مشرک در آخرت حسابرسی نمی شود!

اشاره:

پیشتر در نوشتارهای دنباله دار "کلینیک اینترنتی رایگان"  با انواع بیماری های روحی آشنا شدیم، در آنجا نسخه های شفابخشی از داروخانه قرآن و اهل بیت علیهم السلام پیچیدیم تا رفتارمان را از صفات ذمیمه پیرایش کنیم امید که بیماران را شفای کامل حاصل شده باشد.

اینجا اما در پی آرایشیم، آراستگی روح و جان به خلعت فضایل اخلاقی و دیبای سلوک قرآنی.

این پنجره به مثابه یک آرایشگاه اخلاقی مجازی است که به روی مشتریان همیشگی مکتب قرآن و اهل بیت علیهم السلام گشوده شده است.

مبنا و طراز ما در این نگاره های سلسله وار، کتاب گرانسنگ "تحلیه" تالیف استاد اخلاق، کریم محمود حقیقی از شاگردان عارف ربانی آیت الله نجابت است، که می کوشد سلوک قرآنی را با زبانی هنرمندانه و بیانی ادیبانه به تصویر کشد.

زهدورزی

زهد به معنی بی میلی و بی رغبتی است. قرآن درباره کاروانیانی که یوسف(علیه السلام) را یافتند، می فرماید:

حال که معنای زاهد را یافتی، باش تا در ماسوای محبوبیت زاهد باشی؛ و زاهد ممکن است دارا بود معذالک در دل زاهد. و بسا فقیر بود و در دل آزمند. غرض آنکه، مال در دست داری نه در دل و خدا بر دل داری نه به زبان.

هر چه در دل جای گرفت، زنجیری بر آن بست؛ تو چه دانی که این زنجیر با دل چه کند؟ و جان از این غلها چه بیند؟

این زنجیرهاست که روزی بر تو این چنین دست افشاند.

امیال و علاقه ها نهال هایی است که در دل می نشانی؛هر چند بیش ماند، ریشه بیش دواند تا به آنجا که مزرع دل را فرا گیرد. در این مزرع، یاد خدا چون نشیند؟ و توجه چون باشد؟ دل را هلاک اینجاست!

و در این زمینه بس آیه بینی.

هر چند توانی دل از این هرزه ها پاک داری، آرامش را در آن بیشتر بینی.

سرزمین دل را مالک باش؛ هر گوشه اش به کسی مسپار.

"صاحبدل" آن زنده دل است که صاحب دلش جز یاد خدای نبود که خدا غیور است و در خانه خود که دل مومن است، تاب غیر ندارد.

پس همی دان که آرامش در کمی خواهش است؛ بر خلاف آنچه مردم می پندارند!

درنگر تا معصوم با هشام بن حکم چه می فرماید:

"خردمند با کم و کاست دنیا با دریافت حکمت راضی است از این روست که ایشان در کسب خود سود برند به راستی خردمندان تجملات مباح دنیا را کنار زدند. از این روست که ایشان در کسب خود سود برند. تا چه رسد به گناهان؛ با اینکه ترک دنیا فضیلت است و ترک گناهان حتم است "

باز از زهد بشنو

رهی بس دراز در پیش. مرکبی از خستگی ریش.از این بیش، بار بر او از چه نهی که تو را به منزل نرساند!

دل گه بند خانه؛ زمانی به تهیه توش و دانه؛ گه سر مست جانانه؛ گاه در کم و بیش به چون و چانه؛ که به ناگاه بیند طی شد زمانه و پر شد پیمانه!

بشنو از امام موسی بن جعفر که چه می فرماید:

"ای هشام! خردمندان به دنیا بی رغبتند و به آخرت مشتاق؛ زیرا دنیا خود جوینده ای است که آن را جویند و آخرت را هم خواهان هاست. هر که خواهان آخرت شود، دنیا خود به دنبال او رود. تا روزی مقدر او بپردازد و هر که جویای دنیا شد، آخرت حق خود از او خواهد و ناگهانش مرگ فرا رسد و دنیا و آخرتش را تباه سازد."

به خدا اگر پرده از جمال دنیا برگیرند، مالش را مار و گلشنش را خار و طاووسش را لاش خوار بینی و از هم اکنون بدان بی رغبت و زاهد گردی.

تو که در این جهان اگر حسابت را حسابرسی آید، از بی کسی فریاد زنی و رنگ بازی، چگونه است که از توقف کنار میزان آخرت با دیناری و از حسابرسی یوم حساب باک نداری؟

امام علی بن الحسین علیه السلام می فرماید:

"ای بندگان خدا! بدانید که برای مشرکان میزانی برپا نشود و نامه عملی به میان نیاید و همانا بی حساب یکجا به دوزخ روند. نصب میزان و نشر نامه های اعمال برای اهل اسلام است."

بکوش تا از دنیا نیاز برگیری؛ و هر چند در نیاز قناعت کنی، سبک روح تر و چالاکتر. و از آنچه هم داری، دل برکن تا بدانجا که در فقدانش ناراحت نشوی.

از جناب امیرالمومنین پرسیدند که زهد چست و زاهد کیست؟

فرمود: " تمام است معنی زهد در این آیت:

طبعا چنین کسی در آرامش دائمی است؛ کوه دیگرانش کاه نماید و همچون بید به هر بادی نلرزد. طوبی خوشی او.

از مولی الموحدین علی بن ابی طالب علیه السلام یاد دار:

مردم سه دسته اند: زاهد، صابر و راغب و اما "زاهد" آن است که اندوه شادی از دلش رخت بر بسته؛ نه به چیزی از دنیا شاد شود و نه به چیزی که نیابد یا از دست دهد، غمگین؛ او آسوده خاطر است.

و اما "صابر" آن است که آرزوی دنیا را در دل دارد و چون به چیزی از آن دست یابد، خود را به یکسو کشد از ترس بدسرانجامی.

اما"راغب" و مشتاق به دنیا باک ندارد که از چه راهی به دست آید حلال یا حرام؛ و باک ندارد که برای آن آبروی چرکین کند و خود را هلاک سازد".

سالک را سزد که زهد از کف ننهد و اگر باورش نشود، گوش بر سخن محمد حبیب خدا(صلی الله علیه وآله) نهد که فرمود:

"هر آن کس که در دنیا زهد گزیند، مصیبت ها بر وی سهل آید"

در دنیا زاهد باش تا خدایت دوست دارد.