مرادی کرمانی و کودکانههای ماندگار کرمانی ها انسان هایی متعادل، نرم خو و انعطاف پذیری هستند تمام این ویژگی ها را در مرادی کرمانی دیده می شود. او نویسنده ای است که داستان هایش کودکی بسیاری از بزرگترها را بیدار کرده است.
او در معرفی خود می گوید «من هوشنگ مرادی کرمانی هستم. 16 شهریور ماه 1323 در روستای سیرچ از توابع کرمان، در منتهای سختی و محرومیت و فقر به دنیا آمدم، از 8 سالگی کار کردهام؛ از همین دوران به خواندن علاقه خاصی داشتم. تا 15 سالگی در کرمان بودم و زندگیام بدون پدر و مادر گذشت، زندگی پر از سختی و درد.»
از آنجا که کرمانی نویسنده ای ساده نویس است شاید سخن گفتن درباب او با زبانی فلسفی- تحلیلی چندان مناسب نباشد شاید کمتر نویسنده ای به اندازه وی ساده سخن گفته باشد.
کتاب های او حاصل زیباترین رنج هاست، حاصل چنگ زدن و تلاش او در زندگی است.
او درباره عشق خود به نویسندگی می گوید: «من به دنیا نیامدهام که برج بسازم یا رئیس جمهور شوم. من به دنیا آمده ام که نویسنده شوم. بهترین دوست من قلم و کاغذ است. زمانی که مینوشتم، هیچ وقت فکر نمیکردم آن قدر بزرگ شوم که دیگران برای من دست بزنند یا برای گفت وگو به دانشگاه دعوت شوم. مهم آن بود که خود را با نوشتن خالی میکردم و لذت میبردم.»
تمام داستان های کرمانی به نوعی همان «قصه های مجید» است، مجید هنوز در همه داستان هایش دیده می شود، قصههای مجید انعکاس زندگی حقیقی مرادی بود که همراه با «بیبی» پیر زن مهربان، زندگی میکرد
کرمانی در داستان هایش در دورانی که نوجوانان دهه 50 و 60 زندگی می کردند سیر می کند و هنوز هم به آن عالم وفادار است و هیچ یک از عناصر داستان های او به طور مطلق امروزی نیستند.
شاید این مساله در روزگار ما کمتر دیده شود چرا که زمانه تغییر کرده و این بزرگترها هستند که تلاش می کنند مورد توجه فرزندان خود باشند.
تمام داستان های کرمانی به نوعی همان «قصه های مجید» است، مجید هنوز در همه داستان هایش دیده می شود، قصههای مجید انعکاس زندگی حقیقی مرادی بود که همراه با «بیبی» پیر زن مهربان، زندگی میکرد.
اولین جایزه نویسندگی کرمانی به خاطر «بچههای قالیبافخانه» بود که در سال 1359 جایزهی نقدی شورای کتاب کودک و جایزهی جهانی اندرسن در سال 1986 را به او اختصاص داد. اما 1353سال تولد «قصههای مجید» برای برنامه «خانه و خانواده» رادیو بود، جلد دوم آن مجموعه در سال 1360، لوح تقدیر شورای کتاب کودک را برای او به ارمغان آورد و در سال 1364، همین قصهها جایزهی مخصوص «کتاب برگزیده سال1364» را نصیب وی ساخت.
همچنین کرمانی در سال 1992 از سوی داوران جایزه جهانی «هانس کریستین اندرسن» در برلین به دلیل تاثیر عمیق و گسترده در ادبیات کودکان جهان به عنوان «نویسندهی برگزیده سال 1992» انتخاب شد؛ او همچنین عنوان نویسندهی برگزیده کشور کاستاریکا، جایزهی «خوزه مارتینی»، نویسنده و قهرمان ملی آمریکای لاتین را در سال 1995 میلادی از آن خود کرد. همچنین از سوی شورای کتاب کودک، نامزد دریافت جایزه یادبود «آسترید لیندگرن 2007» شد.
لمس آنچه که او مینویسد از خصوصیات نثر کرمانی است، که در تمام داستانهای قابل درک است، می توان گفت مرادی با تمام وجود مینویسد؛ استفاده از ضربالمثلها و آداب و رسوم عامه، کاربرد واژگان محاورهای، آمیختگی نظم و نثر از ویژگیهای بارز آثار هوشنگ مرادی کرمانی است.
علاقه به عناصر فرهنگی عامه و عشق ورزیدن به آن در تمام داستان هایش دیده می شود؛ بیش از 40 سال است که در تهران زندگی می کند اما هنوز خلق و خوی روستایی بود را حفظ کرده چون هنوز نوشته هایش مثل زادگاهش سیرچ گرم و صمیمی است.
مرادی کرمانی با داستان هایش کودکی بسیاری از بزرگترها را بیدار کرده است؛ آثاری بیادماندنی او با طنزی قوی که شخصیت های داستانی محبوبشان چون مجید و بیبی بدون احساس سرافکندگی و شکست در نهایت فقر و نیاز به زندگی لبخند میزنند.
منبع: خبرگزاری کانون دانشآموزی