تبیان، دستیار زندگی
پیشتر در نوشتارهای دنباله دار کلینیک اینترنتی رایگان با انواع بیماری های روحی آشنا شدیم، در آنجا نسخه های شفابخشی از داروخانه قرآن و اهل بیت علیهم السلام پیچیدیم تا رفتارمان را از صفات ذمیمه پیرایش کنیم امید که بیماران را شفای کامل حاصل شده باشد. اینجا
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آرایشگاه اینترنتی رایگان

(2)

شستشو در برکه اخلاق

اشاره:

پیشتر در نوشتارهای دنباله دار "کلینیک اینترنتی رایگان"  با انواع بیماری های روحی آشنا شدیم، در آنجا نسخه های شفابخشی از داروخانه قرآن و اهل بیت علیهم السلام پیچیدیم تا رفتارمان را از صفات ذمیمه پیرایش کنیم امید که بیماران را شفای کامل حاصل شده باشد.

اینجا اما در پی آرایشیم، آراستگی روح و جان به به خلعت فضایل اخلاقی و دیبای سلوک قرآنی.

این پنجره به مثابه یک آرایشگاه اخلاقی مجازی است که به روی مشتریان همیشگی مکتب قرآن و اهل بیت علیهم السلام گشوده شده است.

مبنا و طراز ما در این نگاره های سلسله وار، کتاب گرانسنگ "تحلیه" تالیف استاد اخلاق، کریم محمود حقیقی از شاگردان عارف ربانی آیت الله نجابت است، که می کوشد سلوک قرآنی را با زبانی هنرمندانه و بیانی ادیبانه به تصویر کشد.

به نام آن ربّ که همه پیرایش ها و آرایش ها از اوست و او خود ذاتی مطهّر و جمیل است و خواهد که بندگانش را به پاکی و جمال و زیبایی برساند و هر چند بدین صفات مقرّب شویم بدان ذات مقرّب گشته ایم.

باری ای عزیز! اگر در این رهگذر که پیامبران و صالحین پشت سرنهادند با ما هم سفری، از گذشته خاطراتی داری که با نفس و شیطان سازش داشتی، و در هوی و هوس غوطه می خوردی؟ سپاس دار خدا را که بر اینها پشت کردی و با خدای خویش آشتی نمودی.

مزرع دل را خار و خس ریشه دوانیده بود؛ تو همه را از بن برکندی و در این سرزمین، انقلابی به وجود آوردی؛ خاکش زیر و رو کردی؛ اکنون به حمدالله از آن خار و خس اثری نیست؛ ولی دانی که اینجا باران رحمت می بارد، و نسیم حیات و زندگی می وزد؟ تو اگر در این سرزمین نهالی نشانی، بوته گلی نپروری؛ صحرا را بی درخت و گیاه، بی لذت بینی.

خواهم که در این دفتر با هم آیین گل نشانی آموزیم؛ و طریق نهال پروری دانیم، تا بوستان و گلستان سازیم و به جاوید برآن نازیم.

آبگیر را از لجن و لای بزدودی، آبهای آلوده را بیرون ریختی، اکنون تمام سطح آبگیر پاک است؛ ولی دانی که آبگیر چون خالی بود دل را صفایی ندهد؛ باید آب را برانیم تا در آبگیر ریزد و جان را از برکت آن صفا خیزد.

با تو گفته بودم که حرکت به سوی بزرگی است که همه بزرگی ها از اوست او مالک الملوک است؛ او بر آسمانها و زمین سلطنت میراند. به درگاه چنین بزرگی جز با آرایش جان و دل نتوان بار یافت؛ و در این دفتر سخن از این آرایش است.

هم اکنون کمر بربند که راه در پیش است و صبح طالع می گردد و نسیم بامدادی می وزد و ساربان ندای الرحیل سرداده؛ مرکب رهوار آماده ساز و لگام و افسار محکم بربند و پای بر رکاب گذار که منازل بسیار در پیش داریم.

تو چون از آلایش ها پاک به درآمدی، به راه رستگاری افتادی که:

  قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا(الشمس/9) وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا(الشمس/10)

«به تحقیق رستگار شد آن که خویشتن بپیراست و بی بهره ماند آنکه خویش را در تباهی نهاد».

ارسال انبیاء را، هدفی بود آن هدف تزکیه نفوس و سپس آشنایی با معرفت است که تو اولی را پشت سر نهادی پس بدان که:

هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یتْلُو عَلَیهِمْ آیاتِهِ وَیزَكِّیهِمْ وَیعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ(الجمعة/2)

«اوست که برانگیخت در امی ها رسولی را از ایشان، می خواند برایشان آیاتش را و پاک می سازد ایشان را؛ و می آموزد به ایشان کتاب و حکمت را؛ به راستی که در پیش بودند در گمراهی آشکار».

دیگر آنکه بر بهشت جاودان بدر آمدی، بهشت خلد بر تو مبارک باد.

  جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَذَلِكَ جَزَاءُ مَنْ تَزَكَّى(طه/76)

«آن بهشت های جاوید که بر آنها نهرها جاریست جاودانند در آن و آن پاداش آن کس است که پاک شد.»

این نعمت عظیم، فضل خدای کریم بود بر تو. بر این راه بمان تا بر بساط تجلی ذات و صفات درآیی. اگر لطف خدای با تو نبود کی توانی بر این منزل اندر آبی.

... و َلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیكُمْ وَ رَحْمَتُهُ مَا زَكَى مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَدًا وَلَكِنَّ اللَّهَ یزَكِّی مَنْ یشَاءُ ... (النور/21)

«و اگر نبود فضل خدا و رحمتش بر شما، هیچکس از شما پاک نمی شد ولی خدا پاک می کند هر که را بخواهد».

دانی گروهی را خدا در آخرت ننگرد و سخن نگوید و پاک نسازد و در درد فراق همی سوزند. از قرآن بشنو:

... أُولَئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ وَلَا یكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلَا ینْظُرُ إِلَیهِمْ یوْمَ الْقِیامَةِ وَلَا یزَكِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ(آل عمران/77)

«آنان را در آخرت هیچ بهره نیست و خدا با ایشان سخن نگوید و به ایشان ننگرد و روز رستاخیز پاکشان نسازد و مر ایشان را عذابی دردناک است».

تو را پس شکر باید که از اینان نیستی؛ بر این دولت هر چند سپاس داری اندک است.

هم اکنون کمر بربند که راه در پیش است و صبح طالع می گردد و نسیم بامدادی می وزد و ساربان ندای الرحیل سرداده؛ مرکب رهوار آماده ساز و لگام و افسار محکم بربند و پای بر رکاب گذار که منازل بسیار در پیش داریم.

ادامه دارد...


فرآوری: شکوری_گروه دین و اندیشه تبیان
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.