تبیان، دستیار زندگی
پس از رحلت رسول خدا، بلال دیگر اذان نگفت؛ زیرا فردی را كه بلال، به پیشوایی و امامتش بر مسلمانان عقیده داشت، با مسلمین نماز نمی‌خواند. مقام آنان را كسان دیگری غصب كرده بودند كه بلال نمی‌خواست «موذن» آنها باشد
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بلال، فریاد بلند اسلام

بلال حبشی

كتاب «بلال، فریاد بلند اسلام» نوشته جواد محدثی از سوی موسسه بوستان كتاب تجدید چاپ شد.

به گزارش ایبنا، این اثر كه دومین كتاب از مجموعه كتاب‌های «آشنایی با اسوه‌ها»ست می‌كوشد با معرفی چهره‌های برجسته تاریخ صدر اسلام، جوانان را با الگوهای كمال و خودسازی صدر اسلام آشنا سازد.

در این اثر، با چهره با صلابت و ایمان موذن ویژه پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) آشنا می‌شویم كه می‌تواند اسوه‌ای برای همه جوانان مسلمان باشد.

نام «بلال»، همراه است با «ایمان» و «عقیده» و «استواری» در راه هدف، خاطره «بلال»، یادآور «صبر» و «مقاومت» در برابر دشمن و ثبات قدم و تحمل شكنجه در راه خداست. «بلال»، نامی خاطره‌انگیز، و یادآور مساوات اسلامی، كعبه و فتح مكه، تقوا به عنوان ملاك برتری، ارزش انسانی مومن و بسیاری مسایل دیگر است.

بلال دور از چشم اربابانش و برای مصون ماندن از اذیت آنان، هرشب مخفیانه به دیدار رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می‌رفت و جان شیفته خود را در زمزم كلام آن پیامبر پاك، طراوتی تازه می‌بخشید

بلال، فرزند رباح حبشی، از اصل و تبار مردم حبشه در آفریقا بود كه سال ولادت او را، دهمین سال پس از «عام‌الفیل» دانسته‌اند. پدر و مادر بلال، برده بودند و بلال، دوران نوجوانی و جوانی خود را هم‌زمان با اوج فسادها و تباهی‌های قریش سپری كرد. قریش، اهل ستم و فساد و گناه بودند، حتی گاهی مجالس عشرت و لهو و لعب خود را در كنار خانه خدا بر پا می‌كردند. بلال، به دلیل فطرت پاكش، از فسادهای قریش رنجیده خاطر می‌شد و خود عملا می‌كوشید تا به فساد كشیده نشود.

وقتی خورشید اسلام در مكه درخشید و حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) برای نجات انسان‌ها به پیامبری مبعوث شد، بلال، حدود سی سال داشت. او به علت رفت و آمد به مكه، خبر دعوت محمد(صلی الله علیه و آله) را شنید و روح تشنه‌اش به دنبال اخباری تازه و آگاهی دقیق‌تری از پیام این پیام‌آور الهی بود چرا كه كم و بیش بعضی از آیات قرآن هم به گوشش خورده بود.

وی دور از چشم اربابانش و برای مصون ماندن از اذیت آنان، هرشب مخفیانه به دیدار رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می‌رفت و جان شیفته خود را در زمزم كلام آن پیامبر پاك، طراوتی تازه می‌بخشید.

در «فتح مكه»، پیامبر اسلام «بلال حبشی» را مامور كرد تا بر فراز كعبه برود و با ندای بلند، اذان بگوید. این عمل، هم طنین‌انداز ندای توحید در قبله‌گاه مسلمین بود و هم اعلام برابری انسان‌ها از هر نژاد و رنگ و ملیت و زبان و خط بطلانی بر پندارهای موهوم اشراف، كه برتری‌ها را در قبیله و رنگ و ثروت و امتیازهای طبقاتی و عناوین تشریفاتی می‌دانستند.

طبیعی است كه اذان گفتن بلال بر بام كعبه، برای بسیاری از مشركان گران بود. برده تحقیر شده و غلام سیاه‌پوست دیروز، امروز سخنگوی نهضت اسلام و موذن پیامبر(صلی الله علیه و آله) شده و در اسلام، مقام و منزلتی خاص یافته است.

بلال، كه رخت هجرت به شام كشیده بود، تا زنده بود، هرسال به مدینه می‌آمد و قبر رسول‌ خدا(صلی الله علیه و آله) و دخترش زهرای اطهر(سلام الله علیها) را زیارت می‌كرد و با اهل‌بیت پیامبر، دیداری تازه می‌كرد

بلال، در تمام مدت حیات پیامبر(صلی الله علیه و آله)، اذان‌گوی آن حضرت بود و بانگ روح‌بخش او در دعوت مردم به نماز، تا آخرین روز زندگی رسول خدا(صلی الله علیه و آله) طنین‌انداز بود. اما پس از رحلت ایشان، بلال دیگر اذان نگفت؛ زیرا فردی را كه بلال، به پیشوایی و امامتش بر مسلمانان عقیده داشت، با مسلمین نماز نمی‌خواند. مقام آنان را كسان دیگری غصب كرده بودند كه بلال نمی‌خواست «موذن» آنها باشد.

بلال، كه رخت هجرت به شام كشیده بود، تا زنده بود، هرسال به مدینه می‌آمد و قبر رسول‌ خدا(صلی الله علیه و آله) و دخترش زهرای اطهر(سلام الله علیها) را زیارت می‌كرد و با اهل‌بیت پیامبر، دیداری تازه می‌كرد.

در سال نوزدهم یا بیستم هجری، بلال، به مرض طاعون از دنیا رفت. در آن هنگام از عمر بلال 63 سال گذشته بود. او پس از وفات در نزدیكی دمشق در محلی به نام «باب‌الصغیر» كه قبرستان معروفی است، در كنار جمعی دیگر از اصحاب به خاك سپرده شد.

اینك بر قبر بلال، قبه و بنایی ساخته شده است كه زیارتگاه اهل معرفت است و مسافران شام، برای عرض ادب و تكریم مقام پر جلال «بلال» به آن جا می‌روند.

چاپ هفتم كتاب «بلال، فریاد بلند اسلام» در شمارگان 2500 نسخه، 52 صفحه و بهای 13000 ریال راهی بازار نشر شد.


تهیه و تنظیم: گروه کتاب تبیان - محمد بیگدلی