تبیان، دستیار زندگی
تکرار گناه و مداومت آن موجب تیرگى و واژگونى قلب و مسخ انسان از حالت انسانیت به حالت درنده خویى و حیوان صفتى مى گردد، و نیز باعث گناهان بزرگتر مى شود. به عنوان مثال : گنهکارى که براى اولین بار لب به شراب مى زند، چون مسلمان است ، آشامیدن چند قطره از شراب
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

شیوع مرگ ناگهانی بر اثر فحشا

در حوالی گناه

تکرار گناه و مداومت آن موجب تیرگى و واژگونى قلب و مسخ انسان از حالت انسانیت به حالت درنده خویى و حیوان صفتى مى گردد، و نیز باعث گناهان بزرگتر مى شود.

به عنوان مثال : گنهکارى که براى اولین بار لب به شراب مى زند، چون مسلمان است ، آشامیدن چند قطره از شراب براى او بسیار سخت است ، ولى بار دوم کمى آسان مى شود و وقتى زیاد تکرار شد، آشامیدن چند لیوان از آن براى او از آب خوردن آسانتر مى گردد. آرى ! تداوم گناه حتى گناهان بزرگ را براى انسان آسان مى گرداند.

در قرآن آیات متعددى در این رابطه وجود دارد، از جمله :

«ثُمَّ کانَ عَاقِبَةَ الَّذِینَ أَسَاؤُوا السُّوأَى أَن کذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَکانُوا بِهَا یَسْتَهْزِؤُون»1 ؛ سپس عاقبت آن کسان که مرتکب کارهای بد شدند ناگوارتر بود زیرا اینان آیات خدا را دروغ انگاشتند و آنها را به مسخره گرفتند.

در تاریخ بسیار دیده شده که افرادى بر اثر تداوم گناه و طغیان کارشان به کفر و انکار حق و به مسخره گرفتن آن رسیده است ، اینها از آثار شوم گناه است که دامنگیر گنهکار مى گردد، چنانکه مداومت بر کارهاى نیک و عبادات ، موجب صفاى دل و نورانیت بیشتر روح و جان مى شود. در این باره به روایات زیر توجه کنید:

امام صادق علیه السلام فرمودند، پدرم مى فرمود:

ما من شى ء اَفسَد لِلقَلب من خَطیئَةٍ اِنّ القَلب لَیُواقِع الخَطیئَةَ فما تَزالُ به حتّى تَغلبَ علیه فَیصیرُ اَعلاهُ اَسفَله 2 ؛ چیزى بیشتر از گناه ، قلب را فاسد نمى کند، قلب گناه مى کند و بر آن اصرار مى ورزد و در نتیجه سرنگون و وارونه مى گردد. و موعظه در آن اثر نمى نماید.

به طور کلى هرگونه نکبت و بلا، خواه روحى و خواه جسمى از گناه سرچشمه مى گیرد که امام باقر علیه السلام فرمود: و ما مِن نِکبَةٍ تُصیبُ العَبد الاّ بِذَنب3 ؛ هیچ نکبتى به بنده نرسد مگر به خاطر گناه .

آثار گوناگون گناه

با بررسى روایات بدست مى آید که گناهان مختلف ، داراى آثار گوناگون است ، که ما در اینجا به ذکر چند اثر شوم گناه مى پردازیم :

1.قساوت قلب

امیرمؤ منان على علیه السلام فرمود:

ما جَفَّت الدّموعُ الاّ لِقَسوة القُلوب و ما قَست القُلوب الاّ لِکثرة الذّنوب 4

اشک چشم ها نخشکد مگر به خاطر قساوت و سختى دل ها و دل ها سخت نشود مگر بخاطر گناهان بسیار.

بسیار دیده شده که افرادى بر اثر تداوم گناه و طغیان کارشان به کفر و انکار حق و به مسخره گرفتن آن رسیده است ، این ها از آثار شوم گناه است که دامنگیر گنهکار مى گردد، چنانکه مداومت بر کارهاى نیک و عبادات ، موجب صفاى دل و نورانیت بیشتر روح و جان مى شود.

2 .سلب نعمت

امام صادق علیه السلام مى فرماید: پدرم همواره مى فرمود:

گناه

اِنّ اللّه قَضى قَضاء حَتماً الاّ یُنعِمُ على العبد بِنِعمةٍ فَیَسلُبها ایّاه حتّى یُحدِث العبد ذَنباً یَستَحقّ بذلک النّقمة5 ؛  خداوند حکم قطعى فرموده که نعمتى را که به بنده اش داده ، از او نگیرد، مگر زمانى که بنده گناهى انجام دهد که بخاطر آن سزاوار کیفر گردد.

3 .عدم استجابت دعا

امام باقر علیه السلام فرمودند:

همانا بنده از خدا حاجتى مى خواهد، اقتضا دارد که زود یا دیر برآورده شود، سپس آن بنده گناهى انجام مى دهد خداوند به فرشته مى فرماید: حاجت او را روا مکن و او را محروم ساز زیرا در معرض خشم من درآمد و سزاوار محرومیت شد.6

4 .الحاد و انکار

رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله در ضمن گفتارى فرمودند: همانا گناهان گمراهى را بر گنهکار مسلط مى نماید تا آنجا که او را به رد ولایت و امامت وصى رسول خدا و انکار نبوت پیامبر و به همین منوال انکار یکتایى خدا و الحاد و کفر در دین خدا، آلوده مى گرداند. 7

5 .قطع روزى

امام باقر علیه السلام مى فرماید:

إ نّ الرّجُل لَیَذنب الذَّنْب فَیَدرء عنه الرّزق 8 ؛  مردى گناهى انجام مى دهد و در نتیجه روزى از او دور مى شود.

6 محرومیت از نماز شب

امام صادق علیه السلام مى فرماید:إ نّ الرّجل یَذنب الذَّنْب فَیحرم صَلاة اللیل 9 ؛ انسان بر اثر ارتکاب گناه از نماز شب محروم مى گردد.

7.عدم امن از حوادث

چیزى بیشتر از گناه ، قلب را فاسد نمى کند، قلب گناه مى کند و بر آن اصرار مى ورزد و در نتیجه سرنگون و وارونه مى گردد. و موعظه در آن اثر نمى نماید.

امیرمؤ منان على علیه السلام فرمودند: گنهکار نباید خود را از بلاهاى شبانه و حوادث ناگهانى ایمن بداند.10

و عواقب شوم دیگر که آنها را فهرست وار ذکر مى کنیم ؛

آثار گناه

8 قطع باران . 9 ویرانى خانه .10 حبس صدساله قیامت . 11 خشم و لعن الهى . 12 بلاهاى بى سابقه . 13 پشیمانى . 14 پرده درى و رسوایى . 15 کوتاهى عمر. 16 زلزله . 17 فقر عمومى .18 اندوه . 19 بیمارى .20 تسلط اشرار

ب پیامبر صلّى اللّه علیه و آله فرمود:

معاذبن جبل مى گوید: در منزل ابوایّوب انصارى و در محضر پیامبر صلّى اللّه علیه و آله بودم که از آن حضرت پرسیدم ، منظور این آیه چیست ؟

«یوم یُنْفخ فى الصّور فَتَاءتون اءفْواجاً»11؛ روز قیامت در صور دمیده مى شود، پس مردم گروه گروه مى آیند.

آن حضرت صلّى اللّه علیه و آله در پاسخ فرمود:

ده گروه از امت من در قیامت که به چهره هاى مخصوصى از سایرین متمایز هستند وارد صحنه مى شوند؛

1 میمون . 2 خوک . 3 واژگونه . 4 کور. 5 گنگ و کر. 6 زبانشان را مى جوند و از دهانشان چرک که همه را ناراحت مى کند بیرون مى آید.7 بدبوتر از مردار گندیده . 8 پوشیده به لباس هاى آتشین و مس گداخته و چسبان . 9 با دست و پاى بریده . 10 آویخته شده بر دارهاى آتشین .

گروه اول ؛ سخن چینان ، گروه دوم ؛ حرام خوران ، گروه سوم ؛ رباخوران ، گروه چهارم ؛ ستمگران در قضاوت ، گروه پنجم ؛ از خود راضى و خود بینان ، گروه ششم ؛ علما و قاضیان بى عمل ، گروه هفتم ؛ آزار دهندگان به همسایه ، گروه هشتم ؛ جاسوسان نزد ظالم ، گره نهم ؛ شهوترانان و مانع اداى حق خدا از اموال خود و گروه دهم ؛ متکبران مى باشند.12

و رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمودند:

هنگامى که عمل زنا آشکار شود، مرگ ناگهانى زیاد مى گردد... و هنگامى که در ترازو کم فروشى شود، خداوند قحطى و کمبود را بر مردم فرود مى آورد و هنگامى که مردم زکات اموال خود را ندهند زمین برکت هاى خود، از زراعت و میوه و معادن را بروز نمى دهد، ....و هنگامى که قطع صله ى رحم رواج یافت ثروت ها در دست اشرار قرار مى گیرد و هنگامى که امر به معروف و نهى از منکر ترک گردید خداوند اشرار را بر مردم مسلط مى کند، که هر چه نیکان آنها دعا کنند به استجابت نمى رسد.13

منبع : گناه شناسى ، محسن قرائتی ، بکوشش : محمدى اشتهاردى

محمدی_گروه دین و اندیشه تبیان


1- سوره روم آیه 10 .

2- کافى ، ج 2 ص 268.

3- کافى ، ج 2 ص 269.

4- کافى ، ج 2 ص 271.

5- کافى ، ج 2 ص 273.

6- کافى ، ج 2 ص 271. بحار، ج 73 ص 329.

7- بحار، ج 73 ص 360.

8- کافى ، ج 2 ص 271.

9- کافى ، ج 2 ص 271.

10- کافى ، ج 2 ص 269.

11-  سوره نبأ آیه 20.

12- مجمع البیان ، ج 1 ص 423.

13- وسائل الشیعه ، ج 11 ص 513.