یک عمر چشم به راه تو بودم

این قانون را تصور کنید که در آینده زندگی نکنید. لابد با آه و ناله می‏گویید: اما قرار است آرزوها، طرح‏ها و اهدافم در قلمرو آینده متجلی شود و در آینده از توفیق، شادمانی، روابط دلخواه، کار رضایت‏بخش و تندرستی، زیبایی، ثروت و توانگری، آرامش درون و هماهنگی بهره‏مند شوم.»

برای درک همه آرزوها لازم است "حال " را دریابید. بد نیست دیگر بار به شما خاطرنشان کنم که اینجا و این لحظه تنها موجودی شماست.

از آرزوی خود لذت ببرید

اکنون همان لحظه‏ای است که تمام عمر چشم به راهش بودید و باید بدون توجه به چیزهایی که در آرزویش به سر می‏بردید، قدرش را بدانید. آرزو شیرین‏ترین پدیده و غوطه‏ور شدن در رویاها تجربه‏‏ای با شکوه و عالی است. بنابراین قدر خیال‏پردازی‏هایتان را بدانید و به کسی اجازه ندهید که آن را در نزد شما کم اهمیت جلوه دهد.اما در این کار افراط نکنید.

غوطه ور شدن در رویاها و تخیلات نباید شما را از واقعیت دور کند بلکه باید مسیر نزدیک شدن به آنها را برای شما فراهم کند . از میل و آرزوی خویش لذت ببرید و از این‏که زنده‏اید و از نیرو‏مندی و سرزندگی برای محقق ساختن آرزوهایتان بهره‏مند هستید قدردانی کنید. صرفا رسیدن به آرزوها نیست که لذت بخش است بلکه دارا بودن آرزو و تلاش برای نائل آمدن به آن هم درون ما را شاد نگه می دارد.

حقیقت راهگشاست

فکر نکنید که وضعیت من از هر حیث خوب و کامل است. من باید چند کیلو از وزنم بکاهم و امکانات و موقعیت‏های بهتری به دست آورم. با وجود این به اوضاع و شرایط کنونی‏ام ارج می‏نهم و قدر آنچه را که اکنون دارم می‏دانم. زیرا حقیقی است.  آینده من هنوز متولد نشده و چه بسا هرگز متولد نشود. شرایط، دستاوردها و متعلقات کنونی‏‏ام، هر آنچه هست، واقعی، ملموس و قابل استفاده است. رویا عالی و دل‏پذیر است. اما حقیقت هم خوب و هم راهگشاست.

فهرستی تا بی‏نهایت

زندگی در حال، به معنای چشم‏پوشی از تمام مسئولیت‏ها و مراقبت‏ها نیست. نباید از هر چه کار است دست بکشید و تنها به کامجویی از لحظه‏های حال بیاندیشید. البته ضرورت دارد هر از چند گاهی دست از کار بکشید و قدر موهبت‏های کنونی‏تان را بدانید و سپاسگزارشان باشید اما طوری عمل کنید که گویی امروز و این لحظه تنها موجودی شماست. ما نمی‏توانیم با اظهار عبارت‏هایی نظیر آنچه در زیر می‏آید شوره و نشاط و شادمانی زندگی‏مان را تنها در چارچوب آینده مشاهده کنیم:

اگر فقط پولدارتر بودم...

اگر از شغل بهتری برخوردار بودم...

اگر فرزندان بهتری داشتم...

اگر لاغرتر بودم...

این فهرست می‏تواند سر به فلک بکشد. مفهوم عبارت‏های فوق آن است که اگر بعضی موقعیت‏ها عوض شود از یک زندگی خوب و کامل و تمام عیار برخوردار خواهید بود اما این پنداری باطل بیش نیست زیرا اصولاً زندگی بر این پاشنه نمی‏گردد. به محض اینکه بعضی موقعیت‏ها عوض شود، شرایط دیگری سر راهتان قرار می‏گیرد و دستیابی به شادمانی و آرامش و رفاه به تاخیر می‏افتد. اگر لاغرتر و شادتر شوید و شغل بهتری داشته باشید، شادمانی‏تان را مشروط به پولدارتر و تندرست‏تر بودن می‏کنید و دیگر بار آن را به تاخیر می‏اندازید. پیوسته چیزهای دیگری را هدف قرار می‏دهید تا پس از دستیابی به آن شادمان شوید و این رشته سر دراز دارد. به همین دلیل است که می بایست به داشته های اکنون دل خوش باشیم و آنها را غنیمت بدانیم.