سوره ی «نصر» (یاری دهنده)
یکصد و دهمین سوره ی قرآن مجید، سوره ی «نصر» است. این سوره 3 آیه و 19 کلمه دارد و یکصد و چهاردهمین (آخرین) سوره ی قرآن است که در شهر مدینه بر پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) نازل شده است. نام این سوره از اولین آیه ی آن گرفته شده است. این سوره دو نام دیگر نیز دارد: «اذا جاء» و «تودیع» (وداع کردن)؛ زیرا با نازل شدن این سوره خداوند و جبرئیل با پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) وداع و خداحافظی کرده و وحی قرآن پایان یافته است و نیز درگذشت پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) نزدیک شده است.
محتوای سوره
همان طور که خواندید این سوره در شهر مدینه و در سال های آخر عمر پیامبر اسلام (صلی الله علیه واله وسلم) نازل شده است. خداوند در این سوره مژده ی بزرگی به پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) می دهد. آن مژده این است که پیروزی خیلی بزرگی برای پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) پیش می آید و به دنبال آن مردم گروه گروه مسلمان می شوند. خداوند برای شکرگزاری این نعمت بزرگ به پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) دستور می دهد که خداوند را حمد و سپاس بگوید و از او بخشش بخواهد.
در دوره ی زندگی پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم)، مسلمانان پیروزی های بزرگی به دست آوردند؛ امّا پیروزی بزرگی که به دنبال آن همه ی مردم مسلمان شدند، همان «فتح مکّه» است. آخر خیلی از عرب ها فکر می کردند اگر پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) توانست شهر مکه را فتح کند دلیل این است که او بر حق است و از طرف خدا پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) شده است؛ زیرا اگر بر حق نباشد، خدا نمی گذارد که مکّه را فتح کند. همان طور که لشگر بزرگ «ابرهه» را نابود کرد.
همان طور که خواندید نام دیگر این سوره «تودیع» است. در روایتی گفته شده است وقتی این سوره نازل شد پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) آن را برای یاران خود تلاوت کرد و آن ها خیلی خوشحال شدند؛ ولی «عباس» عموی پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) وقتی آن را شنید گریه کرد. پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) فرمودند: «چرا گریه می کنی؟» او گفت: «گمان کنم خبر درگذشت شما در این سوره به ما داده شده است.» پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) فرمودند: «همین طور است که تو می گویی.»
ثواب خواندن
پیامبر اسلام (صلی الله علیه واله وسلم) فرموده اند: « کسی که این سوره را بخواند مانند این است که در فتح مکه همراه پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) بوده است.»
امام صادق (علیه السلام) نیز فرموده اند: «کسی که این سوره را در نماز مستحبی یا نماز واجب بخواند خداوند او را بر تمام دشمنانش پیروز می کند و در روز قیامت خداوند نامه ای به او می دهد که این نامه با او سخن می گوید. خداوند از داخل قبر این نامه را به او داده است. این نامه، برگه ی آزادی او از آتش جهنم است.»
پوپک
تنظیم:نعیمه درویشی_تصویر:مهدیه زمردکار
مطالب مرتبط