تبیان، دستیار زندگی
هر یك از طرفین ابتدا باید هویت مستقلی به عنوان یك فرد بالغ پیدا كرده باشد، تا بتواند نسبت به همسر آینده خود شناخت پیدا كند و هم چنین به بلوغ عاطفی رسیده باشد و قدرت مدیریت عواطف و احساسات خود را داشته باشد و مهم تر از همه این كه قدرت حل مسائل زندگی را پید
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

زمانی برای تمرین همسر بودن

ازدواج

برای اكثر جوانان، پس از تصمیم گرفتن برای ازدواج و انتخاب همسر مناسب، سپری شدن دوران عقد و كسب استقلال مالی حساس ترین برهه زندگی آن ها به شمار می رود.

دوران عقد كه در جامعه ما از زمان جاری شدن صیغه عقد شروع می شود و تا شروع زندگی مشترك ادامه می یابد، دورانی حساس، پرالتهاب و از سویی خاطره انگیز و پرطراوت است. در این دوران، نوعروس و تازه داماد كه دوره جدیدی را تجربه می كنند با استفاده از تجربه و كمك هر 2 خانواده، آرام آرام به سوی زندگی مشترك گام برمی دارند و خود را برای زندگی و چالش های پیش رو آماده می كنند. به این سبب آماده شدن برای این دوران حساس و رفتارهای منطقی و عاقلانه خانواده ها بر شكل گیری یك زندگی باثبات و سالم كه قرار است زوجین پایه های اصلی آن باشند، اهمیت بسیاری دارد. دكتر علیرضا شریفی استاد پژوهشگاه تعلیم و تربیت درباره مدت زمان ایده آل دوران عقد به خبرنگار ما گفت: طبق مطالعات انجام شده 4 تا 9 ماه بهترین فاصله زمانی برای طول دوران عقد است. در این مدت باید هر دو طرف پس از فروكش كردن هیجان های جوانی، عاقلانه تر وارد زندگی مشترك شوند تا مشكلات بعدی به وجود نیاید.

دكتر كیمیایی درباره شناخت طرفین از یكدیگر در دوران عقد می گوید: هر یك از طرفین ابتدا باید هویت مستقلی به عنوان یك فرد بالغ پیدا كرده باشد، تا بتواند نسبت به همسر آینده خود شناخت پیدا كند و هم چنین به بلوغ عاطفی رسیده باشد و قدرت مدیریت عواطف و احساسات خود را داشته باشد و مهم تر از همه این كه قدرت حل مسائل زندگی را پیدا كرده باشد، یعنی آمادگی رویارویی با مشكل و حل آن را داشته باشد. وی تاكید كرد: شناخت زوجین از یكدیگر باید تا حدودی در مراحل خواستگاری و نامزدی صورت گرفته باشد تا پس از عقد، زمینه مناسبی برای تشكیل زندگی مشترك وجود داشته باشد. وی می افزاید: ازدواج شامل چهار مرحله آشنایی ، شناخت یا نامزدی، صمیمیت و سپس ازدواج است. در مرحله اول زوجین تحت نظارت خانواده ها با یكدیگر آشنا می شوند و خصوصیات مشترك اخلاقی خود را ارزیابی و نسبت به یكدیگر شناخت پیدا می كنند. این شناخت بعدها به صمیمیت و سپس ازدواج می انجامد. وی تاكید كرد: كنترل، نظارت و مدیریت خانواده ها در مرحله آشنایی و شناخت بسیار اساسی و پراهمیت است و جلسات خواستگاری مرسوم می تواند 10 بار تكرار شود تا دختر و پسر نسبت به یكدیگر شناخت پیدا كنند.

طولانی شدن دوران عقد مانع پی ریزی صحیح پایه های زندگی مشترك می شود و وقتی دوران عقد طولانی می شود فرآیند جدایی از خانواده دچار مشكل می شود.

مشاور خانواده با اشاره به این كه ازدواج برای جوابگویی به 2 نیاز صورت می گیرد، اظهار داشت: نیاز به داشتن مكمل و نیاز به داشتن همراهی كه وجوه مشترك اخلاقی با فرد داشته باشد، ضروری ترین نیازها در دوران عقد است. اگر 2 طرف در مسیر برآوردن این 2 نیاز گام بردارند و روی مواردی كه با هم تفاهم دارند سرمایه گذاری كنند و روابط ایجاد شده را مبتنی بر احترام متقابل و درك و فهم دوسویه برقرار كرده باشند، باید گفت اساسی ترین نیازهای آنان در دوران عقد به درستی برآورده شده است. بنیاد یك زندگی سالم و متعهدانه از دوران عقد بنا می شود و عبور از این مسیر مخاطره آمیز نیازمند درایت و رفتار صحیح از سوی خانواده هاست.

دوران عقد با تمام فراز و نشیب ها و تلخ و شیرینی ها باید ظرف مدت معقولی به زندگی مشترك بینجامد. دكتر علیرضا شریفی درباره معایب طولانی شدن دوران عقد می گوید: زوجین پس از مراسم عقد به لحاظ روانی آماده اند تا از همه مواهب همسری بهره ببرند اما طولانی شدن این روند به سرخوردگی و ناسازگاری می انجامد و ممكن است در زندگی مشترك آن ها تاثیر منفی بگذارد. وی تاكید می كند طول دوران عقد كم تر از 4 ماه و بیشتر از یك سال توصیه نمی شود زیرا طرفین را دچار چالش های جدی می كند.

دوران عقد

دكتر كیمیایی درباره مشكلات دوران عقد طولانی مدت اظهار داشت: دخالت اطرافیان، مقایسه زوجین با دیگران، انتظارات غیرواقعی، بروز سوءتفاهم های حل نشده، توافق های مبهم هنگام عقد، حرمت شكنی و مسائل مالی از مهم ترین مشكلات جوانان و خانواده ها در این دوران است كه باعث می شود زوجین به اهداف این دوره دست نیابند. وی افزود: دوران عقد از نظر روان شناسان دوران كودكی زناشویی است، بنابراین آسیب دیدن این رابطه مانع جدا شدن زوجین از خانواده ها می شود و به دستیابی آن ها به یك هویت مستقل برای تشكیل یك زندگی مشترك لطمه می زند. به عبارت دیگر طولانی شدن دوران عقد مانع پی ریزی صحیح پایه های زندگی مشترك می شود و وقتی دوران عقد طولانی می شود فرآیند جدایی از خانواده دچار مشكل می شود.

مشاور خانواده درباره مشكلاتی كه در دوران عقد رخ می دهد، می گوید: این مشكلات شامل 2 دسته درون فردی و برون فردی است و باید توسط فردی صاحب نظر و بی طرف حل و فصل شود، فردی كه زوجین و خانواده ها او را قبول داشته باشند. یاری گرفتن از بزرگترها و ریش سفیدها هم می تواند به حل مشكل كمك كند .اما در صورت حل نشدن مشكل آن ها باید به مشاوره خانواده مراجعه كنند. وی درباره این كه برخلاف مشكلات و اختلاف نظرها در بسیاری از موارد، خانواده ها زوجین را به شروع زندگی مشترك سوق می دهند اظهار داشت: تعارض و مشكلات حل نشده در دوران عقد، بار روانی و هیجانی برای زوجین دارد و می تواند به ایجاد مشكلات بزرگ تر بینجامد و به عبارت دیگر تمام مشكلات و اختلاف نظرها باید در دوران عقد حل و فصل شود تا یك زندگی باثبات پایه گذاری شود. او در ادامه افزود: مهم ترین توصیه من به خانواده ها این است كه وقتی دختر یا پسری ازدواج می كنند، استقلال و آزادی آن ها را به رسمیت بشناسند. بسیاری از والدین به دلیل وابستگی های شدید به فرزندان خود، حاضر نیستند استقلال او را به رسمیت بشناسند و از دخالت های بی مورد كه اغلب ریشه در ناكامی های خودشان دارد، بپرهیزند. آن ها باید سوءتفاهم ها و تعارض ها را در مناسب ترین زمان حل و فصل كنند و نگذارند یك سوءتفاهم كوچك، مشكلات بزرگ تر بیافریند.

كنترل، نظارت و مدیریت خانواده ها در مرحله آشنایی و شناخت بسیار اساسی و پراهمیت است و جلسات خواستگاری مرسوم می تواند  بار ها تكرار شود تا دختر و پسر نسبت به یكدیگر شناخت پیدا كنند.

والدین نباید فرزندان خود را با دیگران مقایسه كنند و باید دختر یا پسری كه وارد خانواده آن ها شده را بدون قید و شرط بپذیرند و از محبت های افراطی كه توقع ایجاد می كند بپرهیزند زیرا این گونه محبت ها به انتظارات بی جا می انجامد و والدین باید از آن پرهیز كنند.

دكتر كیمیایی درباره این كه چگونه باید چشم جوانان را به روی وقایع دوران عقد باز كرد و استدلال جوانی را كه مصر است در دوران عقد بر مشكلات موجود غلبه كند محكوم كرد، گفت: من فكر می كنم بهترین كمكی كه می توان به این جوان كرد این است كه ببینند چه كسی روی جوان نفوذ دارد. ممكن است مبنای برخورد این جوان با خانواده اش و عدم نصیحت پذیری او، رابطه بیمار با خانواده خودش باشد. در نهایت آن ها می توانند از یك مشاور توانمند كمك بگیرند. به گفته وی قضاوت درباره رابطه ای كه 8 ماه تا یك سال عمر نداشته باشد، غیرممكن است. بنابراین طی یك سال می توان قضاوت درستی از یك رابطه سالم داشت و به عقیده ما مبنای طول دوران عقد هم همین است و البته این مدت برحسب شرایط می تواند متغیر باشد.

مشاور خانواده درباره ازدواج های پرخطر گفت: زوجینی كه قبل از ازدواج شناختی از یكدیگر ندارند، به احتمال فراوان پس از ازدواج دچار مشكل می شوند و ازدواج یك تصمیم اساسی در زندگی است كه باید پس از شناخت كامل گرفته شود و منطقی نیست كه اول تصمیم گرفته شود و سپس مورد ارزیابی قرار گیرد. وی افزود: جدا شدن از خانواده اصلی، برقراری ارتباطات جدید عاطفی و اجتماعی، برقراری هویت جدید و مبنا قراردادن آن برای تشكیل زندگی مشترك از مهم ترین اتفاقاتی است كه در دوران عقد رخ می دهد.احترام و تفاهم خنثی كننده تمام مشكلات است و زن و شوهر می توانند با وجود تمام تعارضات و مشكلات برای خود امنیت به وجود آورند.

شمیم

تنظیم برای تبیان: کهتری

اگر میخواهید از رهنمود های استاد دهنوی در مورد دوران عقد استفاده کنید کلیک کنید .

همچنین می توانید با مطالعه کتاب "در جستجوی عشق زندگی" انتخابی معقول تر داشت باشید.

مقالات مرتبط

ماجرای روز خواستگاری

برای دختر خانمها

تقلب شب خواستگاری

بایدها و نبایدهای دوران عقد

پیشگویی قبل از ازدواج

خواستگاری، چرا چگونه؟

خواستگاری پر از عشق و حیا

روزهای خوش نامزدی

چند قانون برای دوران نامزدی

تو، آنی نبودی که من فکر می کردم!

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.