعد الموت». 5 ؛ پسرم اگر در مرگ شک داری خواب را از خودت دور کن اما این کار را نمی توانی بکنی و اگر در برانگیخته شدن شک داری  بیداری را به خود پیوند زن اما این کار را هم نخواهی توانست بنابر این اگر در این موضوع اندیشه کنی خواهی دانست که جانت در دست دیگری است و خواب بمانند مرگ و بیداری بمانند برانگیخته شدن بعد از مرگ است.

منبع : ره توشه راهیان نور (مروری بر سوره لقمان)

تنظیم : محمدی_گروه دین و اندیشه تبیان


پی نوشت ها:

1- مائده، آیه 18.

2- بقره، آیات 111 و 94.

3- الحیاة، ج 1، ص 67 و 68، ح 17.

4- جمعه، آیه 6.

5- المیزان، ج 16، ص 230.