ستاره سوزی به سبک ایرانی

بخش ورزشی - خبر خیلی کوتاه اما شوک آور بود. حتی شنیدن آن هم تعجب برانگیز بود! سامان طهماسبی قهرمانی که دو مدال جهانی کشتی فرنگی را به نمایندگی از ایران به سینه زده،برای کشتی آذربایجان به روی تشک می رود.

از چندی پیش خبرهایی زیادی در مورد پیوستن طهماسبی به کشور آذربایجان شنیده می شد و بالاخره این اتفاق ناگوار رخ داد تا برای اولین بار در تاریخ ورزشکاری ایرانی  برای به صدا در آمدن سرود کشور دیگری به مبارزه برخیزد.

به گزارش گروه ورزشی تبیان؛ رخ دادن چنین اتفاقی قطعا دارای دلایلی است که در صورت توجه نکردن به آن موجب اپیدمی شدن آن در ورزش می شود تا سرمایه های کشورمان که زمان و هزینه های زیادی صرف خود کرده اند برای کشورهای دیگر به مبارزه بپردازند.

سامان طهماسبی پس از بازیهای المپیک پکن مصدوم شد و پس از آن دیگر نتوانست به روزهای اوج خود بازگردد تا اینکه به یکباره خبر از اول شدن کشتی گیر ایرانی در مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی آذربایجان شنیده شد.

مسابقاتی که طهماسبی با اول شدن در آن توانست پاداش فراوانی کسب کند و حتی حقوق ماهیانه نیز برای خرج سالیانه کشتی گیر ایرانی در نظر بگیرند تا حداقل خیالش از مخارج یک ساله اش راحت باشد.

مطمئنا سامان طهماسبی اولین کسی است که با انجام چنین حرکتی تمامی نگاه ها را به سمت خود جلب می کند که چرا و چگونه توانست عشق به مردم و عرق به خاک وطن را به راحتی فراموش کند و حاضر شود برای کشوری که در ورزش کشتی نام بزرگی ندارد به روی تشک برود؟

در بین ملی‌پوشان فعلی کشتی فرنگی ایران که نتایج ضعیفی هم در جام جهانی بدست آوردند، طهماسبی از حیث کسب مدالهای جهانی پس از حمید سوریان در رتبه دوم قرار دارد و به نظر می رسید وی می توانست از سقوط آزاد کشتی کشورمان در رقابت های جهانی که با حضور در رده هشتم جهان سقوطی پنج پله ای داشتیم جلوگیری کند.

رسیدگی نکردن به رشته های ورزشی کشورمان دیگر مسئله ای است که می تواند ورزشکاران کشورمان را راهی کشورهای بیگانه کند تا ملی پوشان کشورمان در مقابل ایرانی هایی قرار بگیرند که همواره نگاه های آنها برای موفقیت سربازان ایران زمین رو به آسمان بوده است.

سوال اینجاست در جایی كه فوتبالیست‌های درجه چندم آن سالی چند صد میلیون پول به جیب می‌زنند، چرا باید كشتی‌گیر ملی‌ به خاطر نداشتن كار و مسكن دست به چنین كارهایی بزند. حتی جمشید خیرآبادی مربی وی در گفت و گو با سایت فدراسیون كشتی اعلام كرد كه طهماسبی به خاطر نداشتن شهریه دانشگاه چند ماهی نیز تحصیل را رها كرده بود. هر چند همه این مسائل باعث نمی‌شود یك ورزشكار ایرانی در پیراهن یك كشور دیگر به دنبال كسب افتخار باشد اما این حركت طهماسبی می تواند مسوولان ورزش را به فكر فرو ببرد تا به وضعیت زندگی قهرمانانشان توجه كند و حداقل جوایز آنها در مسابقات جهانی را قانونمند كند.

به هر حال امیدواریم یزدانی خرم که مردی شناخته شده و خوشنام در ورزش ایران است و یکی از معدود نفراتی است که از دل صنعت به ورزش آمد و در ورزش ماندگار شد به عنوان یکی از مدیران رده بالای ورزش فکری مناسب برای چنین اتفاقات بکند.