ناگهان در این جهان تابید وبلاگ
شعر طنز وبلاگی جادهی دوستی
به ناگه در جهان تابید وبلاگ |
و تبیان اینچنین نامید: «تبلاگ» |
و گویا سرزمین پارس انگار |
در اینجا اول صف هست به آمار |
اگر خواهی تو هم در گود باشی |
در این تبیان تــو باید عضو باشی |
بیا یک صفحه را از آنِ خود کن |
و وبلاگت به هر آشی نخود کن! (1) |
الا ای آن که داری چند وبلاگ |
ز اینجا ، یا ز آنجا ، یا ز تبلاگ |
تمام صفحه ات را نیک بنگر |
چو بهتر می شود باشد سبک تر |
بیا گاهی کپی، پیست (2) را رها کن |
ز افکار خودت مطلب صدا کن |
چرا مُد شد که هر وبلاگ این جور |
شده پُر از متون بد وَ ناجور |
خدایا، خود به حق ماه قرآن |
هکــرها را ز تبلاگ دور گردان |
پینوشت 1 : مسئولیت این مصراع به عهده خود جناب "جاده دوستی" است.
پینوشت 2 : Paste
باشگاه کاربران سایت تبیان